Τρία πράγματα που δεν γνωρίζατε για τη Μαύρη Πέμπτη του 1929
Στις 24 Οκτωβρίου 1929 - πριν από 90 χρόνια αυτή την εβδομάδα – έλαβε χώρα η γνωστή «Μαύρη Πέμπτη».
Η αμερικανική χρηματιστηριακή αγορά είχε βρεθεί σε ιστορικά υψηλά τον προηγούμενο μήνα, στις 3 Σεπτεμβρίου 1929, με το δείκτη Dow Jones να φτάνει στο ρεκόρ των 381 μονάδων.
Όμως, όλο το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, οι νευρικοί επενδυτές άρχισαν να προχωρούν σε πωλήσεις μετοχών.
Και σε διάστημα τριών ημερών στα τέλη Οκτωβρίου (συμπεριλαμβανομένης της μαύρης Δευτέρας), η Wall Street έχασε περισσότερο από το 30% της αξίας της.
Ενενήντα χρόνια αργότερα, θα ήταν συνετό να εξετάσουμε τρεις βασικές ιδέες από την ιστορική αυτή κρίση, ξεκινώντας από:
Οι μετοχές σήμερα είναι περισσότερο υπερτιμημένες από ότι ήταν το 1929
Πίσω το 1929, το P/E της μέσης εταιρείας στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ήταν περίπου 15.
Με άλλα λόγια, οι επενδυτές ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν 15 δολάρια ανά μετοχή για κάθε 1 δολάριο του κέρδους της εταιρείας.
Αυτό δεν είναι καθόλου υψηλό.
Στην πραγματικότητα, το P/E 15 είναι εντελώς σύμφωνο με τους ιστορικούς μέσους όρους.
Το P/E της Coca Cola το 1929 κυμαίνεται μεταξύ 15 και 18.
Σήμερα είναι 30 ... που σημαίνει ότι οι επενδυτές σήμερα είναι πρόθυμοι να πληρώσουν περίπου δύο φορές περισσότερα για κάθε δολάριο του ετήσιου κέρδους του Coca-Cola.
Η Coca Cola είναι πραγματικά μια ενδιαφέρουσα περίπτωσης μελέτης.
Εάν πάμε λίγα χρόνια πίσω στο 2010, τα ετήσια έσοδα της Coca Cola ανήλθαν σε 35 δισεκατομμύρια δολάρια.
Μέχρι το 2018 τα ετήσια έσοδα της εταιρείας είχαν μειωθεί σε λιγότερο από 32 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το 2010, η Coca Cola δημιούργησε κέρδη/μετοχή 5,06 δολαρίων.
Το 2018, μόλις 1,5 δολάρια.
Και το συνολικό μετοχικό κεφάλαιο της Coca Cola, δηλαδή η «καθαρή αξία» της επιχείρησης, ανήλθε σε 31 δισεκατομμύρια δολάρια το 2010.
Μέχρι το 2018, τα ίδια κεφάλαια είχαν μειωθεί στα 19 δισεκατομμύρια δολάρια.
Έτσι τα τελευταία οκτώ χρόνια, η Coca Cola έχει χάσει σχεδόν το 40% των ιδίων κεφαλαίων της, οι πωλήσεις έχουν μειωθεί και τα κέρδη ανά μετοχή έχουν μειωθεί κατά 70%.
Σαφώς η εταιρεία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μορφή από ό, τι πριν από οκτώ χρόνια.
Ωστόσο, η τιμή της μετοχής της Coca-Cola έχει σχεδόν διπλασιαστεί σε αυτή την περίοδο.
Τρελό, σωστά;
Δεν είναι μόνο η Coca Cola.
Το Ρ/Ε της τυπικής εταιρείας σήμερα είναι περίπου 50% υψηλότερος από τους ιστορικούς μέσους όρους.
(Αυτό σημαίνει ότι η χρηματιστηριακή αγορά θα πρέπει να μειωθεί κατά 50% για να επιστρέψουν τα ιστορικά πρότυπα σε αυτούς τους λόγους).
Είναι ξεκάθαρο ότι οι επενδυτές είναι απλά πρόθυμοι να πληρώσουν πολύ περισσότερα για κάθε δολάριο των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων μιας επιχείρησης απ 'ό, τι σχεδόν πάντα, ακόμη και πριν από τη συντριβή του 1929.
2) Οι μετοχές κατέγραψαν απώλειες κατά σχεδόν 90% το 1929... και χρειάστηκαν δεκαετίες για να ανακάμψουν
Η «συντριβή» δεν απομονώθηκε μόνο στη Μαύρη Δευτέρα.
Από την κορυφή τον Σεπτέμβριο του 1929, οι μετοχές σημείωσαν απώλειες σχεδόν κατά 90% τα επόμενα τρία χρόνια.
Ο δείκτης Dow Jones βρέθηκε σε ιστορικό χαμηλό το 1932 στις μόλις 42 μονάδες.
Οι 42 μονάδες είναι χαμηλότερο από ότι διαπραγματευόταν ο Dow Jones το 1885... έτσι η συντριβή εξάλειψε δεκαετίες ανάπτυξης.
Και χρειάστηκε μέχρι τον Νοέμβριο του 1954 για να ξεπεράσει τελικά ο Dow Jones τα υψηλά του 1929.
Αν αυτό συνέβαινε σήμερα, αυτό σημαίνει ότι ο Dow Jones θα κατέρρεε στις μόλις 2.700 μονάδες ... ένα επίπεδο που δεν έχει δει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Και δεν θα επιστρέψει στις σημερινές κορυφές μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2040.
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο.
Η κυβέρνηση και ηFed θα κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν μια σοβαρή πτώση της αγοράς.
Η Federal Reserve έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα εκτυπώσει άλλα 60 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα, κάτι το οποίο θα πρέπει να είναι ευνοϊκά για το χρηματιστήριο βραχυπρόθεσμα.
Αλλά μόνο επειδή δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι κάτι συμβαίνει δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί.
Στην πραγματικότητα συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία.
Η χρηματιστηριακή αγορά της Ιαπωνίας έφτασε στα ιστορικά υψηλά της στα τέλη του 1989 με τον δείκτη Nikkei να φτάνει σχεδόν τις 39.000 μονάδες.
Μέσα σε λίγα χρόνια ο Nikkei είχε χάσει το ήμισυ της αξίας του και τελικά οι απώλειες έφτασαν το 80%.
Ακόμα και σήμερα, τριάντα χρόνια αργότερα, ο δείκτης Nikkei εξακολουθεί να είναι 40% κάτω από το υψηλό όλων των εποχών.
Δεν υπάρχει κανένας νόμος που να απαιτεί την αύξηση της χρηματιστηριακής αγοράς.
Μπορεί να πέσει.
Και μπορεί να παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα για χρόνια ... ακόμη και δεκαετίες.
3) Προσαρμοσμένες για τον πληθωρισμό, οι μετοχές έχουν προσφέρει απόδοση μόλις 1,7% ετησίως από το 1929
Είναι καλύτερο να σκέφτεστε μακροπρόθεσμα για οποιαδήποτε επένδυση.
Οι επιχειρήσεις χρειάζονται χρόνο για να αναπτυχθούν και να επεκταθούν, και οι επενδυτές που το καταλαβαίνουν αυτό τείνουν να κάνουν καλά.
Αλλά όταν σκεφτόμαστε το μακροπρόθεσμο, είναι επιτακτική η εξέταση των έκτακτων αποτελεσμάτων του πληθωρισμού.
Κάθε χρόνο τα χρήματά σας χάνουν περίπου το 2% της αξίας τους.
Αλλά με την πάροδο του χρόνου αυτά τα μικρά τσιμπήματα του πληθωρισμού εξαντλούνται σε ένα μεγάλο κομμάτι της επένδυσής σας
Σκεφτείτε ότι, ακόμα και σύμφωνα με τα μαθηματικά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το δολάριο έχει χάσει το 94% της αξίας του από το 1929.
Έτσι, παρόλο που ο δείκτης Dow Jones είναι πάνω από 70 φορές υψηλότερο από ότι ήταν στα μέσα του 1929, όταν εξετάζετε τις επιδράσεις του πληθωρισμού, οι μετοχές είναι μόνο περίπου 5 φορές υψηλότερα τα τελευταία 90 χρόνια.
Αυτό λειτουργεί ως μέση ετήσια απόδοση μόλις 1,7%.
Ακόμη και τα τελευταία 20 χρόνια - αν πάτε πίσω στα τέλη του 1999, το χρηματιστήριο επέστρεψε μόλις 2,2% ετησίως όταν προσαρμόστηκε στον πληθωρισμό.
Σκεφτείτε για όλους τους κινδύνους και τις άγριες ταραχές στην αγορά που οι επενδυτές αντιμετώπισαν τα τελευταία 20 χρόνια - όλα για μία απόδοση 2,2%.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι, όταν προσαρμόζεται για τον πληθωρισμό, η GOLD έχει υπεραπόδοση των μετοχών σε μακροπρόθεσμη βάση.
Όταν προσαρμόστηκε στον πληθωρισμό, ο μέσος όρος απόδοσης του χρυσού ήταν 1,8% από το 1929 (ελαφρώς υψηλότερος από τις μετοχές) και 6,7% από το 1999 - περισσότερο από τρεις φορές περισσότερο από τις μετοχές.
Αλλά αντίθετα από τις μετοχές, οι επενδυτές που διαθέτουν χρυσό δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τους ίδιους κινδύνους.
Δεν υπάρχει δημιουργική λογιστική.
Δεν υπάρχει σκάνδαλο Enron.
Κέρδισαν τρεις φορές περισσότερο από τη χρηματιστηριακή αγορά - με το επιπλέον πλεονέκτημα να μπορούν να κρατούν την επένδυσή τους στα χέρια τους.
Πηγή : www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου