Πόσο επηρέασαν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης το εκλογικό αποτέλεσμα; Άρης Χατζηστεφάνου

Πόσο επηρέασαν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης τις εκλογές; Είναι τόσο μεγάλη η επιρροή τους στους ψηφοφόρους ή πρόκειται για μία υπερβολή που βολεύει την αξιωματική αντιπολίτευση για να δικαιολογήσει τη συντριπτική της ήττα;

Αυτό που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι «δεν έχει υπάρξει κυβέρνηση από συστάσεως του ελληνικού κράτους που να έχει ασκήσει τόσο απόλυτο έλεγχο στα μέσα ενημέρωσης», λέει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου Προπαγάνδα και Παραπληροφόρηση Άρης Χατζηστεφάνου.

Είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας τρόπος να εξισορροπήσει αυτή η κατάσταση; Εκτός από το γεγονός ότι και αυτά αξιοποιήθηκαν από το κυβερνητικό έπικοινωνιακό επιτελείο υπάρχει και μία σειρά άλλων ζητημάτων που ο Άρης Χατζηστεφάνου εύστοχα θέτει προς συζήτηση.

ΑΡΘΡΟ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΟΥΜΑΚΗ : Τα Τουρκικά Fake News

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος του ΙΗΑ

Τα Τουρκικά Fake News

Όπως είναι γνωστό, ένα από τα πολύ ισχυρά «όπλα» ενός υβριδικού ή ενός πραγματικού πολέμου αποτελούν οι ψευδείς ειδήσεις που διοχετεύονται κατάλληλα από τους μηχανισμούς προπαγάνδας ενός κράτους, προκειμένου να προετοιμάσουν ή να επηρεάσουν την κοινή γνώμη με την ευρύτατη έννοια της, προς την κατεύθυνση των στόχων του.

Η Τουρκία χρησιμοποιεί ευρέως τις ψευδείς ειδήσεις (Fake News) σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα (πολιτικό, διπλωματικό, στρατιωτικό, πολιτιστικό, οικονομικό κ.α) προκειμένου να εξυπηρετήσει τους ποικιλόμορφους στόχους της.

Απέναντι σε Ελληνική και Κυπριακή Δημοκρατία το «όπλο» αυτό χρησιμοποιείται διαχρονικά, αδιάκοπα και με χονδροειδή παραμόρφωση της αλήθειας υπηρετώντας πιστά την φιλοσοφία του Υπουργού Προπαγάνδας της Ναζιστικής Γερμανίας (1933 – 1945) Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς «Όσο μεγαλύτερο το ψέμα και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται».

Π. Ρέππας : Παραπληροφόρηση με αληθινά στοιχεία

Οφείλω να ομολογήσω, ότι τα HOAXES εξελίσσονται σε μαστόρους της παραπληροφόρησης. Θέλει μαστοριά να λες ψέματα χρησιμοποιώντας αληθινά στοιχεία. Βέβαια δεν φτάνει η μαστοριά· χρειάζεται και η απόλυτη ξετσιπωσιά κι όπως φαίνεται, τα μπουμπούκια μας την έχουν κι αυτήν. Από την άλλη, οφείλω πάλι να ομολογήσω, ότι για εμένα είναι χρήσιμα αυτά τα αληθινά στοιχεία, γιατί είμαι άνθρωπος, που εκφράζει την γνώμη του δημόσια και δεν μου αρέσει άθελα μου να αναμεταδίδω αναληθείς πληροφορίες. Η επιλογή τους θα ήταν όντως λειτούργημα για το διαδίκτυο, αν δεν το εκτελούσαν με τόσο πρόστυχο τρόπο. Κι όπως φαίνεται, αυτά τα παιδιά δεν έχουν κανένα όριο και κανέναν φραγμό.

Το σημερινό θέμα αφορά την «διάψευση» για την δήθεν δίωξη του πρώην πάπα. Από την αρχή του κειμένου κατάλαβα, ότι η διάψευση (όπως διατυπώνεται) είναι αληθής, γιατί και μένα μου είχαν μείνει ερωτήματα από τις αναρτήσεις εκείνης της εποχής. Διάβαζα αλλού για κάποιο «διεθνές δικαστήριο», αλλού γενικά κι αόριστα για κάποιο «Ολλανδικό δικαστήριο», που εξέδωσαν «εντάλματα σύλληψης». Μου φαινόταν περίεργο, αλλά γνωρίζοντας και την περιορισμένη ισχύ των γνωστών διεθνών δικαστηρίων, δεν έδωσα περισσότερη σημασία. Τώρα τα ερωτήματα αυτά λύθηκαν.

