Η Ελλάδα, στην απελπιστική οικονομική κατάσταση που την έχουν καταδικάσει οι διαδοχικές εθνικές προδοσίες της εποχής των μνημονίων, έχοντας την καταντήσει έρμαιο των δανειστών της με ηγέτη τη Γερμανία, δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιδράσει – ενώ στην ουσία δεν έχει συμμάχους απέναντι στην Τουρκία, αλλά μόνο ξένες δυνάμεις που θέλουν να εκμεταλλευθούν τις αδυναμίες της για να λεηλατήσουν τον πλούτο της, αυτή τη φορά τα ενεργειακά της αποθέματα, κατά το ρητό «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Ως εκ τούτου η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία, οπότε η μετατροπή της Ελλάδας σε τουρκικό δορυφόρο υπό την υψηλή εποπτεία της Γερμανίας που συνεργάζεται υπόγεια με τη Ρωσία, φαίνεται αναπόφευκτη – ενδεχομένως μετά από έναν πόλεμο λίγων ημερών, για να διατηρηθούν τα προσχήματα. Το μεγάλο κενό είναι η στάση των Η.Π.Α. και του προέδρου Trump, ευχόμενοι να έχουν καταλάβει τον ύπουλο ρόλο της Γερμανίας – κατά δεύτερο λόγο της Αιγύπτου και του Ισραήλ, όπως επίσης του Ιράκ, της Συρίας, των Κούρδων κλπ., αφού σίγουρα δεν θα τους συνέφερε μία τέτοια εξέλιξη.
Ανάλυση
Ο Τούρκος δικτάτορας μοιάζει με έναν χαρτοπαίχτη ο οποίος, όταν χάνει, αυξάνει τα χρήματα που ποντάρει, τοποθετώντας τα όλα σε ένα φύλλο. Παίζει δηλαδή «Va banque» – όπου πρόκειται για τον ορισμό από ένα τυχερό παιχνίδι του 18ου και 19ου αιώνα με γαλλικά χαρτιά, με την ονομασία «Pharo». Με τον όρο «Va banque» περιγράφεται ένα εγχείρημα με μεγάλο ρίσκο, όπου κανείς διακινδυνεύει ολόκληρη την περιουσία του – ενώ η λέξη έγινε διάσημη γεωπολιτικά από τη συζήτηση μεταξύ του H. Goering και του A. Hitler, σε σχέση με την κήρυξη του πολέμου εναντίον της Μ. Βρετανίας το 1939. Ειδικότερα, εκείνη την εποχή ο H. Goering συμβούλευσε τον A. Hitler λέγοντας του «Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να παίξει Va banque» – όπου όμως ο Χίτλερ του απάντησε τα εξής: «Σε ολόκληρη τη ζωή μου έπαιζα πάντοτε Va banque».
Εν προκειμένω, επειδή η τουρκική λίρα ευρίσκεται σε ελεύθερη πτώση μαζί με την οικονομία της χώρας, κυρίως λόγω των πανάκριβων πολέμων που διεξάγει ο δικτάτορας παραβιάζοντας καθημερινά το διεθνές δίκαιο, με τους επενδυτές να εγκαταλείπουν μαζικά την Τουρκία, ο Τούρκος παίζει «Va banque» – με την έννοια πως επειδή το ένα τρίτο των παγκοσμίων αποθεμάτων φυσικού αερίου ευρίσκονται στη Μεσόγειο, θέλει να τα αποκτήσει ο ίδιος. Να τα «εξαργυρώσει» δηλαδή, για να καλύψει τις τεράστιες υποχρεώσεις που έχει η χώρα του σε συνάλλαγμα μέσω των τραπεζών κυρίως και να μη χρεοκοπήσει – κρύβοντας τις αληθινές αυτές του προθέσεις πίσω από τη δήθεν αναβίωση, από την ανάκληση της ξεθωριασμένης δόξας της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εύλογα λοιπόν θέλει να καταργήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 που ορίζει τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας – ενώ δεν αποδέχεται το ισχύον δίκαιο της θάλασσας, σύμφωνα με το οποίο άλλα κράτη, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος ως μέλη της ΕΕ, καθώς επίσης η Αίγυπτος, το Ισραήλ, ο Λίβανος και η Συρία, μπορούν να διεκδικήσουν το δικαίωμα της εκμετάλλευσης των αποθεμάτων φυσικού αερίου σε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου. Για να τα καταφέρει δε, ο μοναδικός τρόπος είναι η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης στην ευρύτερη περιοχή, ανεξάρτητα από τον αριθμό των αντιπάλων του – γεγονός που σημαίνει πως η στρατιωτική επίθεση του εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου γίνεται όλο και πιο πιθανή (η σύγκρουση με το ελληνικό πλοίο είναι δεδομένη, πηγή).
