Η ισπανική έκπληξη

Η χώρα κατάφερε να αναπτύσσεται πλέον με έντονο ρυθμό, μεταξύ άλλων με τη βοήθεια του πρωτογενή της τομέα – ενώ δεν βοηθήθηκε καθόλου από τη διεφθαρμένη πολιτική της ηγεσία, αλλά από τη δραστηριοποίηση των Πολιτών της που αποφάσισαν να πάρουν την τύχη τους στα δικά τους χέρια.

Ανάλυση 

Παρά την τεράστια κρίση ακινήτων και τραπεζών, τη μαζική μετανάστευση, την πολιτική αστάθεια και την κρίση της Καταλονίας, η οικονομία της Ισπανίας αναπτύσσεται με υψηλό ρυθμό – αφού η κεντρική της τράπεζα αύξησε τις προβλέψεις της για ανάπτυξη το 2018 στο 2,8% από 2,5% προηγουμένως. Φυσικά οι εταιρείες αξιολόγησης επιβράβευσαν τη χώρα, βελτιώνοντας την πιστοληπτική της ικανότητα – ενώ το θαύμα επιτεύχθηκε επειδή δεν τήρησε τις εντολές της Ευρωζώνης, όσον αφορά το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, το 2015 (-5,3%) και το 2016 (-4,5%). 

Ο ορισμός της διαπλοκής

Ότι κατηγορείτε ως συμμορίτικη ασυδοσία, αυταρέσκεια και προσβλητική για δημοκρατία αλαζονεία και πολλά άλλα χειρότερα, προσδιορίζουν και αποτυπώνουν με ακρίβεια την εις βάρος μου συμπεριφορά σας και της κυβέρνησης που εκπροσωπείτε.

Επικαιρότητα

Ο κ. Μαρινάκης είναι ένας πολύ επιτυχημένος Έλληνας, αφού δημιούργησε μία ισχυρή ναυτιλιακή εταιρεία, συμμετέχει σε διάφορα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ, εξαγόρασε τον Ολυμπιακό, ενώ κέρδισε το δήμο του Πειραιά «δια αντιπροσώπου» μέσα σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα. Το πως τα κατάφερε δεν μπορεί να γνωρίζει κανένας, ειδικά όταν υπάρχουν μεταξύ άλλων κατηγορίες εναντίον του σχετικά με την υπόθεση NOOR 1. Εν τούτοις δεν έχουν οδηγήσει στη δικαστική καταδίκη του, οπότε παραμένει κατά τεκμήριο αθώος.

Καμπανάκι κινδύνου εργασιακής αυτοματοποίησης για την Ελλάδα χτυπά ο ΟΟΣΑ

Στην έρευνα που πραγματοποίησε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σχεδόν οι μισές θέσεις εργασίας «κινδυνεύουν» να αυτοματοποιηθούν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Η Ελλάδα κατατάσσεται ανάμεσα στις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά πιθανής επικείμενης αυτοματοποίησης σε βάθος 10 έως 20 χρόνων.

Η έξοδος από τα Μνημόνια και η παγίδα «αργού θανάτου»

Του Σταύρου Λυγερού

Μπορεί η Ελλάδα να βρίσκεται μερικούς μήνες πριν την έξοδο από τα Μνημόνια, μπορεί η σχέση της με το ευρωιερατείο να έχει εδώ και καιρό αλλάξει, αλλά η ίδια δεν έχει εξέλθει κατά τρόπο οριστικό από την παγίδα «αργού θανάτου». Κι αυτό, παρότι η ελληνική κοινωνία έχει πληρώσει τα προηγούμενα οκτώ χρόνια βαρύτατο τίμημα. 

Η ανεπιτυχής διάσωση της Ελλάδας

Το επικείμενο τέλος του τρίτου προγράμματος στήριξης και η διαφαινόμενη έξοδος της Ελλάδας από τα μνημόνια συνεχίζουν να τροφοδοτούν τα σχόλια και τις αναλύσεις των γερμανικών μέσων ενημέρωσης.

Σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια της Ελλάδας να απαλλαγεί οριστικά από τα δεσμά των πιστωτών παίζει η γαλλική επενδυτική τράπεζα Rothschild, όπως αναφέρει η κυριακάτικη Frankfurter Allgemeine. «Όταν δεν μπορεί να βοηθήσει πλέον ο σοσιαλισμός, τότε καλούνται να αναλάβουν οι τραπεζικοί επενδυτές. Η αριστερή, λαϊκίστικη ελληνική κυβέρνηση, που είχε παραδοσιακά αντικαπιταλιστικά συνθήματα, επιστράτευσε επιφανείς καπιταλιστές ως βοηθούς στη μάχη κατά του χρέους. 

Πώς στήθηκε η γιγαντιαία απάτη δήθεν διάσωσης της Ελλάδος από το χρέος

Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη

Η Ελληνική οικονομική κρίση ξεκίνησε ως κρίση δημοσίου χρέους πριν από εννέα χρόνια και έφθασε στο αποκορύφωμά της τον Μάιο του 2010, με την υπογραφή του Α’ Μνημονίου. Έκτοτε, παρά τα αυστηρά και άκριτα μέτρα λιτότητας που επεβλήθησαν από την τρόικα – ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ- με τον ευφημισμό «μεταρρυθμίσεις» για να σωθεί η σπάταλη Ελλάδα από τη χρεοκοπία, ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Η οικονομία κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, η ανεργία γιγαντώθηκε, η μετανάστευση των νέων θέριεψε και το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε από 126 % (σε σχέση με το ΑΕΠ) το 2009, στο 188 % το 2017.

Ο επικίνδυνος αγώνας δρόμου των Η.Π.Α. με την Κίνα

Τόσο η μία χώρα, όσο και η άλλη αναπτύσσονται με τη βοήθεια της αύξησης του δανεισμού – του δημοσίου τομέα η πρώτη, με κύριο δανειστή την Κίνα και του ιδιωτικού η δεύτερη, μέσω των τραπεζών της.

Επικαιρότητα

Το χρέος όσον αφορά τα κράτη μετρείται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ (Χρέος / ΑΕΠ). Ως εκ τούτου περιορίζεται είτε μέσω της μείωσης του αριθμητή (πολιτική λιτότητας), είτε από την αύξηση του παρανομαστή (ανάπτυξη), είτε με συνδυασμό και των δύο. Στην Ελλάδα συνέβη το αντίθετο, όπου ο αριθμητής αυξήθηκε και ο παρανομαστής μειώθηκε – οπότε το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε στο 185% από 127% το 2010, παρά το PSI.