Η παράνομη μετανάστευση έχει λάβει διαστάσεις εισβολής

Πώς είναι όμως δυνατόν να εφαρμόζεται η πολιτική αυτή μονομερώς από την Ελλάδα, που βρίσκεται στην πιο εκτεθειμένη γεωγραφική θέση και αντιμετωπίζει επιπλέον εθνικά προβλήματα, όταν οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες-μέλη κλείνουν τα σύνορά τους, οι άλλες Μεσογειακές χώρες-μέλη παίρνουν αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο των συνόρων τους και όταν ακόμη χώρες-μη μέλη στα Βαλκάνια κλείνουν τα σύνορά τους, σε συνεννόηση και συνεργασία με τις Βρυξέλλες και μεγάλες χώρες-μέλη; 

Πιστεύει κανείς ότι αποτελεί υποκατάστατο στην αποτροπή, στον έλεγχο δηλαδή των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και στην Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, ο εγκλωβισμός των παρανόμως εισερχομένων στην Ελλάδα και η χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση της μόνιμης εγκαταστάσεώς τους στη χώρα μας; Η εφαρμογή δηλαδή πολιτικής εποικισμού της Ελλάδος, με παράνομους μετανάστες, με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και η χρησιμοποίηση της Ελλάδος ως αναχώματος της παρανόμου μεταναστεύσεως στην άλλη Ευρώπη; Είναι τραγικό να παρουσιάζεται μάλιστα από τον Έλληνα Επίτροπο, αρμόδιο για θέματα μεταναστεύσεως, η χρηματοδότηση αυτή του εποικισμού της Ελλάδος, ως Ευρωπαϊκή βοήθεια και αλληλεγγύη προς τη χώρα μας».

Ο «πόλεμος» για τις κυρώσεις και την Αρμενική Γενοκτονία: Ο Ερντογάν στο σταυροδρόμι…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Είναι περίεργα τα πολιτικά και διπλωματικά πράγματα στην Ουάσιγκτον. Αρκετοί άνθρωποι οσμίζονται καταιγιστικές εξελίξεις, την ίδια στιγμή που άλλοι επιμένουν να πιστεύουν ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν έχει δεμένο «αλυσοπόδαρα» τον Ντόναλντ Τραμπ.

• Η ενημέρωση του υψηλόβαθμου αξιωματούχου την Πέμπτη το απόγευμα υποψίασε τους πολιτικούς και διπλωματικούς παρατηρητές ότι μπορεί η Αμερική να ξεπέρασε τα όρια της με τον Ερντογάν. Είναι κάτι, βεβαίως, που δεν το βλέπουμε ακόμα διά γυμνού οφθαλμού. Έχουμε υποψίες, αλλά επειδή ο κ. Τραμπ συγχώρησε άπειρες φορές τις αντιαμερικανικές ενέργειες του προέδρου της Τουρκίας, κρατάμε πολύ μικρό καλάθι.

Η μεταναστευτική άλωση της Ιταλίας

Μετά την απομάκρυνση του Salvini, η νέα ιταλική κυβέρνηση υιοθέτησε έναν νόμο που δίνει τη δυνατότητα σε ξένους ανήλικους μετανάστες να αποκτούν υπηκοότητα μετά από φοίτηση μόλις πέντε ετών στο σχολείο! Προφανώς παίζει στα ζάρια το μέλλον της χώρας, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου με τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών. Σύμφωνα με έναν Ιταλό δε, όταν η Ευρώπη εξαφανιστεί, θαφτεί από τα μεταναστευτικά κύματα μαζί με τις ανυπολόγιστες αξίες της, θα εισβάλει το Ισλάμ στον πλανήτη και εμείς θα αλλάξουμε την κουλτούρα μας, την ανθρωπολογία μας, την πίστη μας και το ηθικό μας όραμα εντελώς. Πόσο διαφορετική είναι αλήθεια η κατάσταση της Ιταλίας από αυτήν της Ελλάδας; Καθόλου κατά την άποψη μου. Απλά τα στατιστικά κρατούνται κρυφά από τις άθλιες κυβερνήσεις μας που δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να σταματήσουν το μαζικό εποικισμό της πατρίδας μας, διώχνοντας ταυτόχρονα τα παιδιά μας σε άλλα κράτη. Η μεγάλη ευθύνη όμως βαρύνει ασφαλώς όλες εμάς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που το ανεχόμαστε, με την απαράμιλλη δειλία μας. Που δεν ντρεπόμαστε καθόλου για το κατάντημα της χώρας μας. Που πιστεύουμε πως δεν υπάρχει λύση. Που σκύβουμε συνεχώς το κεφάλι και που δεν καταλαβαίνουμε ότι, θα εξαφανιστούμε εντελώς ως Έθνος από το πρόσωπο της γης, εάν δεν αντιδράσουμε σε όλα αυτά που συμβαίνουν. 

Ανάλυση: Τα 6 μεγάλα τουρκικά ψεύδη της γείτονος και η αποδόμησή τους

Γράφει ο Γιώργος Σκαφιδάς

Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι είναι μία χώρα άμεμπτη αλλά τα πράγματα είναι ολίγον τι… διαφορετικά.

Aκούγοντας όσα διαμηνύουν Τούρκοι αξιωματούχοι από το βήμα συνεδρίων και ομιλιών, αποκομίζει κανείς την εντύπωση ότι εκεί στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχει μια αμέμπτου ηθικής χώρα που τα έχει κάνει όλα σωστά προς όφελος της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Η τουρκική ηγεσία ισχυρίζεται ότι σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, ότι έχει ματώσει πολεμώντας τους τζιχαντιστές, ότι έχει νόμιμα δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο που φτάνουν έως την Αίγυπτο και τη Λιβύη, ότι επιτελεί ανθρωπιστικό έργο στη Συρία, ότι σέβεται τους πρόσφυγες όσο κανείς κ.ά. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, τα πράγματα είναι ολίγον τι… διαφορετικά.