MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2023

Έρμαιο σκιωδών συμφερόντων της οικογένειας Biden ο κόσμος – Τι αποκαλύπτει Αμερικανός γερουσιαστής για τον πόλεμο στην Ουκρανία

Τον Απρίλιο του 2014, το διοικητικό συμβούλιο της Burisma όρισε τον Hunter Biden, γιο του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ (και σημερινού προέδρου) Joe Biden, στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma ως διευθυντή 
 
Στην αποκάλυψη πως ο πατέρας και υιός Biden, Joe και Hunter, δωροδοκούνταν από ξένο υπήκοο προχώρησε ενώπιον της αμερικανικής Γερουσίας ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Chuck Grassley.

Ειδικότερα, ο Grassley αποκάλυψε ότι, σύμφωνα με μια σε μεγάλο βαθμό μη διασκευασμένη εκδοχή του εμπιστευτικού ανθρώπινου εντύπου FD-1023 του FBI, ένας «ξένος υπήκοος» που «δωροδοκούσε τον Joe και τον Hunter Biden» έχει 17 «ηχογραφήσεις των συνομιλιών του με αυτούς».

Ο «ξένος υπήκοος» φέρεται να είναι ο Mykola Zlochevsky, ο Ουκρανός ολιγάρχης ιδιοκτήτης της Burisma, ενός από τους μεγαλύτερους ιδιωτικούς παραγωγούς φυσικού αερίου στη χώρα.

Η εταιρεία και ο ιδιοκτήτης της έχουν γίνει εδώ και καιρό στόχος ερευνών, καθώς επίσης και οι οικογενειακές σχέσεις του Biden με την Ουκρανία, που πάνε πίσω, στον Απρίλιο του 2014. 

Ο Viktor Pshonka, τότε γενικός εισαγγελέας της Ουκρανίας, είχε ξεκινήσει έρευνα κατά του Zlochevsky, για κατηγορίες σχετικά με φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος, που λέγεται ότι έλαβε χώρα μεταξύ 2010 και 2012.

Τον Απρίλιο του 2014, το διοικητικό συμβούλιο της Burisma όρισε τον Hunter Biden, γιο του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ (και σημερινού προέδρου) Joe Biden, διευθύνοντα σύμβουλο στο διοικητικό συμβούλιό της. 

Λέγεται ότι κέρδιζε πάνω από 80.000 δολ. μηνιαίως. 

Τον Φεβρουάριο του 2014, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης επανάστασης του Μαϊντάν, ο τότε πρόεδρος της Ουκρανίας Viktor Yanukovych εκδιώχθηκε και εγκατέλειψε τη χώρα. 

Αυτή η εξέλιξη του 2014 περιγράφεται από ορισμένους ειδικούς ως πραξικόπημα με την υποστήριξη των ΗΠΑ για την ανατροπή ενός «φιλορώσου» προέδρου. 

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, Jeffrey Sachs, το βλέπει αυτό ως την αρχή της τρέχουσας ουκρανικής κρίσης -ακόμη και πριν από το δημοψήφισμα της Κριμαίας του Μαρτίου 2014 και τον εμφύλιο πόλεμο του Ντονμπάς, που ξεκίνησε τον Απρίλιο του ίδιου έτους.

Οι ρίζες της ρωσο-ουκρανικής κρίσης πάνε ακόμα πιο πίσω και μπορούν να εντοπιστούν στην προσπάθεια της ελίτ του Κιέβου μετά την ανεξαρτησία για «οικοδόμηση έθνους», η οποία πήρε τη μορφή μιας απόρριψης όλων των πραγμάτων ρωσικά, με αποκορύφωμα το Μαϊντάν του 2014, μια υπερεθνικιστική επανάσταση που υποστηρίζεται επίσης από την Ουάσιγκτον.

Σε μια προσπάθεια να τραβήξουν την Ουκρανία μακριά από τη «ρωσική επιρροή», οι ΗΠΑ και οι δυτικές δυνάμεις χρηματοδότησαν και εξόπλισαν τις πιο ριζοσπαστικές εθνικιστικές και ρωσοφοβικές πολιτοφυλακές του έθνους, ακόμη και νεοναζί, οι οποίες αργότερα έγιναν μέρος της Εθνοφρουράς της χώρας, ένα πρόβλημα που στοιχειώνει το Κίεβο (και τη Δύση) μέχρι σήμερα.

Επί του παρόντος, κάθε «φιλορωσική» στάση είναι περιθωριοποιημένη ή ακόμα και απαγορευμένη στην Ουκρανία (και τώρα επίσης στην Πολωνία και όλο και περισσότερο ακόμη και στην Ευρώπη). 

