Έχουμε σε παλαιότερα άρθρα
αναφερθεί για την διεθνή τάση που υπάρχει σήμερα περί της de facto
μετατροπής της εγγύς θαλάσσιας έκτασης (πέρα των χωρικών υδάτων) σε χώρο
άτυπης εθνικής κυριαρχίας. Αυτό ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του
Αιγαίου. Το Δίκαιο της Θάλασσας δεν είναι κάτι στατικό και αναλλοίωτο,
ωσάν να είχε παραδοθεί από τον Θεό στους ανθρώπους, σαν τις δέκα εντολές
και έκτοτε δεν αλλάζει. Το Δίκαιο της Θάλασσας είναι δυναμικό μέγεθος
που λαμβάνει υπόσταση ανάλογα με την ευρύτερη γεωπολιτική πραγματικότητα
μέσα στην οποία λειτουργεί.
Πρέπει να θυμηθούμε ότι η νομική βάση της ίδιας της έννοιας των
χωρικών υδάτων είναι η στρατιωτική ισχύς. Συγκεκριμένα, η αντίληψη των
χωρικών υδάτων διαμορφώθηκε με βάση τον λεγόμενο “κανόνα βολής του
πυροβόλου” (cannon shot rule) και στην αρχή ήταν τρία ναυτικά μίλια. Το
συγκεκριμένο νούμερο προέκυψε από το γεγονός πως εκείνη την εποχή
θεωρείτο ότι αυτό ήταν το αποτελεσματικό βεληνεκές του χερσαίου
πυροβολικού εναντίον θαλάσσιων στόχων.