"Πως Θα Φύγουν οι Ολιγάρχες Από Την Ελλάδα" - Φώτης Γιοβαννόπουλος

Podcast Τέρρυ Χατζηιερεμίας : Συζήτηση με τον Φώτη Γιοβαννόπουλο  για Πατριωτικά κόμματα , Ολιγαρχία , Εθνοσυνέλευση … 

 

 

Η Δ’ Εθνοσυνέλευση (Άργος 1829)

Κατά τα τέλη του 1828, είχε αρχίσει να εκδηλώνεται δυσφορία απέναντι στο πρόσωπο του κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια. Δεν ήταν λίγοι αυτοί, οι οποίοι αντιπολιτεύονταν τον κυβερνήτη

Γράφει ο Κότσης Παναγιώτης

Α. Εκλογές πληρεξουσίων:

Ας σημειωθεί ότι ακόμη και μέλη του «Πανελληνίου»[1] εξέφραζαν επανειλημμένα τη δυσφορία τους. Η βασικότερη κατηγορία ήταν ότι δεν είχε τηρήσει την υπόσχεσή του για σύγκληση Εθνοσυνέλευσης ως την άνοιξη του 1828, όπου θα λογοδοτούσε για όλα τα πεπραγμένα του.

Από την πλευρά του, ο Καποδίστριας πίστευε ότι ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος για εκλογές και, έπρεπε να ασχοληθεί απρόσκοπτα στον διπλωματικό του αγώνα με τις Δυνάμεις. Παρ’ όλα αυτά, αναγκάστηκε να ζητήσει από το «Πανελλήνιο» να συντάξει νόμο, περί «εκλογής πληρεξουσίων». Ο συγκεκριμένος νόμος υπεβλήθη στις 30 Δεκεμβρίου 1828 από μέλη του «Πανελληνίου» και, αφού εγκρίθηκε από το Γραμματέα της Επιτροπής, Σπανόπουλο (20 Φεβρουαρίου 1829), εκδόθηκε ως ΚΓ’ κυβερνητικό ψήφισμα στις 4 Μαρτίου 1829.

Η Γ’ Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας

Το ΣΤ΄ ψήφισμα με το οποίο ο Ιωάννης Καποδίστριας εκλέχτηκε Κυβερνήτης της Ελλάδας

Γράφει ο ιστορικός Παναγιώτης Γέροντας

Η “Εν Τροιζήνι κατ΄ επανάληψιν Γ΄ Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις” ή πιο απλά Γ΄ Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας (19 Μαρτίου – 5 Μαΐου 1827), συνήρθε στην Τροιζήνα του Πόρου με σκοπό την ολοκλήρωση των εργασιών της Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου – που είχε διακοπεί λόγω των πολεμικών γεγονότων. Αυτή η Εθνοσυνέλευση συνέταξε και επικύρωσε τον πρώτο οριστικό καταστατικό χάρτη της Ελλάδας, το “Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος”. Επίσης, εξέλεξε ως πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος, τον Ιωάννη Καποδίστρια.

ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ

Θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε όλοι το πραγματικό πρόβλημα της χώρας μας, διαφορετικά, αν δεν το αντιληφθούμε αυτό, δεν θα μπορέσουμε ποτέ, ούτε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για μια κοινή δράση, ούτε φυσικά θα μπορέσουμε ποτέ να διεκδικήσουμε κάτι συγκεκριμένο και να το επιτύχουμε. Θα πρέπει με άλλα λόγια να ξέρουμε τι ζητάμε.

Το πραγματικό πρόβλημα, σπεύδω να πω, είναι η πλήρης διάσταση μεταξύ κράτους και κοινωνίας, δηλαδή η πλήρης αυτονόμηση του πρώτου και η καταδυνάστευση της δεύτερης.

Μέτρα και αντίμετρα για τους ιθαγενείς

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση θεωρεί τους Έλληνες, συμπεριλαμβανομένων των άλλων κομμάτων, εντελώς ανόητους, αφού κάθε φορά τους παρουσιάζει τις αποφάσεις της με έναν τρόπο που κυριολεκτικά εξοργίζει.

Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2015 υποσχέθηκε πως το τρίτο μνημόνιο θα συνοδευόταν από ένα παράλληλο αναπτυξιακό πρόγραμμα, κάτι που φυσικά ποτέ δεν συνέβη – ενώ κανένας δεν το θυμάται. Την ίδια εποχή κατάφερε να συμπληρώσει τους ψήφους που έχασε από τους βουλευτές του κόμματος της που αρνήθηκαν να ψηφίσουν, κοροϊδεύοντας τη ΝΔ με την υπόσχεση ότι δεν θα προκήρυσσε εκλογές!