Ωστόσο, στο ανατολικό σλαβικό έθνος, υπήρχε πάντα ένα πολιτικό στρατόπεδο που ζητούσε στενότερη συνεργασία και ενσωμάτωση με τη γειτονική Ρωσία παρά με τη Δύση – κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα έντονα δίγλωσσο έθνος, με υψηλό βαθμό επιγαμιών, ενώ τουλάχιστον το 34% του πληθυσμού μιλάει ρωσικά.

O ρόλος των ΗΠΑ

Εκτός από αυτές τις τοπικές και περιφερειακές προστριβές, παίζεται ένα μεγαλύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι, που σχετίζεται με τους στόχους επέκτασης του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, αλλά και με την πολιτική της Ουάσιγκτον να «κυκλώσει» τη Μόσχα» - μια διαδικασία που έχει περιγραφεί ως η κύρια αιτία της κρίσης στην Ουκρανία πριν από 9 χρόνια, όπως και σήμερα.

Πολλά έχουν γραφτεί για αυτήν τη γεωπολιτική οπτική γωνία, αλλά υπάρχει επίσης μια γεωοικονομική διάσταση του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία – για τον οποίο συζητείται λιγότερο και που υπερβαίνει τα περιβόητα κέρδη των Αμερικανών κατασκευαστών όπλων.
 
Όσον αφορά τη Μόσχα, η Ουάσιγκτον έχει έναν γεωπολιτικό ανταγωνισμό καθώς και γεωοικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα, τα οποία είναι συνυφασμένα με ιδιωτικές και σκοτεινές επιχειρήσεις. 

Ο ειδικός απεσταλμένος του Biden (το 2021), ο Amos Hochstein, ήταν πρώην μέλος του εποπτικού συμβουλίου της Naftogaz, που είναι η μεγαλύτερη εθνική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ουκρανία, η οποία επίσης έχει εμπλακεί σε σειρά σκανδάλων.

Τον Αύγουστο του 2021, ένα μέλος του ουκρανικού κοινοβουλίου κατήγγειλε κύκλωμα διαφθοράς στην προαναφερθείσα Naftogaz: η κατάθεσή του περιελάμβανε υποτιθέμενες διαρροές ηχογραφήσεων του τότε αντιπροέδρου Biden που πρόσφερε στον τότε πρόεδρο της Ουκρανίας Petro Porosenko ένα δισεκατομμύριο δολάρια ως μέρος μιας μυστικής διαπραγμάτευσης.

O γενικός εισαγγελέας της Ουκρανίας Victor Sokin, ερευνούσε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του γιου του στη χώρα. 

Kαι αυτοί οι ισχυρισμοί φαίνεται τώρα να επιβεβαιώνονται από τις πρόσφατες ειδήσεις για περαιτέρω διαρροές του FBI.

Επίσης έχουν πολλά γραφτεί για τις σκοτεινές συμφωνίες που αφορούσαν την ουκρανική επενδυτική εταιρεία Dragon Capital και την αμερικανική πολυεθνική επενδυτική εταιρεία BlackRock, καθώς και τα στοιχεία που εμπλέκουν το Δημοκρατικό Κόμμα και τους BIden.

Σε πολλά από αυτά τα επεισόδια, ο Hunter Biden παίζει έναν ρόλο: τα σεξουαλικά του σκάνδαλα, οι ισχυρισμοί για τα βιοεργαστήρια και πολλές άλλες κατηγορίες έχουν συγκεντρώσει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης στις ΗΠΑ και στοιχειώνουν την τρέχουσα αμερικανική προεδρία.

Πηγαίνοντας πίσω στο 2014, όταν το διοικητικό συμβούλιο της Burisma προσέλαβε τον Hunter Biden, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι εκείνη την περίοδο, μετά την καθαίρεση του Yanukovich, η Ουάσιγκτον ήταν ευτυχής που συνεργαζόταν με τη νέα φιλοδυτική κυβέρνηση, στην άνοδο της οποίας συνέβαλε. 

Άλλοι δυτικοί θεσμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ ήταν επίσης πρόθυμοι να συνεργαστούν με τη νέα κυβέρνηση - αν και η κραυγαλέα διαφθορά που μάστιζε τη χώρα ήταν ένα μεγάλο μέλημα όλων τους – και παραμένει έτσι μέχρι σήμερα. 

Ενώ ο γιος του ενεργούσε ως σκηνοθέτης στο Burisma, ο Joe Biden έγινε ο «σημαντικός άνθρωπος» του Obama στην Ουκρανία και συχνός επισκέπτης εκεί. 

Μάλιστα είχε πετάξει στη χώρα τουλάχιστον δώδεκα φορές μεταξύ 2014 και 2016.

Συνεπώς, ο «ουκρανοαμερικανικός παράγοντας διαφθοράς» έχει βαθιές γεωπολιτικές και γεωοικονομικές επιπτώσεις.

Πηγή : www.bankingnews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου