Καλεντερίδης : Την ολιγωρία μας θα την πληρώσουμε ακριβά

Στο κείμενο Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής ο «διάβολος ήταν κρυμμένος» στις λεπτομέρειες και μάλιστα στην πρώτη παράγραφο 

Από τον

Σάββα Καλεντερίδη 

Εγινε γνωστό από διπλωματικές πηγές της Λευκωσίας ότι η Αγγλία, παρασκηνιακά, έπαιξε ενεργό ρόλο, παρασέρνοντας και αρκετές χώρες-μέλη της Ε.Ε., που ταυτόχρονα είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, να παραμείνουν στη φραστική καταδίκη και να μη στηρίξουν μέτρα επιβολής κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις 20 και τις 21 Ιουνίου, παρά την εισβολή στην ΑΟΖ κράτους-μέλους της Ενωσης. 

Οι οικονομικοί δολοφόνοι της Ελλάδας

Η χώρα μας έχει μία μόνο λύση στη διάθεση της, εάν θέλει να ξεφύγει από την παγίδα των μνημονίων και από τη λεηλασία τόσο των δημοσίων, όσο και των ιδιωτικών της περιουσιακών στοιχείων: τη δραστική μείωση των φόρων και την αύξηση των δημοσίων δαπανών (επενδύσεων). Υπενθυμίζουμε πως η ακριβώς αντίθετη μέθοδος, η κατακόρυφη αύξηση των φόρων με αφετηρία το 2010 και η απότομη μείωση των δημοσίων δαπανών που της επιβλήθηκε από τους «δανειστές» της, ήταν αυτή που την κατάστησε το πιο χρεοκοπημένο κράτος του πλανήτη – με ακαθάριστο δημόσιο χρέος σήμερα στο 194% του ΑΕΠ της και με κόκκινο ιδιωτικό πάνω από το 180%, από 127% και περί το 20% αντίστοιχα το 2010.

Η άθλια Τουρκία… Η “σύμμαχος” που τα ήθελε όλα για να πολεμήσει τον Χίτλερ

Η Τουρκία ήταν συνδεδεμένη με τη Βρετανία και τη Γαλλία με συνθήκη συμμαχίας όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος αλλά στις 26 Ιουνίου 1940 προτίμησε να ανακηρύξει την ουδετερότητά της. Ο Χίτλερ, πριν την εισβολή σε Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία δήλωσε στην Άγκυρα ότι θα σεβαστεί την τουρκική ουδετερότητα.

 

Η δήλωση αυτή κατέληξε στην υπογραφή συμφώνου φιλίας στις 18 Ιουνίου 1941 μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας. Η Βρετανία και οι ΗΠΑ αποδέχτηκαν επίσης την τουρκική ουδετερότητα δεχόμενες ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν έτοιμες. Έτσι θεώρησαν ότι η σωστή πολιτική ήταν να ενισχύσουν την Τουρκία έτσι ώστε να προετοιμαστεί και να ενταχθεί στο συμμαχικό στρατόπεδο. 

Γιατί ο Ερντογάν δεν επιστρέφει στο δυτικό "μαντρί" - Η αυταπάτη Τραμπ

Προετοιμαζόμενος για τη συνάντησή του με τον Τραμπ στο περιθώριο των G20 στην Οσάκα της Ιαπωνίας, ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να ελπίζει κάτι καλύτερο από τις δηλώσεις που έκανε μετά τη συνομιλία τους ο Αμερικανός πρόεδρος. Στην πραγματικότητα, ο τελευταίος δικαιολόγησε απολύτως τη στάση του Τούρκου ομολόγου του στο επίμαχο ζήτημα των ρωσικών S-400, ελπίζοντας ότι θα τον επαναφέρει στο δυτικό "μαντρί". 

Είναι γεγονός ότι ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο "δικηγόρο" για την πολιτική του. Κι αυτό, όταν σε όλους τους τόνους όχι μόνο κορυφαία στελέχη του Κογκρέσου, αλλά και υπουργοί του έχουν υπογραμμίσει σε όλους τους τόνους ότι S-400 και F-35 δεν πάνε μαζί. Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, είναι εάν οι δηλώσεις Τραμπ σηματοδοτούν μία αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα των S-400, ή αντιθέτως πρόκειται για λόγια, που θα μείνουν χωρίς αντίκρισμα. Όσοι το προεξοφλούν επικαλούνται δικαίως το ζήτημα της αποχώρησης των Αμερικανών στρατιωτών από τη βορειοανατολική Συρία, την οποία ελέγχουν οι Κούρδοι.

Ο υπόγειος παγκόσμιος πόλεμος του φυσικού αερίου

Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Αίγυπτο από την ΕΝΙ, καθώς επίσης τα αντίστοιχα ενδεχόμενα αποθέματα στην Κύπρο και στην Ελλάδα, δημιουργούν προβλήματα στις Η.Π.Α. – οι οποίες θέλουν να είναι σε θέση να εκβιάζουν τους Ευρωπαίους να αγοράζουν το δικό τους ΥΦΑ (LNG). Ταυτόχρονα θέλουν να διατηρήσουν την τιμή του σε δολάρια, για να υποστηρίζουν τη θέση του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα με τον ίδιο τρόπο, όπως με το πετροδολάριο – παρέχοντας δηλαδή στρατιωτική προστασία στους «πελάτες» τους. Στα πλαίσια αυτά, όλα όσα συμβαίνουν στο Ιράν και γενικότερα τα παιχνίδια πολέμου στον περσικό κόλπο, οφείλει να τα εξετάσει κανείς από μία άλλη οπτική γωνία – όπως επίσης το κατά πόσον θα επηρεαστούν η Κύπρος, η Ελλάδα, οι σχέσεις τους με την Τουρκία και η Αίγυπτος, όλα αυτά δε σε συνδυασμό με το Ισραήλ.