Ο «εμφύλιος» πόλεμος των καπιταλιστικών συστημάτων

Οι δομικές διαφορές μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στα εκάστοτε μισθολογικά καθεστώτα τους – όπου ενώ σε μία συντονισμένη οικονομία, όπως αυτή της Γερμανίας, μία ενορχηστρωμένη στρατηγική συγκράτησης των μισθών είναι πολύ εύκολη, σε μία μικτή οικονομία με τα ανταγωνιζόμενα συνδικάτα ή/και πολιτικά κόμματα της, καθώς επίσης με το ανάλογα κατακερματισμένο σύστημα καθορισμού των μισθών, όπως αυτή της Ιταλίας, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η σημασία τώρα των διαφορετικών μισθολογικών καθεστώτων, όσον αφορά τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των κρατών, έχει ερευνηθεί από πολλούς οικονομολόγους – όπου εμείς συντασσόμαστε με την άποψη, κατά την οποία η σχέση μεταξύ τους έχει τη μορφή του U. Εν προκειμένω, όσο αυξάνεται ο βαθμός συγκέντρωσης του καθορισμού των μισθών (συλλογικές συμβάσεις κλπ.), τόσο μειώνεται η ανταγωνιστικότητα – όπου όμως, από ένα σημείο αντιστροφής και μετά (turning point), αρχίζει ξανά να αυξάνεται. Το μεγάλο πρόβλημα όμως εδώ είναι ο χρόνος που έχει η εκάστοτε οικονομία στη διάθεση της – όταν οι άλλες λειτουργούν αντίθετα.

Γιατί οι S-400 είναι μια πιο τρομερή απειλή για την αμερικανική βιομηχανία όπλων από ό,τι νομίζετε

Γενικά, όταν συζητάμε για συστήματα αεροπορικής άμυνας εδώ, αναφερόμαστε σε ρωσικές συσκευές που έχουν γίνει διάσημες τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα το S-300 (και οι παραλλαγές του) και το S-400. Η ανάπτυξή τους στη Συρία έχει επιβραδύνει την ικανότητα των εξελιγμένων αεροπορικών δυνάμεων όπως αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ να στοχεύσουν στη χώρα, καθώς αυξάνεται η πιθανότητα να καταρριφθούν μαχητικά τέταρτης ή πέμπτης γενιάς.