Η Γερμανία δεν έχει αλλάξει την άποψη της για το ρόλο της στην Ευρώπη μετά το τέλος του ναζισμού, αν και εγκατέλειψε την ιδέα να το πετύχει στρατιωτικά – ενώ η Ιταλία έχει πέσει επανειλημμένα στην παγίδα της, την τελευταία φορά το 1992 με τη συνθήκη του Μάαστριχτ.
Άποψη
Ο 82χρονος Ιταλός καθηγητής οικονομικών, το όνομα του οποίου οδήγησε στο θάνατο τη νέα συγκυβέρνηση της Ιταλίας προτού καν γεννηθεί, ο P. Savona, δεν έχει ελλείψεις πείρας και επάρκειας – αφού εργάσθηκε για την κεντρική τράπεζα της χώρας και για το ισχυρότερο συνδικάτο εργοδοτών της, ενώ ήταν μέλος πολλών διοικητικών συμβουλίων μεγάλων επιχειρήσεων και τραπεζών. Εκτός αυτού έχει πολιτική εμπειρία, αφού διετέλεσε υπουργός βιομηχανίας (1993-1994) – ενώ στην κυβέρνηση Berlusconi ήταν επικεφαλής του κοινοτικού τμήματος (2005-2006).
Με την πάροδο των ετών όμως οι απόψεις του θεωρούταν όλο και πιο εξτρεμιστικές, καθώς επίσης αμφιλεγόμενες – ενώ ο υποψήφιος υπουργός οικονομικών του κόμματος της λαϊκής ακροδεξιάς, έτσι τουλάχιστον όπως ονομάζεται από τα γερμανικά ΜΜΕ η Λίγκα του Βορά, δεν χαρακτηρίζεται μόνο ως αυστηρός επικριτής του ευρώ αλλά, επίσης, ως ένας συνειδητός εθνικιστής που μισεί φανατικά τη Γερμανία. Έχει δημοσιεύσει δε πολλά κείμενα του, επιθυμώντας να εκφράζει τις αμφιλεγόμενες απόψεις του στα ΜΜΕ – ενώ ορισμένα αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία του που θα κυκλοφορήσει σύντομα, εκφράζουν σε μεγάλο βαθμό τις σκέψεις του. Για παράδειγμα το εξής:
«Η Γερμανία δεν έχει αλλάξει την άποψη της για το ρόλο της στην Ευρώπη μετά το τέλος του ναζισμού, αν και εγκατέλειψε την ιδέα να το πετύχει στρατιωτικά – ενώ η Ιταλία έχει πέσει επανειλημμένα στην παγίδα της, την τελευταία φορά το 1992 με τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Τώρα θα πρέπει επιτέλους να διδαχθεί η Ρώμη από τα λάθη της«.
Περαιτέρω, σε μία συνέντευξη του στην εφημερίδα LIBERO, ανέφερε πως η Ευρώπη στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από τη Γερμανία, η οποία είναι περιτριγυρισμένη από μία ομάδα φοβητσιάρηδων – ενώ όλοι όσοι προσποιούνται πως είναι Ευρωπαίοι στη χώρα του, ουσιαστικά είναι εχθροί της Ιταλίας.
Εκτός αυτού, ο P. Savona έχει μία ιδιάζουσα άποψη, ένα όραμα ίσως για τη Ρωσία, την οποία συμπαθεί ιδιαίτερα – χαρακτηρίζοντας την ως μία ειρηνική δύναμη η οποία, σε αντίθεση με τη Γαλλία του Ναπολέοντα και με τη Γερμανία του Χίτλερ, δεν διεξήγαγε ποτέ μεγάλους επεκτατικούς πολέμους.
Την ίδια στιγμή ισχυρίζεται πως το ευρώ είναι ένα ερμητικά κλεισμένο γερμανικό κλουβί – το οποίο έχει περισσότερα μειονεκτήματα από πλεονεκτήματα για ολόκληρη την Ευρώπη. Ως εκ τούτου θα προτιμούσε την έξοδο από την Ευρωζώνη, αντί να διαπραγματευθεί τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις – ενώ κατά την άποψη του η Ιταλία θα έπρεπε να προετοιμαστεί για την εγκατάλειψη της νομισματικής ένωσης. Αν μη τι άλλο, επειδή τότε θα είχε μία καλύτερη διαπραγματευτική θέση – καθώς επίσης περισσότερες δυνατότητες να βρει λύσεις για το δημόσιο χρέος και για τον προϋπολογισμό της.
Συνεχίζοντας, ο P. Savona έχει ήδη από το 2015 προετοιμάσει ένα «Σχέδιο Β» για την έξοδο της Ιταλίας – εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι οι κάποτε εξαιρετικά φιλικοί στο ευρώ Ιταλοί, έχουν αλλάξει πλέον απόψεις. Κυρίως λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας τους, καθώς επίσης της ελλειμματικής αλληλεγγύης των Ευρωπαίων στο μεταναστευτικό τους πρόβλημα. Οι αντίπαλοι του βέβαια τον χαρακτηρίζουν ως ακραίο εθνικιστή, ενώ τις θεωρίες του ως μη ρεαλιστικές και αυτοκτονικές – πιστεύοντας πως αποτελεί έναν μεγάλο εφιάλτη για το πολιτικό σύστημα.
Με την πρόσφατη δήλωση του τώρα ο Ιταλός (πηγή) προσπάθησε να εκτονώσει το κλίμα που είχε δημιουργηθεί – αναφέροντας πως επιθυμεί μία άλλη, ισχυρότερη και δικαιότερη Ευρώπη, ενώ ο στόχος του είναι η μείωση των χρεών της Ιταλίας. Δεν θα ήθελε όμως κάτι τέτοιο να επιτευχθεί με τη συνέχιση της εφαρμογής της πολιτικής λιτότητας, αφού είναι αδύνατον (ανάλυση), αλλά με τη διενέργεια δημοσίων επενδύσεων – κάτι που κατά τη γνώμη μας είναι απόλυτα σωστό.
Εν τούτοις, φαίνεται πως δεν έπεισε τον Ιταλό πρόεδρο που έχει εκ του συντάγματος το δικαίωμα να συναποφασίζει για τους υπουργούς, ενδεχομένως λόγω των παράλληλων δηλώσεων του επικεφαλής της Λίγκα του Βορά – σύμφωνα με τις οποίες σε ελεύθερη μετάφραση η χώρα του δεν είναι αποικία των Γερμανών, των Γάλλων ή των αγορών, δεν παίρνει εντολές από κανέναν και δεν είναι υπάλληλος κανενός (πηγή).
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η αλήθεια είναι πως το πρόβλημα της Ευρώπης δεν έχει σχέση αυτού καθεαυτού με το κοινό νόμισμα, με το ευρώ, αλλά με τη Γερμανία – ενώ η Ευρωζώνη είναι πράγματι μία ερμητικά κλειστή φυλακή χωρίς έξοδο κινδύνου, με αποτέλεσμα όποια χώρα το επιχειρήσει να είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη.
Μεταξύ άλλων επειδή θα τοποθετηθεί αυτόματα στο στόχαστρο της Γερμανίας και της ΕΚΤ που ασφαλώς δεν θα ήθελαν να επιτύχει, δίνοντας θάρρος σε όλα τα υπόλοιπα κράτη – κάτι που δεν ισχύει για τις χώρες που δεν είναι ακόμη μέλη.
Η αλήθεια είναι επίσης πως η Γερμανία τρέφεται αχόρταγα από τις σάρκες των εταίρων της, τόσο μέσω του ευρώ, όσο και από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους ως εξής: (α) με την ύπουλη πολιτική του μισθολογικού dumping, (β) με την αντίστοιχη της φτωχοποίησης του γείτονα, (γ) με το υποτιμημένο ευρώ παρά τα τεράστια πλεονάσματα της (σχεδόν 300 δις $ ετησίως!) που θα είχαν καταστήσει ασύμφορο το μάρκο, (δ) με τον πάμφθηνο δανεισμό της (κάτω του 1%, έναντι 3% των Η.Π.Α.), (ε) με την κατοχή και λεηλασία χωρών όπως η Ελλάδα, (στ) με την εισροή τεράστιων κεφαλαίων από την ευρωπαϊκή περιφέρεια λόγω της ασφάλειας που νοιώθουν, (ζ) με την αντίστοιχη εισροή εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού από τα κράτη του νότου, κόστους μόνο για την Ελλάδα άνω των 100 δις € κοκ.
Επομένως θα πρέπει να συμβεί κάτι, πριν καταστρέψει αυτή η χώρα που δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο ξανά την ήπειρο μας – ενώ δεν πρέπει να έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με το ότι δεν πρόκειται να αλλάξει συμπεριφορά, εάν δεν αναγκασθεί βίαια από μία ισχυρότερη δύναμη για να το κάνει. Όπως είχε πει άλλωστε ο Keynes, ο μοναδικός τρόπος για να διαπραγματευθείς με τη Γερμανία είναι να της επιβάλλεις αυτό που θέλεις βίαια – χωρίς να της επιτρέπεις την παραμικρή δυνατότητα άρνησης.
Με δεδομένο τώρα το ότι προκαλεί με την ανεύθυνη συμπεριφορά της τη ραγδαία άνοδο του φασισμού, τόσο στο εσωτερικό της, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ο χρόνος που έχουμε στη διάθεση μας δεν είναι μεγάλος – κάτι που ελπίζουμε να αντιληφθούν όλοι οι Ευρωπαίοι, ιδίως οι Γάλλοι, καθώς επίσης οι ισχυρές δυνάμεις του πλανήτη. Η αποικιοκρατική πάντως αντίληψη των Γερμανών, οι οποίοι θεωρούν πως έχουν κληρονομήσει τη θέση των Η.Π.Α. στην Ευρώπη, φαίνεται στη συνέντευξη του πρέσβη τους στον κ. Σαχίνη, στο βίντεο που ακολουθεί:
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου