Διαγραφή οφειλής από πιστωτική κάρτα λόγω χρεώσεων τόκων μεγαλύτερων του νομίμου εξωτραπεζικού επιτοκίου. Καταχρηστικός & παράνομος κρίνεται ο σχετικός ΓΟΣ

Γράφει η Αναστασία Μήλιου*

δικηγόρος Αθηνών

Τελεσίδικη ακύρωση διαταγής πληρωμής μετά από έφεση που ασκήθηκε από την τράπεζα κατά πρωτόδικης απόφασης, που σε πρώτο βαθμό είχε επίσης ακυρώσει τη διαταγή πληρωμής. 

ΓΟΣ που ορίζει ότι το συμβατικό επιτόκιο της δανειακής σύμβασης υπερβαίνει τα εκάστοτε ισχύοντα εξωτραπεζικά είναι άκυρος. Συνεπώς είναι άκυρο το κονδύλιο των τόκων, αλλά και το συνολικό ποσό που επιδίκασε η διαταγή πληρωμής, καθώς οι τόκοι αυτοί στη συνέχεια κεφαλαιοποιήθηκαν και ανατοκίσθηκαν παράγοντας το τελικό ποσό για το οποίο εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής. 

Οδηγός Στρατηγικής στη Διάσκεψη για το Κυπριακό στο Crans Montana

Στο βιβλίο τους Superforecasting: The Art and Science of Prediction, οι Καθηγητές Tetlock και Gardner παρουσιάζουν τα ευρήματα διεθνούς έρευνας, η οποία διήρκεσε είκοσι χρόνια, όπου καταδεικνύονται τα σοβαρά λάθη των πολιτικών και των ειδικών εμπειρογνωμόνων όσον αφορά στην πρόγνωση γεγονότων οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής φύσης. 

Ο Νομπελίστας Daniel Kahneman στο βιβλίο του Thinking, Fast and Slow αποδίδει την αποτυχία των προβλέψεων στην τάση να υποεκτιμούμε ή να υπερεκτιμούμε τα διάφορα φαινόμενα, γεγονότα και καταστάσεις. Η λήψη αποφάσεων πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αβεβαιότητα, την πιθανότητα λανθασμένων προβλέψεων και τον αντίκτυπο, τη σοβαρότητα των συνεπειών. Η πολυπλοκότητα και η ασυμμετρία οδηγούν σε τεράστια σφάλματα. 

Ο αυταρχικός νεοφιλελευθερισμός

Η ιστορία των γαλλικών εκλογών θυμίζει σε κάποιο βαθμό την Ελλάδα, στην οποία σύντομα θα προωθηθεί ο δικός της Macron από τη γερμανική κυβέρνηση – κάποιος που θα υποστηριχθεί από ορισμένες εγχώριες και ξένες ελίτ, ενώ δεν θα είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, αλλά ένας εξτρεμιστής κεντρώος.

«Από τη δεκαετία του 1990 η ενωμένη Ευρώπη θεωρείται ως η εκθαμβωτική βιτρίνα του μοναδικού δυνατού καινούργιου κόσμου: της σύγχρονης νέας τάξης πραγμάτων που θα ισχύσει σταδιακά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι μόνιμοι ιστορικοί συμβιβασμοί μετά το 1945, μεταξύ της εξουσίας του χρήματος και των δημοκρατικών Εθνών στη δυτική Ευρώπη, οι οποίοι είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση των εισοδηματικών ανισοτήτων και την κοινωνική δικαιοσύνη μέσω του κράτους προνοίας, άρχισαν να περιορίζονται σταδιακά από τη δεκαετία του 90 – ενώ φαίνεται πως ο στόχος της νέας (αντί) πολιτικής, βασικός εκφραστής της οποίας θεωρείται ο γάλλος πρόεδρος, είναι η πλήρης κατάργηση του κοινωνικού κράτους.