Η κρίση της Ουκρανίας δεν πυροδοτεί μόνον μία πληθώρα κυρώσεων κατά της Ρωσίας και στρατιωτική αν και κυρίως χρηματοοικονομική υποστήριξη προς το Κίεβο, αλλά και μία αιφνιδιαστική έκθεση της Ευρώπης σε πολλαπλές απειλές. Οι ΗΠΑ ποδηγετούν τους συμμάχους τους σε μία εκστρατεία συμπαράταξης με την Ουκρανία, σε μία προσπάθεια να αξιοποιηθεί ένας στρατηγικός μοχλός εναντίον της Μόσχας.
Την ίδια στιγμή η Ευρώπη εξαναγκάζεται να
υποστεί το βάρος σοβαρών και επικίνδυνων πολιτικών και κυρίως
οικονομικών εντάσεων, χωρίς να αντιδρά αποτελεσματικά. Κατά το 2024 η
Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθετεί την οδηγία περί κανονιστικής συμμόρφωσης της
εταιρικής βιωσιμότητας, εισάγοντας υποχρεώσεις στα πεδία των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και κυρίως της προστασίας του περιβάλλοντος, που αποτελεί
μέρος των μέτρων για την μετάβαση σε καθεστώς μηδενικών ρύπων έως το
2050. Η απόπειρα υποχρεωτικής ευθυγράμμισης των εταιρειών με την
ακολουθούμενη πολιτική προκαλεί αντιδράσεις, όχι όμως στην Ευρώπη, αλλά
στο Κατάρ.