Πυκνώνουν τα σύννεφα

Η κρίση στις αναπτυσσόμενες οικονομίες κλιμακώνεται, με την Ιταλία να εξετάζει το διπλό νόμισμα – ενώ κανένας δεν πιστεύει πως οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν τα τεστ αντοχής της ΕΚΤ, αλλά ότι στηρίχθηκαν για να μη χαθεί η εμπιστοσύνη των αγορών στη χώρα, καθώς επίσης των καταθετών τους.

Επικαιρότητα 

Οι προοπτικές για την παγκόσμια οικονομία δεν είναι καλές, ενώ φαίνεται να έχει ξεκινήσει μία ιδιόμορφη κρίση, εν πρώτοις από τις αναπτυσσόμενες χώρες – όπου μετά την κατάρρευση της τουρκικής λίρας που συνεχίζεται χωρίς σταματημό, μεταξύ άλλων λόγω της έκρηξης του πληθωρισμού, ακολούθησε η Αργεντινή.

Η πτώση του νομίσματος της έχει λάβει ήδη τεράστιες διαστάσεις (-17% εφέτος έναντι του δολαρίου), αναγκάζοντας την κεντρική της τράπεζα να επέμβει αυξάνοντας το βασικό επιτόκιο αναφοράς επτά ημερών στο 40% – το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα να βυθιστεί στην ύφεση, χωρίς μεγάλες ελπίδες να συγκρατήσει τον πληθωρισμό. Ταυτόχρονα τα επιτόκια δανεισμού της αυξάνονται, ενώ η πτώση του 100ετούς ομολόγου που είχε το θράσος να εκδώσει και οι επενδυτές την ανοησία να αγοράσουν, είναι ήδη τραγική (γράφημα, πηγή zero).

Με δεδομένο δε το ότι, μία από τις μεγαλύτερες πηγές εσόδων της είναι οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και βοοειδών, η ξηρασία που επικρατεί επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τις προοπτικές της – ενώ η πτώση του ισοτιμίας του Pezo αυξάνει το εξωτερικό χρέος σε όρους εγχωρίου νομίσματος, εντείνοντας τα προβλήματα της. Όπως φαίνεται πάντως από το γράφημα, ωριμάζουν πολλά δάνεια της το 2018, οπότε δεν θα είναι εύκολο να συγκεντρώσει τα χρήματα για να τα εξυπηρετήσει, υπό τις παρούσες συνθήκες. 

Συνεχίζοντας, από τις βιομηχανικές χώρες η Ιταλία είναι αυτή που ανησυχεί περισσότερο – ειδικά όσον αφορά την Ευρωζώνη και τη Γερμανία, η οποία κάθεται επάνω στην ωρολογιακή βόμβα του Target 2, με απαιτήσεις άνω των 430 δις € απέναντι στην Ιταλία (περί τα 400 δις € στην Ισπανία). Η χώρα πάντως φαίνεται να αναζητάει απεγνωσμένα λύσεις για την οικονομία της, μεταξύ άλλων την υιοθέτηση ενός νομίσματος παράλληλου στο ευρώ (πηγή) – κάτι που θα ισοδυναμούσε κατά την άποψη μας με την αρχή του τέλους της νομισματικής ένωσης. 

Περαιτέρω, κάτω από τις παραπάνω συνθήκες που διαμορφώνονται παγκοσμίως, όπου δεν πρέπει να υποτιμάει κανείς τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης της Μ. Βρετανίας ή την τρομακτική άνοδο των χρεών των Η.Π.Α. και της Κίνας, η Ελλάδα προετοιμάζεται για την έξοδο της στις αγορές – χωρίς να έχει εξυγιανθεί η οικονομία της, με χρέη πολύ μεγαλύτερα από το 2010 και με τις τράπεζες της σε απελπιστική κατάσταση (κανένας δεν πιστεύει πως πέρασαν τα τεστ αντοχής της ΕΚΤ σωστά, αλλά το ότι απλά στηρίχθηκαν για να μη χαθεί η εμπιστοσύνη των αγορών στη χώρα, καθώς επίσης των καταθετών τους). 

Εκτός αυτού η Ελλάδα ευρίσκεται αντιμέτωπη με ένα ενδεχόμενο χρηματιστηριακό σκάνδαλο της Follie Follie (στο -30% οι μετοχές της, κατάρρευση των ομολόγων της) που, εάν παρ’ ελπίδα ισχύει, θα ήταν καταστροφικό για την εικόνα της – αφού αναφέρεται από το επενδυτικό κεφάλαιο που έχει τοποθετηθεί στην πτώση των μετοχών της, η συστηματική παραποίηση των οικονομικών της στοιχείων και του αριθμού των καταστημάτων της, καθώς επίσης ο κίνδυνος να χρεοκοπήσει! 

Ευχόμαστε και ελπίζουμε να πρόκειται για συκοφαντική δυσφήμιση της εταιρείας, όπως ισχυρίζεται η ίδια, προφανώς για την αποκόμιση κερδών – κάτι που όμως δύσκολα γίνεται πιστευτό, αφού το κερδοσκοπικό κεφάλαιο δεν μπορεί να συμπεριφέρεται με τέτοια ανοησία. Το θέμα πάντως δεν αφορά μόνο τη Follie Follie, αλλά ολόκληρη την Ελλάδα – από πολλές διαφορετικές πλευρές.

Άρης Οικονόμου

Πηγή : https://analyst.gr