MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2024

Βασ. Φούσκας : Η πληγή της Κύπρου , βάση της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας

Ο Βασίλης Φούσκας, καθηγητής διεθνών σχέσεων στη Νομική και Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου Ανατολικού Λονδίνου. ιδρυτής και αρχισυντάκτης της Journal of Balkan and Near Eastern Studies (εκδίδεται από το 1998), μιλάει στον 98.4 με αφορμή την οργάνωση του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου 2-4 Δεκεμβρίου στο Πάντειο, από τα "Τετράδια Διαλόγου" και το  Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου,  με τίτλο: "Μεταπολίτευση": Ο απολογισμός που δεν έγινε και η επόμενη μέρα".  

 
Ο Βασίλης Φούσκας , τονίζει ότι στόχος του συνεδρίου είναι να σταματήσει επιστημονικά τουλάχιστον, η ωραιοποίηση της μεταπολιτευτικής περιόδου από συστημικές δυνάμεις και φορείς και να ανοίξει ένας ειλικρινής επιστημονικός διάλογος επιτέλους. Όπως είπε αυτό το διεθνές  συνέδριο , στοχεύει επιστημονικά  σε μια εναλλακτική πρόταση, η οποία αναδεικνύει τα πραγματικά ζητήματα: οικονομική καχεξία και κρατική χρεωκοπία, κοινωνική κατάρρευση, εξάρτηση από ξένα κέντρα εξουσίας και ενδοτισμός απέναντι στον περιφερειακό Τουρκικό ιμπεριαλισμό. 

Τέλος, ενόψει του τέλους της «μεταπολίτευσης» ως διαδικασίας που εκφράζεται πρωτίστως σε επίπεδο πολιτικού-κομματικού συστήματος, καλούμαστε, μετά από 50 χρόνια, να οριοθετήσουμε τα διακυβεύματα και τις αναγκαιότητες της επόμενης μέρας. Αίσθηση όμως προκάλεσαν και τα όσα είπε για το Κυπριακό, με αφορμή και το βιβλίο του "το Μελάνωμα της Κύπρου" με αξιοποίηση πρωτογενούς αρχειακού υλικού, για τις διαχρονικές ευθύνες της πολιτικής ελίτ της χώρας από το 1956 έως σήμερα . Με ελάχιστες εξαιρέσεις , όπως τονίζει, το Κυπριακό από τον Καραμανλή και τον Αβέρωφ μέχρι σήμερα , ακόμη και την κρίσιμη περίοδο του Αττίλα 2 , αντιμετωπίστηκε  όχι ως μείζον θέμα του Ελληνισμού, αλλά ως θέμα πρώτιστα Νατοϊκών συσχετισμών. "Η πληγή της Κύπρου , είναι η βάση της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι η τουρκική αφήγηση που η ελληνική πολιτική ελίτ έχει αφομοιώσει , ότι η εισβολή στη Κύπρο έφερε τελικά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα με την πτώση της χούντας. Ποια δημοκρατία είχαμε στην Ελλάδα μέχρι και τον Αττίλα 2 , με όλη την ηγεσία του στρατεύματος να είναι οι ίδιοι χουντικοί και του πρώτου Αττίλα; "  αναρωτήθηκε ο Βασίλης Φούσκας . 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου