Οι εξελίξεις στο Νίγηρα προκαλούν vertigo στη Δύση

Γράφε ο

Γιώργος Βενέτης

 

Ο Νίγηρας είναι το νέο πεδίο μάχης του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού μπλοκ στη Δυτική Αφρική, με τα Γαλλικά συμφέροντα να πλήττονται  όπως και στις προηγούμενες «αναμετρήσεις» σε Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι. Αν και η εποχή της γαλλικής αποικιοκρατίας στην Αφρική τελείωσε τη δεκαετία του 1960 με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας μεγάλου αριθμού αφρικανικών χωρών, η γαλλική επιρροή εξακολουθεί να παραμένει σε ολόκληρη την ήπειρο.
 

Δεν Είμαστε Ξενομανείς, Είμαστε Δημιουργικοί Ανυπάκουοι

Φωτεινή Μαστρογιάννη

 

«Μπορούμε να αποκλείσουμε ότι οι άμεσες οικονομικές κρίσεις από μόνες τους παράγουν κομβικά ιστορικά γεγονότα, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δημιουργήσουν ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για τη διάδοση ορισμένων τρόπων σκέψης και συγκεκριμένων τρόπων να θέτουμε και να λύνουμε τα ερωτήματα που συνδέονται με το σύνολο της επακόλουθης ανάπτυξης της εθνικής ζωής.»[1]

Αντόνιο Γκράμσι

Διάβασα στο άρθρο των Αττικών Νέων «Όσα απέκρυψαν από τον ελληνικό λαό. Πως η NSA και τα ΚΑΡΤΕΛ επιβάλλουν τακαθεστώτα στην Ελλάδα! (ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ - ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΔΥΟΕΘΝΙΚΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ)» που βασίζεται στο βιβλίο του Αθανάσιου Στριγά «Παγκόσμιοι Εντολοδότες» ότι ένα από τα, μεταξύ πολλών και τραγικών άλλων, θέματα που απαίτησαν οι Αμερικάνοι να εφαρμοσθούν προκειμένου να στηρίξουν την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία ήταν «να εφαρμόσει μία συγκαλυμμένη επιχείρηση εξαμερικανισμού του ελληνικού λαού πολιτιστικά γλωσσικά κλπ.». 

Η ΕΕ ως νεοαποικιοκρατικό μοντέλο

Στο παλαιό σύστημα του αποικισμού, η μητρόπολη καταλάμβανε διάφορες χώρες και στη συνέχεια εκμεταλλευόταν τους πόρους, καθώς επίσης το εργατικό τους δυναμικό, για να εμπλουτίσει τον πυρήνα – ενώ όταν το μοντέλο αυτό κατέρρευσε, ως απάντηση οι μεγάλες δυνάμεις επιδίωξαν τον οικονομικό έλεγχο και όχι τον πολιτικό με στρατιωτικά μέσα.

Επικαιρότητα

Ο Ιταλός υπουργός εσωτερικών M. Salvini, επικεφαλής της Λίγκα του Βορά, προσπαθεί να δημιουργήσει μία συμμαχία στην Ευρώπη ξεκινώντας από την Πολωνία, η οποία θα αμφισβητήσει τη δομή της ΕΕ – με στόχο την επιστροφή βασικών αρμοδιοτήτων των Βρυξελλών στα κράτη-μέλη της ΕΕ (πηγή). Ως εκ τούτου έχει εξελιχθεί στον ήρωα όλων αυτών που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ευρώ και την ΕΕ, ειδικά μετά τη σταδιακή μετατροπή της σε γερμανική – σε ένα 4ο Ράιχ καλύτερα, με τη χρησιμοποίηση εκβιασμών, οικονομικών όπλων και ιδίως της ΕΚΤ. 

Η νέα αποικιοκρατική εποχή

Οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας δεν θα έχουν καν τη δυνατότητα να ανεξαρτητοποιηθούν κάποια στιγμή στο μέλλον από τις μητροπόλεις του κέντρου, αφού νόμιμα δεν θα τους ανήκουν ούτε τα εδάφη, ούτε οι επιχειρήσεις τους – ενώ ο έλεγχος των μαζών θα εξασφαλισθεί με την είσοδο νέων πληθυσμών και τη μετατροπή τους σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες.

