H Γερμανία εξοικονόμησε τόκους 280 δισ. ευρώ από τα ελληνικά μνημόνια και το QE

Από την αρχή της κρίσης, τα άσχημα νέα για την Ελλάδα ήταν καλά νέα για τη Γερμανία. Κάθε αρνητική αναφορά για τις οικονομικές εξελίξεις στην Αθήνα είχε ως αποτέλεσμα χαμηλότερα επιτόκια για τα γερμανικά κρατικά ομόλογα. Αντίθετα, τα επιτόκια των ομολόγων της Ελλάδας και άλλων χωρών σε κρίση αυξήθηκαν, αναφέρει ο Βλαντίμιρο Γκιάτσε, Γερμανός οικονομολόγος και μέλος του Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας Centro Europa Ricerche στη Ρώμη, σε άρθρο του στην εφημερίδα Junge Welt.

«Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ευνοϊκό για το γερμανικό δημόσιο ταμείο, ώστε ακόμη και στην ενδεχόμενη περίπτωση μιας ολοκληρωτικής πτώχευσης της Ελλάδας, το καθαρό αποτέλεσμα για τη Γερμανία θα ήταν θετικό», προσθέτει ο Γερμανός οικονομολόγος, καταρρίπτοντας τον μύθο ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι δήθεν πληρώνουν την κρίση στον ευρωπαϊκό νότο.

Ο μεγάλος διωγμός της μεσαίας τάξης – 18.000 ευρώ καθαρά ίσον 31.300 μισθός+εισφορές για μισθωτό και 50.000 ευρώ τιμολόγια για ελεύθερο επαγγελματία!

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της «Καθημερινής» το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί ειδικά την τελευταία τριετία με τις αυξήσεις των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, όπως επίσης και με την επιβολή του νέου τρόπου υπολογισμού των συντάξεων, περιορίζει δραματικά τις πιθανότητες να μπορέσει να διατηρήσει κάποιος καθαρές μηνιαίες αποδοχές 1500 ευρώ.

Για να εισπράττει ένας μισθωτός 1.500 ευρώ τον μήνα καθαρά σε 12μηνη βάση ή 18.000 ευρώ σε ετήσια βάση, πρέπει ο εργοδότης του να πληρώνει 2.610 ευρώ τον μήνα ή 31.300 ευρώ σε ετήσια βάση.

«Η κρίση δεν ήταν ένα αναπάντεχο χτύπημα της μοίρας»

Ο ομ. καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας Γιώργος Μπήτρος υποστηρίζει σε άρθρο του στην FAZ ότι και μετά την έξοδο από τα μνημόνια δεν θα έχουν αντιμετωπιστεί οι αιτίες της κρίσης. «Κινδυνεύουν τα όποια επιτεύγματα».

Στο μακροσκελές άρθρο του που δημοσιεύει η Frankfurter Allgemeine Zeitung ο ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών επιχειρεί μια αναλυτική παρουσίαση των δεινών που οδήγησαν την Ελλάδα από το 1975 σταδιακά στο χείλος της χρεοκοπίας με απόγειο τη διεθνή δημοσιονομική κρίση, η οποία έφτασε στη χώρα το 2009. Η θέση που πρεσβεύει είναι ότι ακόμη και μετά την έξοδο από τα μνημόνια οι σημαντικότερες αιτίες που οδήγησαν στην κρίση δεν θα έχουν θεραπευτεί και τα όποια επιτεύγματα κινδυνεύουν.

Tρομακτικές οι συμπτώσεις με το έτος 1843…

Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη …

Ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του… ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Μήπως κάτι αρχίζει να μας θυμίζει;)

Πυκνώνουν τα σύννεφα

Η κρίση στις αναπτυσσόμενες οικονομίες κλιμακώνεται, με την Ιταλία να εξετάζει το διπλό νόμισμα – ενώ κανένας δεν πιστεύει πως οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν τα τεστ αντοχής της ΕΚΤ, αλλά ότι στηρίχθηκαν για να μη χαθεί η εμπιστοσύνη των αγορών στη χώρα, καθώς επίσης των καταθετών τους.

Επικαιρότητα 

Οι προοπτικές για την παγκόσμια οικονομία δεν είναι καλές, ενώ φαίνεται να έχει ξεκινήσει μία ιδιόμορφη κρίση, εν πρώτοις από τις αναπτυσσόμενες χώρες – όπου μετά την κατάρρευση της τουρκικής λίρας που συνεχίζεται χωρίς σταματημό, μεταξύ άλλων λόγω της έκρηξης του πληθωρισμού, ακολούθησε η Αργεντινή.

Η ωρολογιακή βόμβα του ΔΝΤ

Ήδη με την έκθεση του από το 2016 το Ταμείο θεώρησε δεδομένη την πλήρη καταστροφή της Ελλάδας, εάν δεν ληφθούν ριζικά μέτρα – όπως η ονομαστική διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους, σε συνδυασμό με ένα σχέδιο τύπου Marshall.

Επικαιρότητα

Το ΔΝΤ, στις 23 Μαΐου του 2016, είχε κυκλοφορήσει μία ζοφερή ανάλυση για την Ελλάδα (πηγή) – ισχυριζόμενο πως δεν θα ξεφύγει ποτέ από την παγίδα του χρέους, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα που απαιτούν οι Γερμανοί ύψους 3,5% έως το 2022 και 2% έως το 2060 είναι ανέφικτο, χωρίς να καταστραφεί εντελώς (ουσιαστικά συνώνυμο με τη δήμευση των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων, αφού μόνο έτσι επιτυγχάνεται σε μία χώρα που δεν αναπτύσσεται). 

Η Τουρκία ζήτησε από την Ευρώπη να αναγνωρίσει τον τεμαχισμό της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ!

Η Τουρκία κατέθεσε στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης χάρτες στους οποίους ορίζει την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της αγνοώντας την ύπαρξη του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελλορίζου (που αριθμεί 14 νησιά και νησίδες) αλλά και διεκδικώντας ολόκληρες θαλάσσιες περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα και την Κύπρο «ακρωτηριάζοντας» μεγάλα τμήματα της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ.

Φυσικά δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή η παράνομη οριοθέτηση της Άγκυρας αλλά ουσιαστικά έδειξε το μελλοντικό «πεδίο μάχης» το οποίο θα κληθούν να υπερασπιστούν οι ελληνικές και κυπριακές Ένοπλες Δυνάμεις μάλλον σύντομα.

Όλα αυτά λίγες μόλις ώρες μετά το νέο τρίτο κατά σειρά επεισόδιο εμβόλισης ελληνικού σκάφους από τουρκικό πλοίο εντός του 2018 και συγκεκριμένα από το εμπορικό πλοίο ΚΑRΜΑΤΕ.

"Έκρηξη" των ληξιπροθέσμων οφειλών προς το δημόσιο

Στα 101,641 δισ. ευρώ ανήλθαν τον Μάρτιο τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο έναντι 101,609 δισ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα, σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ).

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, τα παλαιά ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο (που δημιουργήθηκαν ως 31.12.2017) τον Μάρτιο μειώθηκαν στο ποσό των 97,885 δισ. ευρώ έναντι 98,340 δισ. ευρώ που ήταν τον Φεβρουάριο. 

Εκουαδόρ, η αριστερή περιπέτεια

Αυτό που ξεκίνησε από τη λενινιστική κυβέρνηση πριν από δώδεκα περίπου χρόνια, η οποία συνεχίζεται με έναν διορισμένο νέο πρόεδρο κατά τα πρότυπα των βασιλικών καθεστώτων, με δεδηλωμένο αρχικά στόχο την πολυμορφία των ΜΜΕ, κατέληξε στο να εξαλείψει τη δημοσιογραφική έρευνα και την πολιτική κριτική – λόγω του φόβου των δημοσιογράφων για τις συνέπειες των εργασιών τους.

«Οι ομοιότητες του Ισημερινού με την Ελλάδα, με βασικότερη αλλά πολύ σημαντική διαφορά τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, είναι φανερές – τεκμηριώνοντας πως ο στόχος της σημερινής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού είναι να μείνουν στην εξουσία για πάρα πολλά χρόνια, εξασφαλίζοντας τα μέσα και την απαιτούμενη στήριξη για να το πετύχουν».

Τουρκία: +11% ο πληθωρισμός, στο ναδίρ η τουρκική λίρα

Περισσότερο από το αναμενόμενο αυξήθηκε ο πληθωρισμός στην Τουρκία τον Απρίλιο, σχεδόν στο 11% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν σήμερα, οδηγώντας την τουρκική λίρα σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο εν μέσω ανησυχιών για την αποτυχία της κεντρικής τράπεζας να συγκρατήσει τις αυξήσεις των τιμών.

Ο διψήφιος πληθωρισμός και η πτώση της λίρας, που έχει υποχωρήσει περίπου κατά 10% έναντι του δολαρίου φέτος, προκαλούν ολοένα και αυξανόμενη ανησυχία στην κυβέρνηση καθώς ετοιμάζεται για τις πρόωρες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές της 24ης Ιουνίου.

ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ

Θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε όλοι το πραγματικό πρόβλημα της χώρας μας, διαφορετικά, αν δεν το αντιληφθούμε αυτό, δεν θα μπορέσουμε ποτέ, ούτε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για μια κοινή δράση, ούτε φυσικά θα μπορέσουμε ποτέ να διεκδικήσουμε κάτι συγκεκριμένο και να το επιτύχουμε. Θα πρέπει με άλλα λόγια να ξέρουμε τι ζητάμε.

Το πραγματικό πρόβλημα, σπεύδω να πω, είναι η πλήρης διάσταση μεταξύ κράτους και κοινωνίας, δηλαδή η πλήρης αυτονόμηση του πρώτου και η καταδυνάστευση της δεύτερης.

Πετρέλαιο: H θεωρία "peak oil"

(Αναδημοσίευση παλαιότερου άρθρου)
 

Η θεωρία peak oil είναι με απλά λόγια η εκτίμηση ότι η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου θα αγγίξει σύντομα το σημείο κορύφωσής της.

Αλλά ας κάνουμε μια ιστορική ανασκόπηση του θέματος:

Η θεωρία " peak oil " διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον γεωλόγο Μάριον Κινγκ Χάμπερτ (M. K. Hubbert), ο οποίος, το 1956, προέβη στην εκτίμηση ότι η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ θα αγγίξει το σημείο κορύφωσής της μεταξύ 1965 και 1970 και έπειτα θα ακολουθούσε πτωτική καμπύλη, γνωστή τώρα ως η καμπύλη του Χάμπερτ.

Η χρεοκοπία της ελληνικής ηγεσίας

Είναι υπεύθυνοι οι Πολίτες για την κατάρρευση της παιδείας τους, ή μήπως η κομματική και πνευματική τους ηγεσία η οποία, είτε όταν ενεργεί, είτε όταν ενημερώνει, ευρίσκεται εντελώς εκτός τόπου και χρόνου;

Επικαιρότητα

Ακούγονται πάρα πολλά και θλιβερά, σχετικά με την έλλειψη παιδείας των Ελλήνων – η οποία όμως, εάν δεχθούμε πως έτσι είναι, δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην πνευματική ηγεσία της χώρας. Δυστυχώς αυτό ακριβώς διαπίστωσα χθες, παρακολουθώντας τυχαία σε γνωστό κανάλι μία συζήτηση σχετικά με την ελληνική οικονομία – όπου οι καλεσμένοι οικονομολόγοι διατύπωσαν ορισμένους πρωτοφανείς ισχυρισμούς, οι οποίοι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα, ενώ τα λάθη στους αριθμητικούς τους υπολογισμούς (θα ήταν ντροπή να πω μαθηματικούς), ήταν θηριώδη.

ΣΥΝΤΑΓΜΑ: ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα άρθρο 80 παρ. 2 “Nόμος ορίζει τα σχετικά με την κοπή ή την έκδοση νομίσματος”.

Και ακολουθεί η ερμηνευτική δήλωση που διευκολύνει τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ: “Η παράγραφος 2 δεν κωλύει τη συμμετοχή της Ελλάδας στις διαδικασίες της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, στο ευρύτερο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 28”.

Οι νέες ταυτότητες

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων που θα λάβουν οι Έλληνες πολίτες. Τα νέα δελτία ταυτότητας θα έχουν ισχύ μέχρι και 15 έτη για τα άτομα που έχουν συμπληρώσει τα 12 έτη της ηλικίας τους.

Η έκδοση των νέων ταυτοτήτων αναμένεται να γίνει στις αρχές του 2019.

Αναλυτικότερα, τα δελτία ταυτότητας παλαιού τύπου, τα οποία έχουν εκδοθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.δ. 127/1969, αντικαθίστανται υποχρεωτικά, εντός διαστήματος πέντε (5) ετών από την έκδοση της διαπιστωτικής πράξης του άρθρου 13, ως εξής :

Το δεύτερο γερμανικό θαύμα

Ο καλύτερος επενδυτικός προορισμός σήμερα είναι χωρίς καμία αμφιβολία η Γερμανία – αφού είναι η μοναδική βιομηχανική χώρα με τόσο μεγάλα πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, με θετικό προϋπολογισμό και με τα χρέη της να μειώνονται.

Επενδύσεις & Αγορές

Για πέμπτη συνεχή χρονιά το γερμανικό δημόσιο εισπράττει περισσότερα από όσα δαπανά, τεκμηριώνοντας πόσο επικερδής ήταν η κρίση των άλλων – κάτι που δεν οφείλεται στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών, αλλά στον εξαιρετικά θετικό ρυθμό ανάπτυξης που είχε ως αποτέλεσμα την άνοδο των φόρων σε απόλυτο μέγεθος, κατά περίπου 2% ετησίως μετά το 2010.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ

Η εμφάνιση της βιομηχανικής εποχής συνοδεύτηκε από τη βίαιη διάλυση των επιμέρους μικρών φεουδαρχικών κρατιδίων και τη συνένωσή τους σε μεγάλες ενιαίες αγορές για τις ανάγκες της μαζικής κατανάλωσης (εξ αιτίας της νεοεμφανισθείσας μαζικής παραγωγής), τα λεγόμενα αστικά εθνικά κράτη.

Σήμερα είμαστε σε μεταβατικό στάδιο κατά το οποίο περνάμε στην επόμενη εποχή. Δηλαδή περνάμε από την βιομηχανική εποχή στην μεταβιομηχανική (ψηφιακή - χρηματοπιστωτική) εποχή, όπου οι επιμέρους εθνικές κυριαρχίες των εθνικών κρατών διαλύονται βίαια για να συγχωνευθούν πλέον σε μια ενιαία παγκόσμια αγορά (παγκοσμιοποίηση) με επιμέρους κρατικές επαρχίες.

Μεταναστευτική εισβολή σε αργή κίνηση

Η Ελλάδα απειλείται από ένα μεταναστευτικό σοκ και δέος, από ένα χάος τεραστίων διαστάσεων, το οποίο φαίνεται να μη συνειδητοποιεί η κυβέρνηση, σχεδιάζοντας ενδεχομένως την απόδοση της ελληνικής υπηκοότητας σε χιλιάδες αλλοεθνείς.

Επικαιρότητα

Κατά την άποψη μου βιώνουμε μία μαζική εισβολή Ασιατών και Αφρικανών μεταναστών σε αργή κίνηση, υποκινούμενη κυρίως από την Τουρκία. Στόχος της είναι η σταδιακή κατάληψη της Ελλάδας από ξένους, μέσω της αντικατάστασης ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού της και ειδικά αυτών που φεύγουν στο εξωτερικό, για να δραπετεύσουν από την κρίση και τη μιζέρια.

Η ισπανική έκπληξη

Η χώρα κατάφερε να αναπτύσσεται πλέον με έντονο ρυθμό, μεταξύ άλλων με τη βοήθεια του πρωτογενή της τομέα – ενώ δεν βοηθήθηκε καθόλου από τη διεφθαρμένη πολιτική της ηγεσία, αλλά από τη δραστηριοποίηση των Πολιτών της που αποφάσισαν να πάρουν την τύχη τους στα δικά τους χέρια.

Ανάλυση 

Παρά την τεράστια κρίση ακινήτων και τραπεζών, τη μαζική μετανάστευση, την πολιτική αστάθεια και την κρίση της Καταλονίας, η οικονομία της Ισπανίας αναπτύσσεται με υψηλό ρυθμό – αφού η κεντρική της τράπεζα αύξησε τις προβλέψεις της για ανάπτυξη το 2018 στο 2,8% από 2,5% προηγουμένως. Φυσικά οι εταιρείες αξιολόγησης επιβράβευσαν τη χώρα, βελτιώνοντας την πιστοληπτική της ικανότητα – ενώ το θαύμα επιτεύχθηκε επειδή δεν τήρησε τις εντολές της Ευρωζώνης, όσον αφορά το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, το 2015 (-5,3%) και το 2016 (-4,5%). 

Ο ορισμός της διαπλοκής

Ότι κατηγορείτε ως συμμορίτικη ασυδοσία, αυταρέσκεια και προσβλητική για δημοκρατία αλαζονεία και πολλά άλλα χειρότερα, προσδιορίζουν και αποτυπώνουν με ακρίβεια την εις βάρος μου συμπεριφορά σας και της κυβέρνησης που εκπροσωπείτε.

Επικαιρότητα

Ο κ. Μαρινάκης είναι ένας πολύ επιτυχημένος Έλληνας, αφού δημιούργησε μία ισχυρή ναυτιλιακή εταιρεία, συμμετέχει σε διάφορα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ, εξαγόρασε τον Ολυμπιακό, ενώ κέρδισε το δήμο του Πειραιά «δια αντιπροσώπου» μέσα σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα. Το πως τα κατάφερε δεν μπορεί να γνωρίζει κανένας, ειδικά όταν υπάρχουν μεταξύ άλλων κατηγορίες εναντίον του σχετικά με την υπόθεση NOOR 1. Εν τούτοις δεν έχουν οδηγήσει στη δικαστική καταδίκη του, οπότε παραμένει κατά τεκμήριο αθώος.

Καμπανάκι κινδύνου εργασιακής αυτοματοποίησης για την Ελλάδα χτυπά ο ΟΟΣΑ

Στην έρευνα που πραγματοποίησε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σχεδόν οι μισές θέσεις εργασίας «κινδυνεύουν» να αυτοματοποιηθούν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Η Ελλάδα κατατάσσεται ανάμεσα στις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά πιθανής επικείμενης αυτοματοποίησης σε βάθος 10 έως 20 χρόνων.

Η έξοδος από τα Μνημόνια και η παγίδα «αργού θανάτου»

Του Σταύρου Λυγερού

Μπορεί η Ελλάδα να βρίσκεται μερικούς μήνες πριν την έξοδο από τα Μνημόνια, μπορεί η σχέση της με το ευρωιερατείο να έχει εδώ και καιρό αλλάξει, αλλά η ίδια δεν έχει εξέλθει κατά τρόπο οριστικό από την παγίδα «αργού θανάτου». Κι αυτό, παρότι η ελληνική κοινωνία έχει πληρώσει τα προηγούμενα οκτώ χρόνια βαρύτατο τίμημα. 

Η ανεπιτυχής διάσωση της Ελλάδας

Το επικείμενο τέλος του τρίτου προγράμματος στήριξης και η διαφαινόμενη έξοδος της Ελλάδας από τα μνημόνια συνεχίζουν να τροφοδοτούν τα σχόλια και τις αναλύσεις των γερμανικών μέσων ενημέρωσης.

Σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια της Ελλάδας να απαλλαγεί οριστικά από τα δεσμά των πιστωτών παίζει η γαλλική επενδυτική τράπεζα Rothschild, όπως αναφέρει η κυριακάτικη Frankfurter Allgemeine. «Όταν δεν μπορεί να βοηθήσει πλέον ο σοσιαλισμός, τότε καλούνται να αναλάβουν οι τραπεζικοί επενδυτές. Η αριστερή, λαϊκίστικη ελληνική κυβέρνηση, που είχε παραδοσιακά αντικαπιταλιστικά συνθήματα, επιστράτευσε επιφανείς καπιταλιστές ως βοηθούς στη μάχη κατά του χρέους. 

Πώς στήθηκε η γιγαντιαία απάτη δήθεν διάσωσης της Ελλάδος από το χρέος

Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη

Η Ελληνική οικονομική κρίση ξεκίνησε ως κρίση δημοσίου χρέους πριν από εννέα χρόνια και έφθασε στο αποκορύφωμά της τον Μάιο του 2010, με την υπογραφή του Α’ Μνημονίου. Έκτοτε, παρά τα αυστηρά και άκριτα μέτρα λιτότητας που επεβλήθησαν από την τρόικα – ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ- με τον ευφημισμό «μεταρρυθμίσεις» για να σωθεί η σπάταλη Ελλάδα από τη χρεοκοπία, ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Η οικονομία κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, η ανεργία γιγαντώθηκε, η μετανάστευση των νέων θέριεψε και το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε από 126 % (σε σχέση με το ΑΕΠ) το 2009, στο 188 % το 2017.

Ο επικίνδυνος αγώνας δρόμου των Η.Π.Α. με την Κίνα

Τόσο η μία χώρα, όσο και η άλλη αναπτύσσονται με τη βοήθεια της αύξησης του δανεισμού – του δημοσίου τομέα η πρώτη, με κύριο δανειστή την Κίνα και του ιδιωτικού η δεύτερη, μέσω των τραπεζών της.

Επικαιρότητα

Το χρέος όσον αφορά τα κράτη μετρείται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ (Χρέος / ΑΕΠ). Ως εκ τούτου περιορίζεται είτε μέσω της μείωσης του αριθμητή (πολιτική λιτότητας), είτε από την αύξηση του παρανομαστή (ανάπτυξη), είτε με συνδυασμό και των δύο. Στην Ελλάδα συνέβη το αντίθετο, όπου ο αριθμητής αυξήθηκε και ο παρανομαστής μειώθηκε – οπότε το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε στο 185% από 127% το 2010, παρά το PSI.

Το κόστος της ανοησίας

Κανένα ελληνικό κόμμα δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τους πιστωτές, αφού θα έθετε σε κίνδυνο τα δικά του εισοδήματα – ενώ οι Γερμανοί τάσσονται υπέρ της επιμήκυνσης του χρέους, για να διατηρηθεί η δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων στο διηνεκές.

Άποψη 

Όπως γνωρίζουμε όλοι μας, η ηλιθιότητα τιμωρείται και μάλιστα πάρα πολύ ακριβά – κάτι που στην περίπτωση της Ελλάδας αφορά μόνο τους Πολίτες, αφού οι κυβερνήσεις λειτούργησαν για το δικό τους συμφέρον, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους στη χώρα. Εν προκειμένω τα μαρτύρια που υφίσταται η Ελλάδα, λόγω της κακοδιαχείρισης των οικονομικών της, καθώς επίσης της κρίσης χρέους από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, είναι μοναδικά στα ιστορικά χρονικά σε εποχή ειρήνης – ενώ ως συνήθως δεν θα τιμωρηθεί κανένας για τις ζημίες άνω του 1 τρις € που προκλήθηκαν. 

ΑΝΑΠΤΥΞΗ Ή ΑΝΑΤΑΣΗ;

Το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και του έθνους γενικότερα, δεν είναι απλά μια οικονομική αστοχία. Είναι πρόβλημα παρακμής. Παρακμή σε όλους τους τομείς. Μια παρακμή που ξεκινά από τους θεσμούς και φθείρει αναπόδραστα ολόκληρη την κοινωνία και το έθνος. 

Αν το πρόβλημά μας ήταν απλά μια οικονομική αστοχία σε μια καλοκουρδισμένη οικονομική μηχανή, τότε ίσως τα γιατροσόφια της τρόϊκας θα ήταν αρκετά να κάνουν τη μηχανή να δουλέψει και πάλι. Όμως εδώ δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται περί επιταχυνόμενης παρακμής σε όλους τους τομείς. Τίποτε δεν μένει όρθιο. Η παρακμή έχει ως αφετηρία τους θεσμούς οι οποίοι έχουν διαβρωθεί πλήρως και δεν μπορούν να προσφέρουν πλέον τίποτα το υγιές. Αυτή η παρακμή εξαπλώθηκε στην πολιτική, στην οικονομία και στον πολιτισμό. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να υπάρξει πάτος στο βαρέλι. Η οικονομική ύφεση κάποτε βρίσκει πάτο, η παρακμή ποτέ, μέχρι να διαλύσει μια κοινωνία.

Ο πρωτογενής ελληνικός πλούτος

Το Ισραήλ, έχοντας μετατρέψει τα προβλήματα του σε ευκαιρίες, ενώ εμείς οι Έλληνες τις ευκαιρίες σε προβλήματα, κατόρθωσε να κατακτήσει μία κορυφαία θέση στη γεωργία, καθώς επίσης στην τεχνολογία διαχείρισης υδάτινων πόρων και αφαλάτωσης – αντίθετα, η ελληνική πολιτική θέλει να ξεπουλήσει τα νερά και την ενέργεια αδιαφορώντας για τον πρωτογενή μας τομέα, για να μείνει ανέπαφο το πελατειακό κράτος.

Ανάλυση 

Η γεωργική παραγωγή στην Ελλάδα έφτανε μέχρι πρόσφατα στο 6,5% του ΑΕΠ ή στα 12,1 δις € – ενώ από τα 132.000.000 στρέμματα της συνολικής επιφάνειας της χώρας αντιστοιχεί στο 25,78% ή στα 34.037.000 στρέμματα (εξαιρούνται τα βοσκοτόπια). Οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις είναι της τάξης των 800.000, με μέση έκταση τα 44 στρέμματα – ενώ η αξία του τομέα των κτηνοτροφικών προϊόντων ανέρχεται στο 15% της γεωργικής παραγωγής. 

Η αρχή του τέλους του δολαρίου

Το πετρογουάν αποτελεί ήδη γεγονός και η κρίσιμη μάχη θα δοθεί στη Σαουδική Αραβία – ενώ δεν πρέπει να υποτιμάει κανείς την ισχύ των Η.Π.Α., οι οποίες δεν θα μείνουν άπρακτες παρακολουθώντας την καταστροφή τους.

Επενδύσεις & Αγορές

Οι Η.Π.Α., με ατμομηχανή τα δίδυμα ελλείμματα τους, βαδίζουν ολοταχώς προς την υπερχρέωση – όταν την ίδια στιγμή δέχονται τη συντονισμένη επίθεση της Ρωσίας και του Ιράν με μοχλό την Κίνα στο πετροδολάριο, τυχόν επιτυχημένη έκβαση της οποίας θα οδηγούσε στην κατάρρευση του δολαρίου και της αμερικανικής οικονομίας σε χρόνο μηδέν.

Ο παραλογισμός της γερμανικής Ευρωζώνης

Μπορεί να περιμένει κανείς πως η οικονομία της Ελλάδας θα ανακάμψει, όταν η νομισματική πολιτική που εφαρμόζεται είναι ακριβώς αντίθετη από αυτήν που έχει ανάγκη;

Επικαιρότητα 

Ξεκινώντας από την ΕΚΤ, είναι ασφαλώς ένα ακροβατικό νούμερο αυτό που εκτελεί, όσον αφορά τον καθορισμό ενός βέλτιστου επιτοκίου, κοινού για τα 19 μέλη της νομισματικής ένωσης – παρά το ότι έχουν τεράστιες οικονομικές διαφορές μεταξύ τους, οπότε είναι φύσει αδύνατον να ασκηθεί σε όλα η ίδια νομισματική πολιτική. Επομένως πρόκειται κάθε φορά για συμβιβαστικές, «ζυγισμένες» λύσεις, οι οποίες στο ξεκίνημα ήταν ξεκάθαρα προσαρμοσμένες στη Γερμανία – ενώ σήμερα στηρίζουν περισσότερο αλλά όχι αρκετά τον ευρωπαϊκό νότο.