Η παντοδυναμία του δολαρίου

Λόγω της σημασίας του αμερικανικού νομίσματος στο παγκόσμιο εμπόριο, η υπερδύναμη το επηρεάζει όσο καμία άλλη χώρα του πλανήτη – οπότε διαθέτει ένα απίστευτα μεγάλο προνόμιο, το οποίο φυσικά δεν είναι διατεθειμένη να χάσει για κανένα λόγο.

Επικαιρότητα 

Οι περισσότερες μεγάλες πολυεθνικές της Ευρώπης και άλλων περιοχών του πλανήτη, δημοσιεύουν πλέον τους Ισολογισμούς τους σε δολάρια – παύοντας να χρησιμοποιούν τα εγχώρια νομίσματα τους. Αυτό και μόνο το γεγονός σημαίνει ότι, παρά τα «κύκνεια άσματα» που κυκλοφορούν κατά καιρούς για το δολάριο, το αμερικανικό νόμισμα εξακολουθεί να κυριαρχεί στην παγκόσμια οικονομία – ουσιαστικά χωρίς κανέναν ανταγωνισμό. 

Πόση άγνοια μπορεί να αντέξει η Δημοκρατία;

Έτσι όμως λειτουργεί η Ευρώπη και με τόση ασχετοσύνη, όσον αφορά την Οικονομία, το ένα κράτος μετά το άλλο, με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο, θα οδηγηθούν στο φασισμό – είτε το θέλουν, είτε όχι.

Άποψη 

Ασφαλώς δεν μπορεί να εφαρμοσθεί ποτέ μία σωστή πολιτική, επάνω σε μία λανθασμένη οικονομική ιδεολογία – ενώ δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία σχετικά με το ότι, η πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ευρώπη κατ’ επιταγή της Γερμανίας και των στενών συμμάχων της, είναι μία 100% λανθασμένη οικονομική ιδεολογία. Μπορεί δε να τρέφεται από αυτήν η Γερμανία, παράγοντας τεράστια πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της εις βάρος όλων των άλλων, αλλά στο τέλος θα πληρώσει η ίδια το λογαριασμό της αμετροέπειας της – αφού αργά ή γρήγορα θα διαλυθεί η Ευρωζώνη, συμπαρασύροντας την ΕΕ, με αποτέλεσμα να βυθιστούν όλα τα κράτη της στο χάος. 

Γιατί παγκοσμίως οι κοινωνίες στρέφονται στον εθνικισμό και την ακροδεξιά; - Το έθνος απέναντι στην παγκοσμιοποίηση

Ποια είναι η κεντρική ιδέα των εθνικιστών κομμάτων; - Το έθνος απέναντι στην διεθνοποίηση και την παγκοσμιοποίηση. 

Γιατί παγκοσμίως οι κοινωνίες στρέφονται στον εθνικισμό και την ακροδεξιά; 

Αν και ο ορθός πολιτικός όρος είναι εθνικισμός καθώς η ακροδεξιά αποτελεί μικρό μέρος του εθνικισμού. 

Στην Ιταλία η Lega είναι πρώτο κόμμα με τον Salvini, στις ΗΠΑ ο Trump ανήκει στην ομάδα των εθνικιστών, στην Βραζιλία ο Bolsonaro εξελέγη πρόεδρος προερχόμενος από την εθνικιστική ακροδεξιά. 

Γιατί ο Κώστας Σημίτης τηρεί σιγήν ιχθύος;

Το θέμα βέβαια παραμένει αμιγώς πολιτικό. Γιατί ο Πρωθυπουργός αυτών των… υπουργών δεν έχει πάρει ουσιαστική θέση και δεν έχει απαντήσει στα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν.

Ο ένας μετά τον άλλο οι υπουργοί Εθνικής Άμυνας της διακυβέρνησης Σημίτη, του ανθρώπου που μας έβαλε στο ευρώ, διαβαίνουν το κατώφλι των φυλακών και ο πρώην Πρωθυπουργός περί άλλων τυρβάζει.

Άκης Τσοχατζόπουλος, 1996-2001 και… διάδοχός του ο Γιάννος Παπαντωνίου, 2001-2004. Μακροημέρευσαν και οι δύο στον συγκεκριμένο υπουργικό θώκο που σημαίνει ότι όλα σωστά καμωμένα ήταν.

Τραγικά αδιέξοδα

Η μοναδική λύση που απομένει είναι η οδυνηρή στάση πληρωμών, αφού προηγουμένως προετοιμασθεί κατάλληλα η χώρα, με στόχο τη διαπραγμάτευση της ονομαστικής διαγραφής μέρους του χρέους – κάτι που σήμερα δεν είναι καθόλου εύκολο, όπως ήταν πριν την υπογραφή του PSI, καθώς επίσης στις αρχές του 2015, όπου μία ακόμη κυβέρνηση πρόδωσε τους Έλληνες, δολοφονώντας κυριολεκτικά την τελευταία τους ελπίδα.

Ανάλυση

Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις 31.12.2018 (κεντρική διοίκηση) είναι, με βάση τον προϋπολογισμό, 357,25 δις €, απέναντι σε ένα ΑΕΠ που υπολογίζεται στα 183,1 δις € – εάν επαληθευθεί ο προβλεπόμενος ρυθμός ανάπτυξης. Επομένως θα διαμορφωθεί στο 195,1% του ΑΕΠ – ενώ, εάν υποθέσουμε πως υπάρχουν πράγματι καθαρά ταμειακά διαθέσιμα της τάξης των 24 δις € αφαιρώντας τα, τότε θα είναι 333,25 δις € ή στο 182% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα είναι σε θέση να εξυπηρετεί αυτό το χρέος για κάποια χρόνια, επειδή το επιτόκιο δανεισμού της από την Τρόικα ευρίσκεται κάτω από το 1,7% ή στα 5,7 δις € ετήσια – όπου όμως, εάν υποθέσουμε πως θα δανειζόταν χρήματα από τις αγορές για να ανακυκλώνει τα χρεολύσια, θα πλήρωνε σήμερα 4,25% (στο σύνολο του χρέους των 333,25 δις € περί τα 14,16 δις € ετήσια). Προφανώς κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, ενώ κανένας δεν γνωρίζει το ύψος των επιτοκίων που θα της προσφερθεί όταν πράγματι βγει στις αγορές – αφού προς στιγμήν είναι θεωρητικό. 

«Ο εκβιασμός - Η Ιταλία επιτίθεται»

«Ο εκβιασμός - Η Ιταλία επιτίθεται. Η Ευρώπη απειλείται με την επόμενη κρίση χρέους». Με αυτό το πρωτοσέλιδο, «βαμμένο» στα χρώματα της ιταλικής σημαίας, κυκλοφορεί το νέο τεύχος του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel.

Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα για την ιταλική κρίση που έχει τίτλο «Τα χρέη ως όπλο», αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Ο φόβος της ευκρωκρίσης επιστρέφει. Εάν η Ιταλία δεν κάνει πίσω στη διαμάχη με τις Βρυξέλλες, τότε ελλοχεύει κίνδυνος αλυσιδωτών αντιδράσεων. Στο τέλος θα μπορούσε να επέλθει έξοδος της χώρας από τη νομισματική ένωση, (μια εξέλιξη) με ανυπολόγιστες συνέπειες για την υπόλοιπη Ευρώπη».