«Μα ποιος τέλος πάντων θα σταματήσει τον Ερντογάν» αναρωτιέται η Liberation.

«Μα ποιος τέλος πάντων θα σταματήσει τον Ερντογάν;» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας Liberation, η οποία έχει τετρασέλιδο αφιέρωμα στην Τουρκία.

Μετά τις νέες «εκκαθαρίσεις» στη δημόσια διοίκηση την περασμένη Παρασκευή 14 Ιουλίου, γράφει ο ειδικός απεσταλμένος στην Άγκυρα, «ο Τούρκος ηγέτης μετέτρεψε

τις επετειακές εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου, για το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, σε εορτασμό της μεγαλομανούς εξουσίας του (...). Ήταν ευκαιρία για τον αυταρχικό Πρόεδρο να επιδείξει την παντοδυναμία του σε μία χώρα, όπου η κοινωνία των πολιτών είναι φιμωμένη εδώ και έναν χρόνο. (...) Η υπερβολή των εκδηλώσεων δεν έχει αντιστοιχία, παρά με το μέγεθος της καταστολής».

ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΕΧΕΙ ΑΓΡΙΕΨΕΙ ΠΡΟΣ ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

Θα το έχετε ήδη προσέξει πως οι ασχολούμενοι με τα πολιτικά θέματα μέσα στο διαδίκτυο έχουν αγριέψει και μαζί μ’ αυτούς, δεν το κρύβω, κι εγώ. Και όσο περνάει ο καιρός τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο αγριεμένα.

Στο παρελθόν, ακόμα και το πιο πρόσφατο, όλοι οι φίλοι στο διαδίκτυο ήταν πιο ευγενικοί, πιο υπομονετικοί και κυρίως πιο διαλλακτικοί. Οι περισσότεροι μάλιστα πίστευαν ότι θα γίνει εφικτό να δημιουργηθούν ομάδες κινηματικές που θα ξεσήκωναν υποτίθεται την κοινωνία. Κάποιοι μπορεί να το πιστεύουν ακόμα.

Το μνημειώδες αυτομαστίγωμα των Ελλήνων

Η Ελλάδα ευρίσκεται στις πρώτες θέσεις διεθνώς όσο αφορά τον νεποτισμό, τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, το σάπιο πολιτικό σύστημα. Δεν είναι μυστικό. Ζούμε σε μια από τις πλέον διεφθαρμένες χώρες του κόσμου – από την κεντρική κυβέρνηση, τη Δικαιοσύνη τους δήμους, τις περιφέρειες και ότι άλλο σκεφτεί κανείς. Τέτοιο διεφθαρμένο κράτος είναι μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο.

«Οι άνθρωποι που υποκύπτουν στη θυματοποίηση και αυτομαστιγώνονται, είναι συχνά άτομα που φοβούνται και αποστρέφονται τις συγκρούσεις, καθώς επίσης τις διαφωνίες – ενώ είναι διατεθειμένα να υποχωρήσουν, προκειμένου να διατηρήσουν την ηρεμία στη ζωή τους και να μην έρθουν σε αντιπαράθεση. Κάθε υποχώρηση όμως αποτελεί μία ακόμα ήττα που πλήττει περαιτέρω την αυτοεκτίμηση του θύματος, την πίστη στον εαυτό του, καθώς επίσης την ικανότητα του να αντισταθεί» (ψυχολογική ερμηνεία).