Η πολιτική της ήπιας ρήξης

Η Ελλάδα πρέπει να πάψει να σκύβει το κεφάλι, αλλάζοντας αμέσως στάση απέναντι στη Γερμανία – να επιλέξει τη λελογισμένη αλλά αποφασιστική σύγκρουση μαζί της με όλα τα ρίσκα που συνεπάγεται κάτι τέτοιο, χωρίς όμως την πρωτοβουλία της απόφασης εξόδου από την Ευρωζώνη.

«Θα πρέπει να πάψουν να υπογράφονται μνημόνια και να εφαρμόζονται νέα μέτρα, να σταματήσει αμέσως η πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων, καθώς επίσης να δοθεί οριστικό τέλος στη διεθνή ζητιανιά – ακόμη και αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, εκβιαζόμενη στην έξοδο από την Ευρωζώνη» (πηγή).

Βαρουφάκης: Το βαθύ κατεστημένο της ΕΕ ευθύνεται για την κρίση.

Κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τον τρόπο που αντιμετώπισε την κρίση άσκησε ο Γιάνης Βαρουφάκης από το βήμα του συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Κοινωνιολογικής Εταιρίας, το οποίο πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα.

Ο επικεφαλής του κινήματος DiEM25 και πρώην υπουργός χαρακτήρισε «ανώριμη» τη στάση της ΕΕ σε σύγκριση με εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών. «Κάθισαν γύρω από το ίδιο το τραπέζι ο πρόεδρος, ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, ο υπουργός Εξωτερικών, ο υπουργός Οικονομικών, κάποιοι "καλοί άνθρωποι" από την Goldman Sachs και την JP Morgan, που είναι και οι πραγματικοί αφέντες του σύμπαντος, και έθεσαν ένα απλό ερώτημα: πώς μπορούμε να σταματήσουμε αυτήν την κρίση που μας καταστρέφει;».

ΠΟΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ;

Κάθε κοινωνικοοικονομικό σύστημα βρίσκεται πάνω σε μια νοητή ευθεία όπου το ένα άκρο της είναι αυτό της απόλυτης εξίσωσης όλων των ανθρώπων και το άλλο αυτό της απόλυτης άκρατης απελευθέρωσης όλων.

Το πρώτο μοντέλο, προκειμένου να εγκαθιδρυθεί, απαιτεί τεράστια κρατική βία και απαγόρευση κάθε αντίθετης άποψης. Το δεύτερο μοντέλο απαιτεί όσο το δυνατόν λιγότερη κρατική παρέμβαση και πλήρη επικράτηση του κάθε ατόμου ανάλογα με τη δύναμή του, τον πλούτο του και γενικά τις διάφορες ικανότητές του.

Ποιος θα πληρώσει τα χρέη του ΠΑΣΟΚ;

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, δεν διαλύεται και δεν αυτοκαταργείται όπως διαβεβαίωσε και η Φώφη Γεννηματά. Εδώ όμως παραμένουν και τα χρέη του, πάλαι ποτέ, κραταιού κινήματος και εγείρουν πρόσθετα ερωτήματα για το μέλλον του εγχειρήματος του νέου ενιαίου φορέα κέντρου και κεντροαριστεράς.

Το ζήτημα των χρεών του ΠΑΣΟΚ είναι μεν πρακτικό και οικονομικό, γίνεται όμως αυτομάτως και βαθιά πολιτικό στην παρούσα συγκυρία αναδιάταξης του χώρου της κεντροαριστεράς και συμμετοχής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στον νέο ενιαίο φορέα.