Στο προηγούμενο άρθρο, όπως και παλαιότερα,
αναφερθήκαμε στην τρέχουσα κατάσταση, αλλά και σε ιστορικά προηγούμενα
ναυτικών ανταγωνισμών στην οικουμενική κλίμακα. Ασχοληθήκαμε επίσης με
την οικονομική και παραγωγική βάση, πάνω στην οποία αρθρώνεται ο νέος
ναυτικός ανταγωνισμός, ειδικά στον Ειρηνικό Ωκεανό και όχι μόνο.
Οι ναυτικοί ανταγωνισμοί εντείνονται κι όταν οι υπερδυνάμεις
υποχωρούν το κενό προσπαθούν να καλύψουν μεσαίες δυνάμεις, όπως στην
Ανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για ουσιαστικές παραμέτρους, οι οποίες
όμως δεν προδιαγράφουν με ακρίβεια τη συνέχεια. Οι αριθμοί και τα μεγέθη
είναι η βάση, η προϋπόθεση. Πέρα όμως από αυτά υπάρχουν πολλοί
παράγοντες που συνδιαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά του ναυτικού
ανταγωνισμού. Η παράδοση είναι ο κυριότερος ανάμεσά τους. Το αμερικανικό
ναυτικό – μάλλον οι στόλοι του δυτικού κόσμου – έχουν πίσω τους μια
μεγάλη περίοδο κυριαρχίας στους ωκεανούς, καθώς και πολεμική εμπειρία
πολλών ήδη αιώνων.