Επίθεση στο Καπιτώλιο: Κλήση σε YouTube, Twitter και Facebook

Ανεπαρκείς οι αρχικές απαντήσεις των εταιρειών Twitter, YouTube, Reddit και Meta -πρώην Facebook- με αποτέλεσμα η ειδική εξεταστική επιτροπή της Βουλής στις ΗΠΑ για την αιματηρή έφοδο οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο να κλητεύσει τα αρμόδια διευθυντικά στελέχη τους.

Μήνες αφότου ζήτησε έγγραφα από 15 πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, ο πρόεδρος της Επιτροπής, Μπέννι Τόμσον, ζήτησε χθες αρχεία των τεχνολογικών κολοσσών σχετικά με τον ρόλο τους στη φερόμενη διάδοση παραπληροφόρησης σχετικά με τις εκλογές του 2020 και την υποκίνηση βίαιου εξτρεμισμού στις πλατφόρμες τους ενόψει των γεγονότων της 6ης Ιανουαρίου 2021.

Κυβερνήσεις και κόμματα αναθέτουν σε εργολάβους εκστρατείες παραπληροφόρησης

Γράφει ο Βαγγέλης Πρατικάκης

Εταιρείες που αναλαμβάνουν τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης με ύπουλες καμπάνιες παραπληροφόρησης γίνονται όλο και δημοφιλέστερες μεταξύ κυβερνήσεων και πολιτικών, προειδοποιεί έκθεση του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

«Οργανωμένες εκστρατείες χειραγώγησης των κοινωνικών μέσων λειτουργούν σε 81 χώρες, συγκριτικά με 70 χώρες το 2019» αναφέρει το Ινστιτούτο Διαδικτύου της Οξφόρδης, ερευνητικός και εκπαιδευτικός οργανισμός που υπάγεται στο πανεπιστήμιο.

Η κυβερνοασφάλεια και το μήνυμα του Κίσσινγκερ

Η πανδημία του κορονοϊού αποτελεί για την Ελλάδα τον καταλύτη και τον επιταχυντή για τη μετάβαση από τον χώρο του χαρτιού, της σφραγίδας, των υπογραφών και του εγγράφου στον χώρο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της άυλης γραφής και επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών και των υπηρεσιών, αλλά και μεταξύ των ιδίων των δομών, υπουργείων και θεσμών.

Υπό συνθήκες της λεγόμενης κανονικότητας –εν προκειμένω μάλλον για ανωμαλία θα επρόκειτο– η αναγκαία και απαραίτητη αυτή επανάσταση που γίνεται σήμερα αθόρυβα, αποτελεσματικά και σε χρόνο μηδέν για τα ελληνικά δεδομένα, πιθανόν να συναντούσε υψηλά αναχώματα. Πολιτικά, κομματικά, συνδικαλιστικά, οπισθοδρομικά. Με τη συνοδεία θορυβωδών απεργιών, στάσεων και καταγγελίας κατά των πολιτικών ιθυνόντων. Σήμερα, η ψηφιακή Ελλάδα φαίνεται να κερδίζει τον χαμένο επί δεκαετίες χρόνο. Υπάρχει όμως ένα παράπλευρο ζήτημα, το οποίο εύχομαι και ελπίζω να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα.

Προβλέψεις μίας παγκόσμιας δυστοπίας

Αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα ως οικονομολόγοι είναι το ότι, ο Covid ως πανδημία ωφέλησε το σύστημα, ενώ εξυπηρετεί πάρα πολλά συμφέροντα – όπως το ότι διέσωσε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα από την καταιγίδα των καταιγίδων, από ένα πρωτόγνωρο κραχ που ήταν νομοτελειακό, πως χρησιμοποιείται για την επιβολή του αστυνομικού κράτους, ότι μέσω αυτής επιταχύνεται η ψηφιοποίηση που ωφελεί τις μεγάλες εταιρείες του διαδικτύου, ενώ διευκολύνει τον έλεγχο των κοινωνιών από τις κυριαρχούσες ελίτ, πως προωθεί το ηλεκτρονικό χρήμα σε αντικατάσταση του νομίσματος, αργότερα το ψηφιακό, μέσω των οποίων το οικονομικό μας απόρρητο, καθώς επίσης ο έλεγχος στα χρήματα και στα περιουσιακά μας στοιχεία θα εξαφανισθεί κοκ. Εν προκειμένω, η εκάστοτε κυβέρνηση θα γνωρίζει όλες τις συναλλαγές μας, περιορίζοντας κατά το δοκούν και τις ανάγκες της τα εισοδήματα και τον πλούτο μας – καθιστώντας μας έρμαιο αυτών που θα ελέγχουν απόλυτα το νομισματικό σύστημα. Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο, σε μία εποχή που κράτη, τράπεζες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά έχουν υπερχρεωθεί σε μεγάλο βαθμό και χρειάζονται τα αποταμιευμένα χρήματα – ιδίως μετά την κρίση του 2008 και την ευρωπαϊκή κρίση χρέους του 2010, οι οποίες δεν καταπολεμήθηκαν ποτέ, αλλά μεταφέρθηκαν επαυξημένες στο μέλλον. Όπως προβλέπεται, δεν θα υπάρχει σύντομα τρόπος να έχουμε αποθεματικά σε μετρητά, ως προστασία απέναντι σε τυχόν οικονομικά μας προβλήματα – όπου τα όποια άλλα περιουσιακά μας στοιχεία δεν μπορούν να προστατευθούν από τυχόν δημεύσεις ή κατασχέσεις. Με τους νόμους δε που προωθούνται, δήθεν για την προστασία από το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ακόμη και τα ιδιωτικά κρυπτονομίσματα θα πάψουν να υπάρχουν – ενώ ο χρυσός δεν αποτελεί προστασία, κρίνοντας από το παράδειγμα των Η.Π.Α. της δεκαετίας της Μεγάλης Ύφεσης του 1930, όπου ο κατ’ επίφαση φιλελεύθερος Roosevelt κατάφερε να «κλέψει» το χρυσό των Αμερικανών απαγορεύοντας την κατοχή του, πριν αυξήσει την τιμή του για την καταπολέμηση του πληθωρισμού

Πληθαίνουν οι φωνές για τον «ύποπτο ρόλο» της ιστοσελίδας Ellinika Hoaxes

Πληθαίνουν οι φωνές, αλλά και οι καταγγελίες σχετικά με τον αμφιλεγόμενο -έως εξαιρετικά ύποπτο- ρόλο της γνωστής ιστοσελίδας Ellinika Hoaxes, που έχει αναλάβει αυτοβούλως ως... δημοσιογραφική αυθεντία τον έλεγχο των ειδήσεων που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο. 

Το πρόσφατο αναλυτικό ρεπορτάζ του zougla.gr με τίτλο «Οι fake δημοσιογράφοι των Ellinika hoaxes» αποκάλυψε το γεγονός ότι οι διαχειριστές της ιστοσελίδας κατάφεραν να γίνουν μέλη μιας μικρής δημοσιογραφικής ένωσης της βόρειας Ελλάδας καταθέτοντας ψευδή στοιχεία, καθώς βεβαίως δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις της θεσμικής απόκτησης της δημοσιογραφικής ιδιότητας. 

Την οποία άλλωστε δεν θα μπορούσαν να την αποκτήσουν νόμιμα, καθώς οι δύο εκ των διαχειριστών της ιστοσελίδας είναι στρατιωτικοί, ο ένας απόστρατος και ο άλλος εν ενεργεία, και μόνον ο ένας είναι δημοσιογράφος... τρίτης κατηγορίας.

 

ΠΑΙΖΟΥΝΕ ΤΟΥΡΚΙΚΑ; ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΚΑΝΑΛΙ!

ΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΤΟΥΡΚΟΣΕΙΡΕΣ 18-22 ΜΑΙΟΥ 2020

Την εβδομάδα 18 – 22 Μαΐου 2020 εκατόν δέκα περίπου διαφορετικές εταιρίες, «χρηματοδότησαν» με την δαπάνη 430 περίπου διαφημιστικών μηνυμάτων τις τουρκικές σειρές–βιτρίνα της ελληνικής τηλεόρασης, οι οποίες αυξήθηκαν από δύο που ήταν την εβδομάδα 11-15 Μαΐου 2020, σε τρείς με την προσθήκη μιας ακόμα στην απογευματινή ζώνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι 32 διαφορετικές εταιρίες είχαν από μία μόνο διαφημιστική παρουσία κατά την διάρκεια της εβδομάδος 18-22 Μαΐου 2020.

Όπως προκύπτει από το εβδομαδιαίο «Παρατηρητήριο Διαφημίσεων Τουρκοσειρών στην Ελληνική TV» (παρατίθεται αναλυτικά στο τέλος της ανακοίνωσης), δύο μεγάλες πολυεθνικές αναδείχτηκαν Χρυσοί Χορηγοί, με 12 ή περισσότερα διαφημιστικά μηνύματα, για την εβδομάδα 18 έως και 22 Μαΐου 2020.

«Πόλεμος» με fake news – Η προπαγάνδα απειλεί να τινάξει στον αέρα τη χώρα

Γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης 

Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο της Cambridge Analytica και της μαζικής χειραγώγησης εκατομμυρίων ψηφοφόρων στις αμερικανικές εκλογές τις οποίες κέρδισε ο Ντόναλντ Τραμπ, το συμπέρασμα που βγήκε ήταν ένα: Οτι τα fake news μπορούν να αλλάξουν τη συμπεριφορά ενός ολόκληρου λαού ή κατά το κοινώς λεγόμενο να κάνουν «πλύση εγκεφάλου» και να καθοδηγήσουν έναν απίστευτο αριθμό πολιτών. 

Η ψευδής πληροφόρηση, η οποία διαχέεται ευκολότερα και αναπαράγεται με ταχύτατο τρόπο μέσω των social media, είναι, σύμφωνα με τους αναλυτές, ο μεγαλύτερος σύγχρονος κίνδυνος για τη δημοκρατία. 

Οι μέθοδοι προστασίας από το διανοητικό αποικισμό

Οι Πολίτες των δημοκρατικών χωρών θα πρέπει να παρακολουθούν μαθήματα πνευματικής αυτοάμυνας, για να είναι σε θέση να αμύνονται απέναντι στις προσπάθειες χειραγώγησης και ελέγχου τους. Για παράδειγμα, όταν διαβάζει κανείς μία εφημερίδα ή ακούει ειδήσεις, οφείλει να συνειδητοποιεί πως δεν πρόκειται για ολόκληρη την αλήθεια – αλλά μόνο για σκόπιμα φιλτραρισμένες πληροφορίες, οι οποίες εξυπηρετούν ή προστατεύουν πάντοτε κάποια συμφέροντα. Όσον αφορά το διαδίκτυο, στο οποίο υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εκφέρει ο οποιοσδήποτε ελεύθερα τη γνώμη του ή να μεταφέρει κάποιες ειδήσεις οι ελίτ έχουν λάβει ήδη τα μέτρα τους – προμηθεύοντας με σκόπιμα ψευδείς ειδήσεις τις διάφορες ιστοσελίδες, έτσι ώστε να χάσουν την αξιοπιστία τους, πλημμυρίζοντας το με εκατοντάδες χιλιάδες δικούς τους κόμβους για να μην μπορεί κανείς να βρει εύκολα αυτούς που κάνουν σωστή δουλειά, διαθέτοντας ανθρώπους που βρίζουν χαμηλώνοντας το επίπεδο των σελίδων ή ασκούν έντονη αρνητική κριτική κοκ.

Η χρεοκοπία της ελληνικής ηγεσίας

Είναι υπεύθυνοι οι Πολίτες για την κατάρρευση της παιδείας τους, ή μήπως η κομματική και πνευματική τους ηγεσία η οποία, είτε όταν ενεργεί, είτε όταν ενημερώνει, ευρίσκεται εντελώς εκτός τόπου και χρόνου;

Επικαιρότητα

Ακούγονται πάρα πολλά και θλιβερά, σχετικά με την έλλειψη παιδείας των Ελλήνων – η οποία όμως, εάν δεχθούμε πως έτσι είναι, δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην πνευματική ηγεσία της χώρας. Δυστυχώς αυτό ακριβώς διαπίστωσα χθες, παρακολουθώντας τυχαία σε γνωστό κανάλι μία συζήτηση σχετικά με την ελληνική οικονομία – όπου οι καλεσμένοι οικονομολόγοι διατύπωσαν ορισμένους πρωτοφανείς ισχυρισμούς, οι οποίοι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα, ενώ τα λάθη στους αριθμητικούς τους υπολογισμούς (θα ήταν ντροπή να πω μαθηματικούς), ήταν θηριώδη.

Τύπος Κρίσης 2: Ο Μεσοποιημένος

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Ένας άλλος τύπος ανθρώπου που υπάρχει στην κρίση, σύμφωνα με τους Χαρτ και Νέγκρι, είναι ο Μεσοποιημένος. 

Στο παρελθόν θεωρούνταν ότι οι άνθρωποι είχαν ελλιπή πληροφόρηση και ως εκ τούτου, η πολιτική τους δράση παρεμποδιζόταν. Με την άνοδο του Διαδικτύου, οι άνθρωποι έχουν καλύτερη πληροφόρηση (όπως έχουμε διαπιστώσει όλοι μας κατά τη διάρκεια της κρίσης όπου αποκαλύφθηκαν πολλά για πρόσωπα και πράγματα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας). Ωστόσο αυτή η αύξηση της πληροφόρησης δεν είναι αρεστή γι’αυτό και παρατηρούμε τον περιορισμό της ελεύθερης διακίνησης της πληροφόρησης από τα κοινωνικά μέσα και όχι μόνο.