«Όταν το 2010-11 λέγαμε κάποιοι πως τα μνημόνια δεν είναι απλά μέτρα λιτότητας, αλλά μέτρα ριζικής αναδιάρθρωσης (όχι μόνο οικονομικής, όπως είχε γίνει στο πρώην ανατολικό μπλοκ μετά το 1992) και πως θα είχαν τόσο γεωπολιτική, όσο και δημογραφική διάσταση, κατηγορούμαστε ως «κινδυνολόγοι», «απαισιόδοξοι», «καταστροφολόγοι» κλπ. – ενώ σχεδόν όλοι οι Έλληνες μας ρωτούσαν ειρωνικά το εξής: «Μα τι θα τα κάνουν τόσα σπίτια που λέτε ότι θα μας πάρουν;».
Τώρα πια, μετά από δέκα χρόνια κρίσης, είναι φανερό πως τα μνημόνια αποσκοπούσαν στο γεωπολιτικό εκμηδενισμό μας – ως μία υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη στα Βαλκάνια. Ενδεχομένως στη Φινλανδοποίησή μας, εάν βέβαια η Τουρκία του Ερντογάν θα είχε μείνει υπάκουη στις ευρωατλαντικές δομές και δεν θα φλέρταρε με τη Ρωσία, όπως κάνει μετά το πραξικόπημα του 2016 – σε κάθε περίπτωση στην μετατροπή μας σε προτεκτοράτο, ενώ δημογραφικά στη Λιβανοποίησή μας.
Είμαστε ένα νέο ιδιότυπο πολιτικοκοινωνικό αλλά και πολιτειακό πείραμα της ΕΕ τύπου Βοσνίας – όπου εκεί απέτυχε λόγω της αντίδρασης των δύο συνιστωσών οντοτήτων της «χώρας». Εδώ πιστεύουν πως θα επιτύχει, εφόσον βέβαια καταφέρουν προηγουμένως να αντικαταστήσουν ένα μεγάλο τμήμα του γηγενούς, ανυπάκουου πληθυσμού – μέσω της μετανάστευσης των καλύτερων ατόμων του στο εξωτερικό και της μαζικής εισαγωγής υπάκουων, ανειδίκευτων τριτοκοσμικών.
Ωστόσο, αφού κατάφεραν αναίμακτα να μας επιβάλλουν τρία μνημόνια, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και σύντομα της ιδιωτικής, γιατί να μην πιστεύουν πως θα επιτύχουν επί πλέον τη δημογραφική αλλαγή;
Οι επιτυχίες τους και η δειλία μας, ο αυτιστικός ατομισμός και η μικρόνοια του ελληνικού λαού, τους δίνει κάθε δικαίωμα να πιστεύουν πως θα το πετύχουν. Πόσο μάλλον από τη στιγμή εκείνη και μετά που υποστηρίζονται όχι απλά από τη Γερμανία και το αμερικανικό βαθύ κράτος αλλά, επίσης, από ένα διεθνές παρακράτος «ΜΚΟ, δουλεμπόρων, διακινητών» – με εκπροσώπηση στη χώρα μας στο ανώτατο δυνατόν οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, στην κεντρική της πολιτική σκηνή» (πηγή).
Επικαιρότητα
Το παραπάνω σχόλιο φίλου αναφέρεται στην εισήγηση μας «Μετανάστευση, το νομοσχέδιο για το άσυλο», ενώ αποτελεί μία άλλη εκδοχή του σκοπού της επιβολής των μνημονίων στην Ελλάδα – η οποία είναι η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που έχει υπογράψει τρία διαδοχικά μνημόνια συνοδευόμενα από αντίστοιχες δανειακές συμβάσεις, με το τέταρτο πλέον που θα διαρκέσει τουλάχιστον έως το 2060 να μην συμπεριλαμβάνει δανεικά.
Εν προκειμένω, θεωρεί πως ο στόχος των μνημονίων είναι ο γεωπολιτικός εκμηδενισμός ενός δειλού, αυτιστικού και ανόητου λαού, ο οποίος είναι ιδανικός για το πείραμα που επιχειρείται – για την πλήρη ληστεία του, για τη μετατροπή του σε αποικία, για το δημογραφικό του θάνατο και για την αλλοίωση του γηγενούς πληθυσμού του, με την αντικατάσταση του από εξαθλιωμένο, φθηνό και υπάκουο μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό.
Είναι δυνατόν αλήθεια να πιστέψει κανείς κάτι τέτοιο; Δεν μοιάζει με θεωρία συνωμοσίας, όπως αυτές που διασπείρονται σχετικά με τον G. Soros και με τα καταχθόνια σχέδια του, στόχος των οποίων είναι η πλήρης κατάργηση των συνόρων και η διάλυση των εθνικών κρατών, με τη μετατροπή τους σε πολυπολιτισμικές, εύκολα ελεγχόμενες από τις ελίτ κοινωνίες;
Εκτός αυτού, από οικονομικής πλευράς, η κυβέρνηση μας δεν ήταν αυτή που υπέγραψε τη συμφωνία πληρωμής ρύπων εις βάρος της ΔΕΗ που της κοστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ετησίως, με αποτέλεσμα να κερδίζει η οικονομική ελίτ τύπου Μυτιληναίος και να ξεπουληθεί η επιχείρηση, όταν ούτε η Πολωνία, ούτε η Βουλγαρία πληρώνουν ανάλογα «χαράτσια»; Η κυβέρνηση μας δεν είναι αυτή που θέλει να επιβαρύνει τους Έλληνες με 765 εκ. € για την ηλεκτρική διασύνδεση Αττικής-Κρήτης, παρά το ότι θα μπορούσε να το αποφύγει με ΕΣΠΑ, προφανώς για να εξυπηρετήσει επιχειρηματίες (ανάλυση);
Αντιδρούν όμως οι Έλληνες συλλογικά και με θάρρος, ή απλά αποδέχονται με σκυφτό το κεφάλι όλα αυτά που συμβαίνουν; Δεν ψήφισαν κατά σχεδόν 80% εκείνα ακριβώς τα κόμματα που οδήγησαν στο σημερινό κατάντημα της χώρας; Δεν είναι υποχρεωμένος λοιπόν να τους κρίνει κανείς από τις πράξεις τους; Είναι επομένως υπερβολικός ο χαρακτηρισμός περί αυτιστικού ατομισμού και μικρόνοιας του ελληνικού λαού; Δεν πρέπει να αποδεχόμαστε την αλήθεια, όσο πικρή και αν είναι, παρά να συμπεριφερόμαστε όπως η στρουθοκάμηλος, κρύβοντας το κεφάλι στην άμμο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου