Ντροπή Αργείοι!

Δεν είναι δικτατορία, όταν η πλειοψηφία των Πολιτών έχει ακριβώς την αντίθετη άποψη από τα περισσότερα κόμματα στη Βουλή, όσον αφορά τα μνημόνια, το Μακεδονικό και τόσα άλλα; Όταν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιλέγουν την εθελοδουλία, σε πλήρη αντίθεση με τους Πολίτες που εκλέχθηκαν για να εκπροσωπούν;

" «Θα ήθελα να θέσω στο τραπέζι ένα απλό ερώτημα: Αν παρουσιάσεις σε κάποιον έναν χάρτη, ο οποίος παραβιάζει την εδαφική του ακεραιότητα, τι θα περίμενες να κάνει; Να δεχτεί τις προτάσεις σου; Θα ήταν κάτι τέτοιο δυνατό; Από τη στιγμή που οι χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας» και η σχετική αλυτρωτική πολιτική βασίζονται και απορρέουν από το ζήτημα της ονομασίας, δηλαδή από τον όρο «Μακεδονία», είναι ξεκάθαρο πως αυτό ο όρος δεν μπορεί να δουλέψει.

Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς κοινωνικά κινήματα

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι σε όλες τις συζητήσεις που ασχολούνται μονοδιάστατα (δυστυχώς) με την οικονομία αλλά και την πολιτική δεν λαμβάνουν υπόψη τους την κοινωνία και τον βαθμό που έχει αλλάξει τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Η ολιστική θεώρηση του θέματος μπορεί να οφείλεται σε απλή άγνοια (που δεν παύει όμως να είναι απαράδεκτη εάν όχι εγκληματική) ή/και σε κακώς εννοούμενους τεχνοκράτες με έλλειψη στρατηγικής σκέψης. 

Πώς η Ελλάδα έχασε πάνω από 270 δις ΕΥΡΩ με το PSI των Βενιζέλου-Παπαδήμου;

Του Κωνσταντίνου Βέργου

Όλα τα πράγματα έχουν μια τιμή. Και αν ήταν να αποτιμήσουμε την απόφαση του PSI, αυτή δυστυχώς δεν είναι θετική, όπως πολλοί εκ του πονηρού προσπαθούν να παρουσιάσουν, αλλά αρνητική. Η τότε πολιτική ηγεσία, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να πανηγυρίζει, αλλά θα έπρεπε να κοιτάξει στα μάτια τον Ελληνικό λαό και να ζητήσει συγνώμη διότι όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα και όχι τις προθέσεις! Για την ακρίβεια, όχι μόνο δεν έγινε μείωση χρέους 50%, όπως την παρουσιάζουν, αλλά έγινε κάτι χειρότερο. Η χώρα έχασε 270 δις ΕΥΡΩ! Ένα χρέος πραγματικής, τότε, χρηματιστηριακής αξίας, 64 δις, το έχουμε ήδη πληρώσει με 270 δις χασούρα. Είναι δυνατόν; Και όμως είναι!

Οι αγορές και η επιστροφή του γερμανικού ηγεμονισμού.

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Οι δυνάμεις των αγορών, έχοντας σε πλανητικό επίπεδο αναλάβει την ηγεσία της αστικής τάξης, μετέρχονται την πολιτική της ισχύος. Την ασκούν άμεσα ή δια χειρός της πολιτικής ηγεσίας των κρατών του ηγεμονικού πυρήνα, που αντλούν συμφέρον ή αίρονται από αυτές. Στο εσωτερικό της πολιτικής Ευρώπης, ο σκοπός των αγορών ήταν ήδη θεσμοθετημένος ως σκοπός της ΕΕ. Η σχετική, όμως, ισορροπία των κρατών-μελών στην κορυφή και οι εσωτερικοί συσχετισμοί στο εσωτερικό των επιμέρους κρατών, επέτρεψαν την αναζήτηση συγκερασμών με το συμφέρον των κοινωνιών.