Ο γκρίζος καρδινάλιος της Πολωνίας είναι σωστός: Η Γερμανία χτίζει πράγματι ένα τέταρτο Ράιχ

Ο αντιπρόεδρος της Πολωνίας Jaroslaw Kaczynski, ο οποίος λειτουργεί ως ο «γκρίζος καρδινάλιος» της χώρας του, κατηγόρησε τη Γερμανία πως δημιούργησε ένα Τέταρτο Ράιχ μέσω της ΕΕ σε πρόσφατη συνέντευξη που δόθηκε στη δημοσιότητα στα τέλη Δεκεμβρίου. Διευκρίνισε ότι δεν αναφερόταν στο Τρίτο Ράιχ της γενοκτονίας των Ναζί, αλλά μια αναφορά στο Πρώτο Ράιχ που υπονοήθηκε ότι ήταν η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ωστόσο, προειδοποίησε πως η Γερμανία προσπαθεί να επιβάλει ένα σύγχρονο σύστημα «δουλοπαροικίας» στους Πολωνούς, πράγμα που «θα σήμαινε ότι οι πολίτες μας θα ήταν φτωχότεροι σε λίγα χρόνια από ό,τι είναι τώρα» εάν δε σταματήσει.

Η Πολωνία λέει αυτό που δεν τόλμησε η Ελλάδα: Η Γερμανία μετέτρεψε την ΕΕ σε Τέταρτο Ράιχ

Reuters / Fabrizio Bensch

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Πολωνίας κατηγόρησε τη Γερμανία ότι προσπαθεί να δημιουργήσει ένα Τέταρτο Ράιχ, υποστηρίζοντας ότι εκμεταλλεύεται την Ευρωπαϊκή Ένωση για να στερήσει την κυριαρχία από άλλα έθνη και να τα εξαναγκάσει σε μια σύγχρονη μορφή «δουλοπαροικίας».

Μιλώντας για την τρέχουσα αντιπαράθεση της Πολωνίας με την ΕΕ για μια συνεχιζόμενη δικαστική διαμάχη την Παρασκευή, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Jarosław Kaczynski δήλωσε σε τοπική εφημερίδα ότι ορισμένα κράτη «δεν είναι ενθουσιώδη με την προοπτική να χτιστεί ένα γερμανικό Τέταρτο Ράιχ στη βάση της ΕΕ», υποστηρίζοντας πως το Βερολίνο έχει καταχραστεί τους νομικούς μηχανισμούς του μπλοκ για να στερήσει τη χώρα του από το «δικαίωμά της στην αυτοδιάθεση».

Ο Σόιμπλε θέλει ένα νέο Γερμανικό Ράιχ ;

Του Μιχάλη Ψύλου*

Τον γνωρίσαμε ως υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας και πάθαμε) με τις ακραία νεοφιλελεύθερες απόψεις του υπέρ της λιτότητας. Τώρα, στα 78 του και ως πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ξεδιπλώνει μια άλλη «γερακίσια» ιδιότητά του: του πολεμιστή για την στρατιωτική αναβάθμιση του παγκόσμιου ρόλου του Βερολίνου. Να μπει τέλος δηλαδή, στους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στην ηττημένη Ναζιστική Γερμανία μετά το τέλος του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.

«Η Γερμανία πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερο στρατιωτικό ρόλο για να ανταποκριθεί στην παγκόσμια ευθύνη της για την ελευθερία, τη δημοκρατία και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της στη συμμαχία» δήλωσε Σόιμπλε μιλώντας την περασμένη Τρίτη το απόγευμα στην παρουσίαση ενός αμφιλεγόμενου βιβλίου του Γερμανού ιστορικού και καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Πότσνταμ, Σόνκε Νέιτζελ. Το τίτλος του βιβλίου; «Γερμανοί πολεμιστές: Από την Αυτοκρατορία στη Δημοκρατία του Βερολίνου-Μια στρατιωτική ιστορία».

Η επιστροφή του εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία

Το «πνεύμα της εποχής» είχε αρχίσει να αλλάζει πριν από τον Covid-19. Πριν από περισσότερο από έναν χρόνο, ο υπουργός Οικονομίας Γερμανίας, συνέταξε μια «Εθνική Βιομηχανική Στρατηγική 2030». Σε αυτήν, πρότεινε την καθολική κρατική παρέμβαση στην οικονομία, προκειμένου να προστατευθούν οι εθνικοί εταιρικοί »πρωταθλητές» – με χαλαρότερη αντιμονοπωλιακή νομοθεσία, μερίδια του κράτους στις εταιρείες και ούτω καθεξής. Ως δικαιολογία, ανέφερε τον ανταγωνισμό από μια μερκαντιλιστική και οικονομικά ανθεκτική Κίνα. Μία «δεξαμενή σκέψης» προειδοποίησε ακόμη και για «επιστροφή του σε λογικές οικονομικού εθνικισμού στη Γερμανία». Το περασμένο φθινόπωρο, ο υπουργός “μαλάκωσε” με διακριτικό τρόπο τα σχέδιά του και λίγο αργότερα τα έβαλε οριστικά (όπως φαινόταν τότε) στο “ράφι”. Το Μάρτιο, ωστόσο, ως μέρος του πακέτου τόνωσης της οικονομίας λόγω κορονοϊού, οι Αλτμάιερ και Μέρκελ ανέσυραν εκ νέου τα συγκεκριμένα σχέδια. Όλα ήταν εκεί: ένα ταμείο 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για την αγορά μεριδίων σε εταιρείες και κανόνες για το μπλοκάρισμα συγκεκριμένων εξαγορών από ξένους επενδυτές. Κρατικές ενισχύσεις παντού, μικρές ή μεγάλες. Η μεγαλύτερη διάσωση, στα 9 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι εκείνη της Deutsche Lufthansa, ωστόσο ο κατάλογος είναι μακρύς και αυξάνεται. Προφανώς, όλοι έχουν καταστεί πλέον «πρωταθλητές» στη Γερμανία. 

Το γερμανικό «über alles»

Η απόφαση του ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας σχετικά με το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ, εν μέσω της πανδημίας του COVI-19 και της προδιαγραφόμενης μεγάλης οικονομικής ύφεσης δημιουργεί ευλόγως μεγάλη αναστάτωση και μείζονα ερωτηματικά. Πρόκειται για δικαστική απόφαση με καθαρά νομικά κριτήρια ή αποτελεί κατά βάθος μια έμμεση πολιτική απόφαση για την επίτευξη της επικυριαρχίας του Βερολίνου στην ευρωζώνη. 

2022, ο τελικός του ευρώ

Με τους επικεφαλής Γερμανούς που έχουν τοποθετηθεί παντού, η χώρα ελέγχει την Κομισιόν, ελέγχει τον ESM, ελέγχει το Euro Group, ελέγχει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κοκ. – ενώ μπορεί να μην ελέγχει την ΕΚΤ, αλλά με απαίτηση της εγκαταστάθηκε από την αρχή στη Φρανκφούρτη. Ως εκ τούτου, έχει όλα τα χαρτιά στο χέρι της, για να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει – ενώ η απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου ήταν προμελετημένη, εν μέσω της οικονομικής κρίσης της πανδημίας, με στόχο να τοποθετηθεί σε νέες βάσεις το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Με απλά λόγια, τα θεμέλια του 4ου Ράιχ στην Ευρώπη έχουν τοποθετηθεί προσεκτικά, ενώ το μόνο που αναμενόταν ήταν η σωστή στιγμή για το εναρκτήριο λάκτισμα – ένα χρονικό σημείο που δεν θα μπορούσαν να αντιδράσουν οι άλλες μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και κυρίως η Γαλλία, λόγω των οικονομικών προβλημάτων τους, ενώ έχει προηγηθεί η έξοδος της Μ. Βρετανίας. Ο δρόμος που θα επιλέξει δεν είναι μεν ξεκάθαρος, το μάρκο ή το ευρώ, αλλά εναπόκειται στους δικούς της σχεδιασμούς. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχει αφήσει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, ότι έχει δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για να επιλέξει τελικά αυτό που θα τη συμφέρει ανάλογα με τις αντιδράσεις των «εταίρων» της, καθώς επίσης πως η οικονομική της ισχύ και η εξουσία της επάνω στους άλλους, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική της το 1940 – όπου ήταν μεν σαφώς ισχυρότερη από το 1914, αλλά όχι αρκετά.