Περαιτέρω, η ύπαρξη του γερμανό-τουρκικού άξονα, των δύο ανέκαθεν συμμάχων των προηγουμένων παγκοσμίων πολέμων, είναι δεδομένη – σημειώνοντας πως η Τουρκία είναι ο κορυφαίος αγοραστής γερμανικών όπλων τα τελευταία χρόνια, έχοντας αγοράσει πολεμικό εξοπλισμό αξίας 243 εκ. € το 2018 και 345 εκ. € το 2029 (γράφημα). Όσον αφορά το 2020, θα καταρρίψει κάθε ρεκόρ σύμφωνα με τις εγκρίσεις παράδοσης – ενώ οι παραδόσεις σύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων από την «ThyssenKrupp Marine Systems», καθώς επίσης η γερμανική στήριξη στη δημιουργία της τουρκικής ναυτικής βιομηχανίας, έχουν τεράστια σημασία για τον Τούρκο (τόσο η Ιταλία πάντως, όσο και η Γερμανία, έχουν χιλιάδες επιχειρήσεις και εμπορικά συμφέροντα στην Τουρκία).
Όσον αφορά τώρα τα τουρκικά εξερευνητικά πλοία που στέλνει στα ελληνικά και κυπριακά νερά, ο στόχος τους δεν είναι αυτή καθεαυτού η διεξαγωγή ερευνών – αλλά η αποστολή των πολεμικών του πλοίων, δήθεν συνοδευτικά για την προστασία τους. Στην ουσία προκαλούν, για να υποκινήσουν μία στρατιωτική δράση της Ελλάδας – η οποία στη συνέχεια θα του χρησίμευε ως πρόσχημα για μία τουρκική επίθεση στα νησιά. Πριν από όλα στο Καστελόριζο, από το οποίο εξαρτάται ένα μεγάλο μέρος των αποθεμάτων φυσικού αερίου – θυμίζοντας πως ο στόχος του Χίτλερ ήταν επίσης τα ενεργειακά αποθέματα άλλων χωρών και γενικότερα η λεηλασία του πλούτου τους.
Συνεχίζοντας, μπορεί μεν οι οικονομικές αποτυχίες του Τούρκου δικτάτορα να είναι τεράστιες, έχοντας καταφέρει την τελευταία στιγμή να καταπολεμήσει τη νομισματική κρίση του 2018 (ανάλυση) με το κρύψιμο της πίσω από τις τράπεζες (πηγή) με ένα οικονομικό πείραμα εξαιρετικά υψηλού ρίσκου (ξανά το παιχνίδι «Va banque»), αλλά οι στρατιωτικές έχουν μέχρι στιγμής μία σχετική επιτυχία – στη Συρία, όπου οι μαχητές της Αλ Κάιντα πληρώνονται με λίρες, στο βόρειο Ιράκ που η πολιτική του των «de facto» προσθηκών εδαφών εξελίσσεται σταθερά, στη Λιβύη που επέλεξε τον κατάλληλο ηγέτη, στη Σομαλία και στο Κατάρ, στο οποίο έχει δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις.
Με την οικονομική κρίση όμως στη χώρα του, ο χρόνος κυλάει εναντίον του – ενώ όσο δεν επιτίθεται στην Ελλάδα, η οποία είναι η πιο ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή, δυστυχώς με επίσης τεράστια οικονομικά προβλήματα, κινδυνεύει να χάσει όλες τις προηγούμενες κατακτήσεις του. Περιμένει λοιπόν ανυπόμονα και προκαλεί, χωρίς να προβληματίζεται από την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική – η οποία είναι εντελώς κενή απέναντι σε μία τέτοια επίθεση, όπως έχει φανεί στο θέμα της Κύπρου.
Εν προκειμένω, ήταν ξεκάθαρα γελοία η αντίδραση της ΕΕ που ενώ επέβαλλε απαγορεύσεις εισόδου και πάγωσε τις περιουσίες δύο μόλις ατόμων που λεγόταν πως είχαν εμπλακεί στις γεωτρήσεις στο νησί, δεν σταμάτησε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας – συνεχίζοντας να της επιτρέπει την προνομιακή πρόσβαση στην αγορά της, καθώς επίσης παρέχοντας της πολεμικό εξοπλισμό. Βέβαια «αποκλειστικά για τον ναυτιλιακό της τομέα», όπως τόνισε ο υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας μετά την επίθεση των Τούρκων εναντίον των Κούρδων στη Συρία το 2019 – χωρίς όμως να αναφέρει πως εκεί ακριβώς τον χρειάζεται ο δικτάτορας.