Ανάλυση 

Ο βαθμός της ψηφοθηρικής πολιτικής νοοτροπίας των ελληνικών πολιτικών κομμάτων φαίνεται από το ότι, μόλις διαπιστώθηκε πως τα ποσοστά της Λίγκα του Βορά στην Ιταλία εκτοξεύθηκαν στο 30% στις δημοσκοπήσεις, όλες οι παρατάξεις ανακάλυψαν ξαφνικά το πρόβλημα του μεταναστευτικού στην Ελλάδα – παύοντας να το αποδίδουν σε ακροδεξιές αντιλήψεις. 

Γερμανός ευρωβουλευτής: «Έτσι εισέβαλε και κατέλαβε την Ελλάδα η τρόικα - Το ίδιο να γίνει και στην Ιταλία»!

Σε ομολογία σοκ προχώρησε ο Γερμανός ευρωβουλευτής και πρωτοκλασάτο στέλεχος του Ευρωπαικού Λαικού Κόμματος, Μάρκους Φέρμπερ, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά ότι η τρόικα θα πρέπει να εισβάλει στην Ιταλία και να καταλάβει το υπουργείο Οικονομικών στην περίπτωση που σχηματιστεί κυβέρνηση ευρωσκεπτικιστών ακριβώς όπως είχε γίνει και στην Ελλάδα

Ο δεξιός ευρωβουλευτής των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) επεσήμανε ότι η ίδια τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) που διαχειριζόταν την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της κρίσης του χρέους της και επέβαλε οδυνηρές περικοπές, θα μπορούσε να κληθεί και πάλι αν σχηματιστεί μια ευρωσκεπτικιστική κυβέρνηση στην Ιταλία.

Από τον ψυχρό στο θερμό πόλεμο

Εκεί που αποτυγχάνουν τα κράτη, είναι αναγκαία η νηφάλια συλλογική αντίδραση της ανθρωπότητας – ο κόσμος σήμερα χρειάζεται όσο ποτέ ένα παγκόσμιο κίνημα ειρήνης.

«Indie verloren, rampspoed geboren» [Αν χαθούν οι Ινδίες, είμαστε κι εμείς χαμένοι]: Ολλανδικό ρητό που μνημονευόταν συχνά τη δεκαετία του ‘40 

«Λέγεται ότι κάποιες φορές είναι δύσκολο να τραβήξεις μια γραμμή ανάμεσα στην επιθυμία για ασφάλεια και στην επιθυμία για επέκταση. Και, πράγματι, αυτό μερικές φορές είναι δύσκολο» (Βιάτσεσλαβ Μολότωφ, Μάιος 1946).

Το δράμα της Ευρωζώνης

Εάν θεωρεί κανείς ότι, η αρχιτεκτονική του ευρώ ήταν λανθασμένη και τυχαία, θα πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από αφελής ή/και ανόητος – ενώ η πρωσική κυβέρνηση είναι εύλογο να έχει εκμεταλλευθεί τα ελαττώματα του κοινού νομίσματος, αφού η ίδια τα προγραμμάτισε.

«Το κεντρικό πρόβλημα του ευρώ, το «προπατορικό αμάρτημα» όπως αποκαλείται, είναι το ότι αφαιρεί από τις χώρες που το υιοθετούν τη δυνατότητα να ασκούν τη δική τους νομισματική πολιτική, χωρίς να τους παρέχει κάποιο «υποκατάστατο» σε ευρωπαϊκό επίπεδο – έναν μηχανισμό δηλαδή, ο οποίος να μεταφέρει χρήματα μεταξύ των περιοχών που δεν αποτελούν ανεξάρτητα κράτη, αφού δεν μπορούν πλέον να υποτιμήσουν τα νομίσματα τους. 

Η απώλεια της νομισματικής πολιτικής χωρίς την ύπαρξη κάποιου υποκατάστατου σημαίνει ότι, η οποιαδήποτε οικονομική κρίση ξεσπάει, η οποία εμφανίζεται νομοτελειακά, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί – με αποτέλεσμα να είναι υποχρεωμένο το ή τα μέλη που «προσβάλλονται» να αποχωρούν, οπότε να διαλύεται η ένωση» (πηγή).

Ο αυταρχικός νεοφιλελευθερισμός

Η ιστορία των γαλλικών εκλογών θυμίζει σε κάποιο βαθμό την Ελλάδα, στην οποία σύντομα θα προωθηθεί ο δικός της Macron από τη γερμανική κυβέρνηση – κάποιος που θα υποστηριχθεί από ορισμένες εγχώριες και ξένες ελίτ, ενώ δεν θα είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, αλλά ένας εξτρεμιστής κεντρώος.

«Από τη δεκαετία του 1990 η ενωμένη Ευρώπη θεωρείται ως η εκθαμβωτική βιτρίνα του μοναδικού δυνατού καινούργιου κόσμου: της σύγχρονης νέας τάξης πραγμάτων που θα ισχύσει σταδιακά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι μόνιμοι ιστορικοί συμβιβασμοί μετά το 1945, μεταξύ της εξουσίας του χρήματος και των δημοκρατικών Εθνών στη δυτική Ευρώπη, οι οποίοι είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση των εισοδηματικών ανισοτήτων και την κοινωνική δικαιοσύνη μέσω του κράτους προνοίας, άρχισαν να περιορίζονται σταδιακά από τη δεκαετία του 90 – ενώ φαίνεται πως ο στόχος της νέας (αντί) πολιτικής, βασικός εκφραστής της οποίας θεωρείται ο γάλλος πρόεδρος, είναι η πλήρης κατάργηση του κοινωνικού κράτους.

Η στημένη διαπραγμάτευση

Όπως πολύ σωστά είπε ο πρωθυπουργός, σε σχέση με έναν ακόμη δημόσιο εξευτελισμό της Ελλάδας, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, οπότε αυτό που τελικά μετράει είναι οι πράξεις – από τις οποίες η χώρα έχει χορτάσει την τελευταία επταετία της διεθνούς επαιτείας και της εθνικής ντροπής (ηχητικό).

«Το άκρον άωτο της ανοησίας είναι να περιμένει κανείς από το ίδιο πείραμα διαφορετικά αποτελέσματα – ή από κάποιον που έσκυψε πολλές φορές δουλικά το κεφάλι, να τολμήσει τη ρήξη«.

Αποικία! - Θράσος δανειστών: Θέλουν ασυλία τροϊκανών για βαριά εγκλήματα προκειμένου να ξεμπλοκάρουν την δόση!

Εμπλοκή φαίνεται να υπάρχει στο θέμα της δόσης των 8,5 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα από την Ισπανία, την Ιταλία και η Σλοβακία, οι οποίες απαιτούν να αμνηστευθούν πολίτες τους που κατηγορούνται για βαριά οικονομικά εγκλήματα που τέλεσαν ως μέλη του ΤΑΙΠΕΔ. 

Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών παραπέμπονται σε δίκη τρία μέλη του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ και έξι μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων σχετικά με την υπόθεση της πώλησης και της επαναμίσθωσης των 28 ακινήτων του δημοσίου την περίοδο 2013-2014 που προκάλεσε οικονομική ζημιά στο δημόσιο, διαιίτερα μεγάλης αξίας.

Ο Δρόμος προς την Ελευθερία

Φωτεινή Μαστρογιάννη

«Ποια είναι η τρέχουσα τιμή ενός έντιμου ανθρώπου και πατριώτη σήμερα; Αμφιταλαντεύονται και θλίβονται και ενίοτε απευθύνουν εκκλήσεις, αλλά δεν κάνουν τίποτα αποφασιστικά και αποτελεσματικά. Περιμένουν, καλοπροαίρετα, κάποιος άλλος να διορθώσει το κακό, ώστε να μην υπάρχει πια να τους θλίβει. Στην καλύτερη περίπτωση, θυσιάζουν μόνο μια φτηνή ψήφο, και μια ισχνή υποστήριξη και ευχή για καλή επιτυχία, για το σωστό, όπως το βλέπουν».

 

Χένρυ Ντέιβιντ Θορώ