MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

Μέτρα και αντίμετρα για τους ιθαγενείς

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση θεωρεί τους Έλληνες, συμπεριλαμβανομένων των άλλων κομμάτων, εντελώς ανόητους, αφού κάθε φορά τους παρουσιάζει τις αποφάσεις της με έναν τρόπο που κυριολεκτικά εξοργίζει.

Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2015 υποσχέθηκε πως το τρίτο μνημόνιο θα συνοδευόταν από ένα παράλληλο αναπτυξιακό πρόγραμμα, κάτι που φυσικά ποτέ δεν συνέβη – ενώ κανένας δεν το θυμάται. Την ίδια εποχή κατάφερε να συμπληρώσει τους ψήφους που έχασε από τους βουλευτές του κόμματος της που αρνήθηκαν να ψηφίσουν, κοροϊδεύοντας τη ΝΔ με την υπόσχεση ότι δεν θα προκήρυσσε εκλογές! 

Σήμερα υπόσχεται για τα μέτρα 3,6 δις € που της επιβάλλουν οι δανειστές «αντίμετρα», μέσω των οποίων θα εξισορροπηθούν! Εάν όμως οι «θεσμοί» είχαν αυτήν την πρόθεση, εάν ήθελαν δηλαδή να εξοικονομήσει η χώρα 3,6 δις € δαπανώντας ταυτόχρονα 3,6 δις €, δεν θα ήταν εντελώς ανόητοι; Πώς είναι δυνατόν να πιστέψει ένας λαός που διαθέτει έστω την ελάχιστη λογική ότι, υπάρχει αυτή η δυνατότητα; 

Μπορεί τώρα το κυβερνών κόμμα να κοροϊδεύει τους ιθαγενείς τόσο εύκολα, αλλά σε όλα τα άλλα θέματα αποδεικνύεται αφενός μεν απίστευτα ασυνεπές, αφετέρου εξοργιστικά καθυστερημένο – όπου όμως το λογαριασμό τον πληρώνουν πάντοτε οι δύστυχοι Πολίτες. 

Για παράδειγμα, ενώ συμφωνεί και υπογράφει την εφαρμογή αυτών που απαιτούν οι δανειστές, γνωρίζοντας πως τότε μόνο θα «περάσει» από τις αξιολογήσεις λαμβάνοντας τις συμφωνημένες δόσεις, τηρεί μόνο ένα μέρος τους – με αποτέλεσμα να «σέρνεται» για μήνες πίσω από τους δανειστές, έως ότου υποχρεώνεται να τηρήσει τις δεσμεύσεις του, χάνοντας όμως τα ανταλλάγματα, με τα οποία είναι συνδεδεμένες. 

Στην προκειμένη περίπτωση, ενώ υποσχόταν τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής διευκόλυνσης της ΕΚΤ που ξεκίνησε στις αρχές του 2015, γνωρίζοντας πως θα έπρεπε προηγουμένως να κλείσει την αξιολόγηση, έχει καθυστερήσει να το κάνει. Ως εκ τούτου όταν θα έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, δεν θα υπάρχει καν το πρόγραμμα της ΕΚΤ (QE), οι τράπεζες θα έχουν ανάγκη ξανά από νέα κεφάλαια, δεν θα τα βρίσκουν από τους επενδυτές και τελικά θα πρέπει να διασωθούν από τους ομολογιούχους, τους μετόχους και τους καταθέτες τους! 

Αδυνατεί λοιπόν να καταλάβει πως είτε δεν συμφωνεί με τους δανειστές και δεν υπογράφει, είτε συμφωνεί και εφαρμόζει επακριβώς όλα αυτά που έχει υπογράψει – αφού διαφορετικά η χώρα πληρώνει το πολλαπλάσιο κόστος. 

Περαιτέρω, παρά το ότι η κυβέρνηση γνωρίζει ότι, η Ελλάδα δεν είναι βυθισμένη απλά στην ύφεση αλλά, πολύ χειρότερα, είναι σε κατάσταση «υστέρησης» (ανάλυση), γεγονός που σημαίνει πως τα νέα μέτρα ύψους 3,6 δις € θα μειώσουν το πραγματικό ΑΕΠ πάνω από 10 δις € λόγω του υψηλού πολλαπλασιαστή, υπόσχεται στους ιθαγενείς ανάπτυξη – θεωρώντας τους προφανώς εντελώς ηλιθίους. 

Παράλληλα, ενώ καταλαβαίνει πως ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη αυξάνεται, οπότε αφενός μεν η ΕΚΤ θα σταματήσει το QE, αφετέρου θα αυξηθούν τα επιτόκια δανεισμού, υπόσχεται την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές το 2018 – μίας αθεράπευτα υπερχρεωμένης χώρας που το ΔΝΤ χαρακτήρισε αφερέγγυα, σε μία χρονική περίοδο που θα έχει ξεκινήσει ο ανοδικός κύκλος των επιτοκίων! Πρόκειται επομένως για μία ακόμη απόδειξη του γεγονότος ότι, θεωρεί εντελώς ανόητους τους Έλληνες. 

Ολοκληρώνοντας, όταν μία χώρα που αντιμετωπίζει από το 2010 μεγάλα προβλήματα έχει επί πλέον μία κυβέρνηση που όχι μόνο δεν λύνει κανένα αλλά, αντίθετα, προσθέτει καινούργια και μεγαλύτερα, τότε είναι καταδικασμένη. Επομένως δεν πρέπει να απορήσει κανένας όταν θα συμβούν τα χειρότερα – σε εθνικό, πολιτικό, οικονομικό, πολιτισμικό και κοινωνικό επίπεδο. 

Ας φαντασθεί μόνο κανείς τι θα συνέβαινε εάν μεσολαβούσε μία κρίση με την Τουρκία στον τουρισμό, ο οποίος έτσι ή αλλιώς επηρεάζεται από το μεταναστευτικό – στη μοναδική σχεδόν εναπομένουσα πηγή εσόδων της χώρας. Ακόμη όμως και να μη συμβεί κάτι τέτοιο, μόνο ένας ανόητος μπορεί να πιστέψει ότι υπάρχει κάποια, αμυδρή έστω, ελπίδα για το μέλλον. Ακολουθεί η πρόσφατη συζήτηση του κ. Κόκκα με τον κ. Βιλιάρδο.


Ιάκωβος Ιωάννου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου