( John.k - Και φυσικά για αυτό και η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο .. που δεν έχει Συνταγματικό Δικαστήριο. Για να μην χαλάσει την νιρβάνα των τόσο «Δημοκρατικών» κυβερνήσεων που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια της μεταπολίτευσης. Έτσι το εκάστοτε κόμμα που κυβερνάει μπορεί να νομοθετεί ότι γουστάρει, χωρίς να υπάρχει θεσμική αρχή ελέγχου, ώστε οι πολίτες να αναγκάζονται να να κινηθούν μεμονωμένα και ανά περίπτωση με περιορισμένα μέσα, και να έχουν να αντιμετωπίσουν το κράτος που διαθέτει απεριόριστα…. Τόση «Δημοκρατία» είχαμε να δούμε από την χούντα !!! )
Καταπέλτης είναι τα αποτελέσματα έρευνας του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών- Μάρκος Δραγούμης, σύμφωνα με την οποία κανένας από τους νόμους που ψηφίστηκαν το 2018 δεν πληροί τις προϋποθέσεις καλής νομοθέτησης, που ορίζει τόσο ο ισχύων (4622/2019) όσο και ο προηγούμενος (4048/2012) σχετικός νόμος.
Το 2018 ψηφίστηκαν 77 νόμους (41 νόμοι και 36 κυρώσεις). Αυτοί αριθμούν 9.541 σελίδες, 3.027 άρθρα, 9.820 παραγράφους. Οι τροπολογίες φτάνουν τις 248 συνολικά- από τις οποίες 212 άσχετες με τα περιεχόμενα των νόμων και 178 εκπρόθεσμες- οι εξουσιοδοτήσεις για υπουργικές αποφάσεις φτάνουν τις 1.110, ενώ τα προεδρικά διατάγματα υπολογίζονται στα 29.
Πολυνομία και κακονομία στην Ελλάδα
Τα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής νομοθεσίας σήμερα είναι η πολυνομία και η κακονομία, τόνισε ο ερευνητής Κωνσταντίνος Σαραβάκος, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, ενώπιον του υφυπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης για θέματα απλούστευσης διαδικασιών, Γεώργιο Γεωργαντά.
«Πρώτο βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής νομοθεσίας σήμερα είναι η πολυνομία, με βασικότερες συνέπειες την διόγκωση της γραφειοκρατίας, την αποθάρρυνση των επενδύσεων, την επιβάρυνση της δημόσιας διοίκησης, την θεσμοποίηση πελατειακών σχέσεων κράτους-πολίτη, τις καθυστερήσεις στην εφαρμογή των νόμων και την ανασφάλεια δικαίου», τόνισε ο κ. Σαραβάκος.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό, που προέκυψε από την έρευνα, η κακονομία, δηλαδή η χαμηλή ποιότητα των νομοθετικών ρυθμίσεων, οι οποίες περιέχουν ασαφείς, δυσνόητους, κακογραμμένους νόμους και αντικρουόμενους κανόνες. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την έρευνα, εντοπίζεται ότι η νομοθετική εξουσία παράγει νομοθετήματα που αγνοούν την ύπαρξη παλαιότερων, εμφυτεύουν νεοπαγείς διατάξεις σε άσχετα κεφάλαια ή νομοθετήματα, με κακότεχνες διατυπώσεις και πληθώρα νομοθετικών εξουσιοδοτήσεων για την άσκηση της κανονιστικής αρμοδιότητας.
Ο καλύτερος και ο χειρότερος νόμος
Το 25% των νόμων του 2018 ψηφίστηκε με επείγουσα ή κατεπείγουσα διαδικασία, μόνο για το 54% προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση, ενώ παρότι το 73% περιλαμβάνουν διατάξεις με αναδρομική ισχύ, η αναδρομικότητα δικαιολογείται μόνο στο 7% των περιπτώσεων. Αυτά είναι μερικά από τα κυριότερα ευρήματα της έρευνας του ΚΕΦίΜ, που ανέδειξε και τον καλύτερο και χειρότερο νόμο του 2018. Πιο αναλυτικά:
1.Κανένας από τους 77 νόμους που ψηφίστηκαν το 2018 δεν πληροί τις προϋποθέσεις καλής νομοθέτησης που ορίζει ο ισχύων (4622/2019) ή ο προηγούμενος (4048/2012) σχετικός νόμος.
2.Το 95% των νόμων και το 33% των κυρώσεων του 2018 περιείχαν τροπολογίες. Από αυτούς, το 95% περιέχει τουλάχιστον μία τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο, ενώ το 97% περιέχει τουλάχιστον μία εκπρόθεσμη τροπολογία. Από τις 248 συνολικά ψηφισθείσες τροπολογίες, το 85% είναι άσχετες με το κύριο αντικείμενο και το 72% εκπρόθεσμες.
3.Το 25% των νόμων του 2018 δεν ψηφίστηκε με την κανονική διαδικασία στην Βουλή, αλλά ακολούθησε την επείγουσα ή την κατεπείγουσα διαδικασία.
4.Το 61% των νόμων και κυρώσεων του 2018 τροποποιούν τουλάχιστον έναν νόμο που τέθηκε σε ισχύ από το 2015 έως το 2018, ψηφίστηκε δηλαδή από την ίδια κυβέρνηση.
5.Μόνο για το 54% των νόμων του 2018 προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση πριν κατατεθεί στη Βουλή.
6.Το 73% των νόμων του 2018 περιλαμβάνουν διατάξεις με αναδρομική ισχύ, η αναδρομικότητα των οποίων αιτιολογείται μόνο στο 7% των περιπτώσεων.
7.Το 65% των εκθέσεων αξιολόγησης των νόμων του 2018 δεν περιλαμβάνει ποσοτικά στοιχεία, το 85% δεν περιλαμβάνει προβλέψεις για απλούστευση διαδικασιών, ενώ για κανέναν από τους νόμους του 2018 δεν έγινε μέτρηση διοικητικών επιβαρύνσεων.
8.Για κάθε νόμο του 2018 αντιστοιχούν κατά μέσο όρο 25 εξουσιοδοτήσεις για Υπουργικές Αποφάσεις. Από αυτές τις συνολικά 1.036 εξουσιοδοτήσεις για Υπουργικές Αποφάσεις που δίνονται σε νόμους, μόνο το 20% ενεργοποιήθηκε εντός 6 μηνών από την ψήφιση του σχετικού νόμου. Το αντίστοιχο ποσοστό για την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων είναι 7%.
9.Κάθε νόμος του 2018 φέρει κατά μέσο όρο 17 υπογραφές (από υπουργούς, αναπληρωτές υπουργούς, υφυπουργούς), ενώ τον τελευταίο νόμο του έτους (4587/2018) υπέγραψαν 34 κυβερνητικά στελέχη.
10.Βάσει του Δείκτη, καλύτερος νόμος για το 2018 αναδεικνύεται ο 4513 «Ενεργειακές Κοινότητες και άλλες Διατάξεις» του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με επίδοση 69,5/100, και χειρότερος ο 4587 «Επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και άλλες διατάξεις» με επίδοση 20,77/100.
11.Καθώς ο μέσος άνθρωπος διαβάζει περί τις 300 λέξεις το λεπτό, με 8 ώρες ανάγνωση την ημέρα, θα χρειάζονταν 60 εργάσιμες ημέρες για την ανάγνωση της νομοθετικής παραγωγής του 2018.
Νόμοι με αντιφατικές, δυσνόητες ρυθμίσεις
Χιλιάδες περίπλοκες και δυσνόητες, επικαλυπτόμενες, ασαφείς, και αντιφατικές ρυθμίσεις των νόμων έχουν καθημερινά ως αποτέλεσμα όχι μόνο μεγάλη απώλεια χρόνου και αβεβαιότητα για τους συναλλασσόμενους, αλλά και σημαντικά προβλήματα στην απονομή της δικαιοσύνης, τη λειτουργία των θεσμών και την οικονομία, τονίζεται στην έρευνα.
Από το 2001 με συστάσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης προς την Ελλάδα προωθήθηκε η χρήση μέσων όπως η διαφάνεια μέσω της διαβούλευσης, η κωδικοποίηση, η αξιολόγηση, ο περιορισμός της πολυνομίας και η λογοδοσία. Ωστόσο το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο και οι αρχές της καλής νομοθέτησης παραβλέπονται συστηματικά, ενώ ο νομικισμός, η τυπολατρία και ο ρυθμιστικός πληθωρισμός συνεχίζουν να λειτουργούν.
Πώς έγινε η αξιολόγηση των νόμων
Ο Δείκτης Ποιότητας Νομοθέτησης που παρουσιάζει φέτος, για πρώτη φορά, το ΚΕΦίΜ, αξιολογεί τη συνολική διαδικασία εισαγωγής των νόμων που ψηφίζονται στο εθνικό Κοινοβούλιο.
Οι ερευνητές του ΚΕΦίΜ συνέλεξαν δεδομένα για πάνω από 50 μεταβλητές και τα αξιολόγησαν ώστε να ελεγχθεί αν τηρείται το νομικό πλαίσιο και οι διεθνείς πρακτικές καλής νομοθέτησης. Οι μεταβλητές σταθμίζονται ως προς την βαρύτητα επίδρασής τους στην συνολική ποιότητα του νόμου, ώστε να παράγεται μια συνολική βαθμολογία από το 0 έως το 100.
Οι τέσσερις βασικές κατηγορίες που αξιολογεί ο Δείκτης Ποιότητας Νομοθέτησης είναι:
Δικαιοπολιτικά χαρακτηριστικά (20 μονάδες): Εξετάζεται η ποιότητα της γλώσσας διατύπωσης, η σύνταξη και κάθε άλλο χαρακτηριστικό που επηρεάζει τον βαθμό που το νομικό κείμενο είναι κατανοητό και το περιεχόμενό του εύκολα προσβάσιμο και αντιληπτό από τον μέσο πολίτη.
Προκοινοβουλευτική διαδικασία (20 μονάδες): Εξετάζεται η τήρηση των προβλέψεων που αφορούν τη δημόσια διαβούλευση, την ποσοτικοποιημένη εκτίμηση των επιπτώσεων του νόμου.
Κοινοβουλευτική διαδικασία (30 μονάδες): Εξετάζεται ο χρόνος συζήτησης στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής, η διαδικασία συζήτησης και ψήφισης στην ολομέλεια της Βουλής, καθώς η ύπαρξη και τα χαρακτηριστικά τυχόν τροπολογιών.
Αξιολόγηση εφαρμογής (30 μονάδες): Εξετάζεται ο αριθμός των εξουσιοδοτήσεων για έκδοση προεδρικών διαταγμάτων (ΠΔ) και υπουργικών αποφάσεων (ΥΑ), καθώς και το ποσοστό ενεργοποίησής τους εντός 6 μηνών από την δημοσίευση του νόμου.
Γεωργαντάς: Το επιτελικό κράτος θέτει κανόνες καλής νομοθέτησης
Ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης για θέματα απλούστευσης διαδικασιών, Γεώργιος Γεωργαντάς, τόνισε ότι «το επιτελικό κράτος είναι η πρώτη ουσιώδης θεσμική παρέμβαση της κυβέρνησης, που θέτει γενικούς και ειδικούς κανόνες καλής νομοθέτησης, προσανατολισμένους στην εύρυθμη λειτουργία ενός αποτελεσματικού κράτους. Με το επιτελικό κράτος και την κωδικοποίηση της νομοθεσίας που θεσπίζει, τίθενται τα θεμέλια για μια σύγχρονη νομοθετική διαδικασία, ορίζοντας ένα πλαίσιο ορθής νομοθέτησης, το οποίο η κυβέρνηση δεσμεύεται δημόσια να τηρήσει».
Το θέμα της εφαρμογής των κανόνων της καλής νομοθέτησης δεν αποτελεί ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης, τόνισε ο κ. Γεωργαντάς, σύμφωνα με το ΑΠΕ. «Θα έπρεπε να υπάρχει συγκεκριμένος νόμος εφαρμογής ενός νομοθετήματος. Η όλη ιστορία είναι αν ο καθένας, από τον όποιο θεσμό υπηρετεί, είτε από την θέση της κυβέρνησης είτε από την θέση της αντιπολίτευσης, πραγματικά θα συνδράμει στο να λειτουργήσει αυτό που όλοι οι πολίτες επιθυμούν. Δεν ήθελα να δω την κυβέρνησή μου έπειτα από 2 ή 3 χρόνια, όταν θα έχει τον ρυθμό τον οποίο θέλει και θα έχει δημιουργήσει το πλαίσιο το οποίο επιθυμεί, να νομοθετεί με κατεπείγουσες διαδικασίες», συμπλήρωσε.
Από την πλευρά του, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης σχολίασε ότι πρόκειται για θέμα ποιότητας δημοκρατίας και κράτους δικαίου. Σχολιάζοντας τον τεράστιο αριθμό των 9.500 σελίδων που νομοθετήθηκαν το 2018 είπε ότι «όλοι οι βουλευτές έχουν το γενικό περίγραμμα για το τι αλλαγές γίνονται, μην φτάσουμε σε έναν εκμηδενισμό του πολιτικού συστήματος» και πρόσθεσε ότι «είναι προς όφελος όλων να έχουμε πιο ποιοτικές και αποτελεσματικές δράσεις. Πρέπει να ληφθεί υπόψη όμως και ποιο είναι το πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο καλείται η εκάστοτε κυβέρνηση να νομοθετήσει».
Πηγή : https://www.iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου