MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019

Η διπλωματία και η γεωπολιτική της 28ης Οκτωβρίου 1940: Πως θα τελείωναν την Ελλάδα

 
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου θα πρέπει να επικαιροποιηθεί ενόψει μιας «αποκρυπτόμενης» αλλά εξόχως σοβαρής παρέμβασης του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά που αφορά στη συνέντευξή του (υπό καθεστώς βεβαίως λογοκρισίας) στο Ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας την 30η Οκτωβρίου 1940. 

Σε κάθε περίπτωση στο παρόν κείμενο επιχειρείται (ασφαλώς εν ολίγοις) η προσέγγιση των γεωπολιτικών δεδομένων και της διπλωματίας της περιόδου εκείνης.

Η μεταναστευτική εισβολή στην Ευρώπη

Αυτό που απομένει εκτός από τη φύλαξη των συνόρων, την κατάργηση των ΜΚΟ και τις αυστηρότατες ποινές για τους διακινητές, δεν είναι άλλο από την εκπόνηση και πιστή τήρηση ενός μεταναστευτικού νόμου, προσαρμοσμένου στις ιδιαίτερες συνθήκες της εκάστοτε χώρας – ο οποίος να λαμβάνει φυσικά υπ’ όψιν το εγκριθέν σχέδιο για τη μετανάστευση που υπέγραψαν όλα τα κράτη του ΟΗΕ εκτός των Η.Π.Α. Ειδικά όσον αφορά τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, οι οποίες είναι πύλες των μεταναστευτικών εισροών, θα πρέπει να ενισχύονται με κάθε τρόπο, οικονομικά και διοικητικά, από όλες τις υπόλοιπες – ενώ οι συνθήκες του Δουβλίνου θα πρέπει να διαμορφωθούν εντελώς, έτσι ώστε να είναι δίκαιες για όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.
«Υπάρχει ένα δίλημμα μεταξύ της μαζικής μετανάστευσης και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικότερα, εάν επιτρέψει ένα κράτος τη μαζική μετανάστευση, τότε προστατεύει μεν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά αλλοιώνονται η κουλτούρα και η κοινωνία του, ενώ χάνει την εθνική του κυριαρχία – δηλαδή, την αυτοδιάθεση του» (H. Arendt με προσθήκες, 1943).

Θεόδωρος Καρυώτης: 37 έτη ελληνικής ολιγωρίας για την ΑΟΖ… και οι υποκριτές

Εδώ και 37 χρόνια τώρα προσπαθώ να πείσω τους συμπατριώτες μου για την αξία της ΑΟΖ, που τόσο βοηθάει τα εθνικά μας συμφέροντα στην περιοχή. Ξεκίνησα, λοιπόν, έναν ανηφορικό δρόμο, γράφοντας και δημοσιεύοντας βιβλία και άρθρα στα ελληνικά και αγγλικά, προφανώς εις ώτα μη ακουόντων. Όταν ξεκίνησα να γράφω για την ΑΟΖ δεν γνώριζα καθόλου για τον τεράστιο ορυκτό πλούτο που βρίσκεται κάτω από τις θάλασσές μας. Απλώς, ήθελα να δείξω τα θαλάσσια σύνορα της πατρίδας μας και κυρίως την αξία της ΑΟΖ για την αλιεία μας.

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ

Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι η αρχική αντίθεση της Τουρκίας στο ζήτημα της ΑΟΖ ήταν το θέμα της αλιείας και όχι το πετρέλαιο. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που η Τουρκία πολέμησε την ΑΟΖ καθώς και το Άρθρο 121 της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας του 1982 που δίνει πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ σε νησιά.

Το 1940 η Ελλάδα λέει «ΟΧΙ» & η φασιστική Ιταλία επιτίθεται – Το πολεμικό ανακοινωθέν

1940: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η φασιστική Ιταλία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Το «ΟΧΙ» των Ελλήνων. Στις 3 π.μ. επιδίδεται από τον πρέσβη της Ιταλίας στην Αθήνα Εμμανουέλε Γκράτσι στον έλληνα πρωθυπουργό τελεσίγραφο με το οποίο η ιταλική κυβέρνηση ζητά «το δικαίωμα να καταλάβει δια των ενόπλων αυτής δυνάμεων ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους». Ο Μεταξάς αρνείται και απαντά, «λοιπόν, έχουμε πόλεμο». Στις 5:30 το πρωί αρχίζει στην Πίνδο η ιταλική επίθεση.

Δεν υπήρχε τηλεόραση…Μόνο εφημερίδες και ραδιόφωνο. Απ΄ αυτά τα δύο μέσα οι Έλληνες πληροφορήθηκαν πως η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο.