Εάν δεν ληφθούν άμεσα ριζικά μέτρα, η παγκόσμια οικονομία θα βυθιστεί στην ύφεση, ενώ προβλέπονται μαζικές αθετήσεις πληρωμών – με αποτέλεσμα πρώτα να καταρρεύσει η πραγματική οικονομία και μετά το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
«Τα χρέη που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν πληρώνονται – ενώ ένα σημαντικό ερώτημα είναι ο τρόπος, μέσω του οποίου δεν πληρώνονται. Ένα θετικό παράδειγμα του τρόπου μη πληρωμής τους αποτελεί η γερμανική νομισματική μεταρρύθμιση του 1948, κατά την οποία διαγράφηκαν τα εσωτερικά ιδιωτικά χρέη – με άμεση συνέπεια να ήταν τότε οι εταιρείες σε θέση να ξεκινήσουν ξανά την παραγωγή, χωρίς τα βάρη του υπερβάλλοντος κόστους (τόκοι κλπ.) που προκαλούν τα χρέη.