Εάν η ΕΕ ήθελε πράγματι να στηρίξει την Ελλάδα και να εμποδίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας, θα μπορούσε να το επιτύχει πολύ εύκολα – σταματώντας τις εξαγωγές όπλων, παγώνοντας την οικονομική και χρηματοπιστωτική βοήθεια που της παρέχει, καθώς επίσης αναστέλλοντας την υφιστάμενη τελωνειακή ένωση μαζί της. Εν τούτοις δεν το κάνει, παραμένοντας σε «χλιαρές δηλώσεις» τόσο της κυρίας Merkel, όσο και του προέδρου Macron – την ίδια στιγμή που έχει αποκαλυφθεί από την Καθημερινή πως οι Τούρκοι διενεργούν από πολλές ημέρες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, εν γνώσει του πρωθυπουργού (πηγή).
Ειδικά όσον αφορά τον πρόεδρο Macron, ως γνωστόν «παιδί του Σόιμπλε», στη δήλωση του μετά την πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία με τον κ. Μητσοτάκη, υπογράμμισε την αναγκαιότητα μεγαλύτερης συνεννόησης ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία, καθώς επίσης την έναρξη διαλόγου (δηλαδή διαπραγματεύσεων) – ενώ χαιρέτισε τη διαμεσολαβητική προσπάθεια της Γερμανίας! Στα πλαίσια αυτά, η αποστολή των δύο φρεγατών και πολεμικών αεροπλάνων είναι ξεκάθαρα προσχηματική – ενώ τα πάντα τεκμηριώνουν πως η Ελλάδα θα συρθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Δυστυχώς μόνο για να χάσει ακόμη ένα μέρος της εθνικής της κυριαρχίας – όπως με την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας κατ’ εντολή της Γερμανίας και με αντάλλαγμα την επιμήκυνση των 95 δις € του χρέους για μετά το 2032.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας η Ελλάδα, στην απελπιστική οικονομική κατάσταση που την έχουν καταδικάσει οι διαδοχικές εθνικές προδοσίες της εποχής των μνημονίων, έχοντας την καταντήσει έρμαιο των δανειστών της με ηγέτη τη Γερμανία, δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιδράσει – ενώ στην ουσία δεν έχει συμμάχους απέναντι στην Τουρκία, αλλά μόνο ξένες δυνάμεις που θέλουν να εκμεταλλευθούν τις αδυναμίες της για να λεηλατήσουν τον πλούτο της, αυτή τη φορά τα ενεργειακά της αποθέματα, κατά το ρητό «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».
Ως εκ τούτου η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία, οπότε η μετατροπή της Ελλάδας σε τουρκικό δορυφόρο υπό την υψηλή εποπτεία της Γερμανίας που συνεργάζεται υπόγεια με τη Ρωσία, φαίνεται αναπόφευκτη – ενδεχομένως μετά από έναν πόλεμο λίγων ημερών, για να διατηρηθούν τα προσχήματα. Το μεγάλο κενό είναι η στάση των Η.Π.Α. και του προέδρου Trump, ευχόμενοι να έχουν καταλάβει τον ύπουλο ρόλο της Γερμανίας – κατά δεύτερο λόγο της Αιγύπτου και του Ισραήλ, όπως επίσης του Ιράκ, της Συρίας, των Κούρδων κλπ., αφού σίγουρα δεν θα τους συνέφερε μία τέτοια εξέλιξη.
Το πλέον αρνητικό είναι η ύπαρξη πολλών τουρκόφιλων στην Ελλάδα, αφενός μεν ως αποτέλεσμα της χειραγώγησης τους από τοις τούρκικες τηλεοπτικές σειρές (έχουν προβληθεί 55 εκατοντάδων επεισοδίων μετά το 2000, χωρίς υποτίτλους επειδή τότε δεν επιχορηγούνται από τους Τούρκους), σε συνδυασμό με τη θετική στάση της εγχώριας Ολιγαρχίας απέναντι στη γειτονική χώρα, αφετέρου εξαιτίας του θαυμασμού αρκετών προς τους πολεμοχαρείς δικτάτορες – όπως στο παράδειγμα του Χίτλερ.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου