Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στον δρόμο του καθεστωτισμού

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός με την ευκαιρία της καραντίνας έχουν επιδείξει εξαιρετικό ζήλο στη ψήφιση νόμων οι οποίοι, σχεδόν όλοι, περιλαμβάνουν ρυθμίσεις αστυνομικού και διοικητικού ελέγχου επιμέρους κοινωνικών ομάδων. Οι αλλεπάλληλες απαγορεύσεις του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του συνέρχεσθαι θα μπορούσαν να γίνουν προσωρινά ανεκτές στο όνομα της πανδημίας, εφόσον θα είχαν αποτελέσει απόφαση της Βουλής και οπωσδήποτε προϊόν διαβουλεύσεων με κόμματα και κοινωνικούς φορείς.

Η κυβέρνηση επέλεξε να επιβάλλει την απαγόρευση των εκδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου με αστυνομική διαταγή. Θα παρακάμψω το θλιβερό γεγονός των στρατηγών που χαρίζουν τα γαλόνια τους σε κάθε ισχυρό πολιτικό της ημέρας, επιβάλλοντας πομπώδη μέτρα με άσκοπο κλείσιμο σταθμών του μετρό, χιλιάδες αστυνομικούς στους δρόμους, σχεδόν ένας για κάθε ενδεχόμενο διαδηλωτή, με προφανή σκοπό την κατατρομοκράτηση των πολιτών.

Κανονικότητα και το “Τσεσμέ”! Ούτε καλώδια στο Αιγαίο! – Μην ενοχλείτε την κυβέρνηση!

Οι ελληνοτουρκικές “σχέσεις” έχουν, εδώ και λίγο καιρό, περιοριστεί στις πίσω σελίδες της επικαιρότητας. Άλλα ζητήματα έχουν πάρει τη θέση τους. Δεν είναι ανεξάρτητα τα μεν από τα δε. Η βαθιά διαφθορά και μνημειώδης ανικανότητα που αποπνέουν θεσμοί και μηχανισμοί του κράτους, δεν είναι καταστάσεις αδιάφορες ως προς την εθνική υπόσταση, ή έστω, την αντίληψη που έχουμε στο εσωτερικό και έχουν στο εξωτερικό για αυτή.

Τα εθνικά θέματα, όπως και τα θεμελιώδη ερωτηματικά που συνοδεύουν την κατακλυσμιαία επερχόμενη οικονομική κρίση, κρύβονται κάτω από το επικοινωνιακό πέπλο της “κανονικότητας”. Όλα όσα συμβαίνουν είναι φυσικά και ελεγχόμενα, ισχυρίζονται οι παροικούντες την κυβερνητική εξουσία, ή και την αναμένουσα την βάρδια της “αντιπολίτευση”. Σε κάθε περίπτωση αγρυπνά ο Θεός της Ελλάδας! Γιατί χωρίς αυτόν…