Το συμβόλαιο θανάτου της ΔΕΗ

Ποια τράπεζα ή ποιος επενδυτής θα δάνειζε μία επιχείρηση όταν ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει δημοσίως πως είναι χρεοκοπημένη, με άδεια ταμεία και με αδυναμία να αγοράσει ακόμη και στύλους; Όταν την παρουσιάζει δηλαδή ως έναν Τιτανικό, όπως την Ελλάδα ο κ. Παπανδρέου το 2009, οδηγώντας την έτσι στο ΔΝΤ;

Επικαιρότητα

Η Τρόικα επέβαλλε στην κυβέρνηση το 2015 μία συμφωνία, η οποία προέβλεπε την απώλεια του 50% του μεριδίου αγοράς της ΔΕΗ στη λιανική, έως το τέλος του 2019, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα! Με την ίδια συμφωνία απαιτήθηκε να διαθέτει η ΔΕΗ το σύνολο της παραγωγής της από τα εργοστάσια με λιγνίτη και τα υδροηλεκτρικά μέσω των δημοπρασιών ΝΟΜΕ στους ανταγωνιστές της, για να ανοίξει η αγορά.

Γιατί δεν ονομάζουμε αμέσως την ΕΕ γερμανική Ευρώπη;

Η ήπειρος μας έχει μεταλλαχθεί σε ένα είδος τέταρτου Ράιχ που επιτεύχθηκε με οικονομικά όπλα αυτή τη φορά και που δεν γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί στη συνέχεια. Εν προκειμένω, οι πλέον ανήσυχοι για αυτές τις εξελίξεις είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί Πολίτες – οι οποίοι έχουν υποφέρει τα πάνδεινα στο παρελθόν, υπό την κυριαρχία της βιομηχανικής τους ελίτ. Στα πλαίσια αυτά, το επόμενο μεγάλο δράμα θα βιωθεί όταν ξεσπάσει η αναμενόμενη κρίση, η οποία θα βρει κράτη, κεντρικές τράπεζες, εμπορικές τράπεζες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά χωρίς όπλα και βυθισμένους στα χρέη – ενώ ειδικά η Ευρωζώνη δεν έχει δημιουργήσει ακόμη έναν αποτελεσματικό μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων, ούτε φυσικά ανάκτησης της χαμένης ανταγωνιστικότητας πολλών μελών της.

Η ουτοπία του 4ου Ράιχ

Παρά το ότι η Γερμανία είναι οικονομικά πολύ ισχυρή, ο αδιαμφισβήτητος ηγεμόνας της Ευρώπης, τόσο στρατιωτικά, όσο και στην εξωτερική πολιτική θεωρείται νάνος – ενώ ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της είναι κυρίως οι Αμερικανοί, με τη νούμερο ένα τράπεζα της, τη Deutsche Bank, σε εξαιρετικά επικίνδυνη οικονομική κατάσταση.

«Μπορούμε επίσης να προβλέψουμε με μεγάλη βεβαιότητα ότι, η Ευρώπη θα είναι μια ενιαία ήπειρος το έτος 2000. Κάποιος θα είναι σε θέση να πετάξει από το Βερολίνο στο Παρίσι για πρωινό σε δεκαπέντε λεπτά, τα πιο σύγχρονα σήμερα όπλα θα θεωρηθούν αντίκες και πολλά άλλα. Η Γερμανία, ωστόσο, θα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό στρατιωτική κατοχή σύμφωνα με τα σχέδια της Διάσκεψης της Γιάλτας – ενώ οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί θα εκπαιδεύσουν το λαό της στη δημοκρατία. Πόσο άδειος είναι ο εγκέφαλος αυτών των τριών τσαρλατάνων – τουλάχιστον στην περίπτωση των δύο εξ αυτών!» (Josef Gebells, 1943, «Το έτος 2000», το ράιχ – πηγή).