Το κόστος της ανοησίας

Κανένα ελληνικό κόμμα δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τους πιστωτές, αφού θα έθετε σε κίνδυνο τα δικά του εισοδήματα – ενώ οι Γερμανοί τάσσονται υπέρ της επιμήκυνσης του χρέους, για να διατηρηθεί η δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων στο διηνεκές.

Άποψη 

Όπως γνωρίζουμε όλοι μας, η ηλιθιότητα τιμωρείται και μάλιστα πάρα πολύ ακριβά – κάτι που στην περίπτωση της Ελλάδας αφορά μόνο τους Πολίτες, αφού οι κυβερνήσεις λειτούργησαν για το δικό τους συμφέρον, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους στη χώρα. Εν προκειμένω τα μαρτύρια που υφίσταται η Ελλάδα, λόγω της κακοδιαχείρισης των οικονομικών της, καθώς επίσης της κρίσης χρέους από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, είναι μοναδικά στα ιστορικά χρονικά σε εποχή ειρήνης – ενώ ως συνήθως δεν θα τιμωρηθεί κανένας για τις ζημίες άνω του 1 τρις € που προκλήθηκαν. 

Απόδειξη η συνεχιζόμενη χρηματοδότηση των κομμάτων από το δημόσιο χωρίς καθόλου περικοπές, μόνο η τρίτη ετήσια δόση της οποίας (από τις τέσσερις συνολικά) φαίνεται στο γράφημα – ενώ οι βουλευτές αμείβονται με πλουσιοπάροχους μισθούς (οι ευρωβουλευτές με τετραπλάσιους), οι οποίοι δεν έχουν επηρεασθεί σχεδόν καθόλου από την κρίση. Λογικά λοιπόν δεν επιθυμεί κανένα κόμμα τη σύγκρουση με τους πιστωτές, αφού θα έθετε σε κίνδυνο τα δικά του εισοδήματα – όπου από το παράδειγμα της ΕΚ, η οποία εισπράττει ετήσια ως κόμμα περί τα 520.000 €, έχοντας εκλεγεί με λίγο επάνω από το 3% των ψήφων, συμπεραίνει κανείς πως η είσοδος στη Βουλή είναι ένα αρκετά κερδοφόρο εγχείρημα. Μία πολύ καλή επιχειρηματική ιδέα. 

Το θέμα μας όμως δεν είναι τα ελληνικά κόμματα, αλλά η δημοσίευση του γερμανικού περιοδικού Stern, σύμφωνα με την οποία η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν έχει κοστίσει τίποτα στους Γερμανούς (πηγή) – αφού η χώρα δάνεισε την Ελλάδα (α) με 15 δις € από την τράπεζα της KFW, ενώ τη βοήθησε με τα 22 δις € που εγγυήθηκε στον ESM, έτσι ώστε ο ESM να δανεισθεί από τις αγορές και να δανείσει την Ελλάδα. 

Έναντι αυτών των δανεικών που η Γερμανία και ο ESM θα εισπράξουν πίσω με τόκους, η χώρα εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που προκάλεσε η ίδια μέσω της Ελλάδας, κερδίζοντας τεράστια ποσά – μεταξύ άλλων 294 δις € από τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού της μέσω της ΕΚΤ, μαζί με άλλες χώρες (γράφημα), καθώς επίσης από την εκτόξευση των πλεονασμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της πάνω από 250 δις € ετησίως. 

Επί πλέον αυτών η Γερμανία έχει υποθηκεύσει ολόκληρη την πατρίδα μας, επιβάλλοντας στην τριμερή κυβέρνηση της του 2011 την υπογραφή του εγκληματικού PSI – μετατρέποντας την ουσιαστικά σε αποικία της, καθώς επίσης εξευτελίζοντας την όπου και όπως μπορεί, έτσι ώστε να βυθιστούν οι Έλληνες σε κατάσταση σοκ και να μην μπορούν να αντιδράσουν. 

Όσον αφορά δε τη νούμερο ένα αποτυχημένη διάσωση όλων των εποχών, όπου μόνο η Ελλάδα έχασε το 26% του ΑΕΠ της, η ύφεση στην οποία βυθίστηκε δεν έχει κανένα ιστορικό προηγούμενο – αφού μπορεί μεν η αμερικανική του 1930 να ήταν βαθύτερη, αλλά ποτέ καμία χώρα δεν παρέμεινε σε «κώμα» μετά από μία κρίση, με μοναδική εξαίρεση την Ελλάδα. Το πρόβλημα πάντως δεν ήταν το νόμισμα, όπως ίσως ισχυρισθούν ορισμένοι, αλλά το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων – σε συνδυασμό με την κακοδιαχείριση εκ μέρους των διεφθαρμένων ελληνικών κυβερνήσεων. 

Όπως φαίνεται από το γράφημα, η ύφεση λειτουργεί ως ένα ελατήριο που πιέζεται έντονα προς τα κάτω από μία κρίση – έως ότου η χώρα φτάσει στο σημείο να τιναχθεί το ελατήριο προς τα επάνω, αναπτυσσόμενη με ισχυρούς ρυθμούς. Δυστυχώς όμως το ελατήριο της Ελλάδας έσπασε, όταν όλων των άλλων κρατών λειτούργησε σωστά – ενώ η χώρα θα αναπτυχθεί μόνο όταν αλλάξει ιδιοκτησία το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών της στοιχείων, όπως είναι προσχεδιασμένο. 

Ολοκληρώνοντας, το γερμανικό περιοδικό τάσσεται υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, εννοώντας προφανώς την επιμήκυνση του που θα διατηρήσει τη χώρα μας σε κώμα – η οποία έτσι ή αλλιώς είναι υποχρεωτική, αφού η Ελλάδα είναι αδύνατον να εξυπηρετήσει τα τοκοχρεολύσια της μετά το 2021, όπου λήγουν πολλά μαζί λόγω του παγώματος των τόκων στο παρελθόν. 

Τεκμηριώνει δε την τοποθέτηση του γράφοντας πως (α) δεν θα κοστίσει τίποτα στους Γερμανούς φορολογουμένους (β) το έχει υποσχεθεί η Γερμανία ήδη από το 2012, επίσης αργότερα και (γ) λόγω του φόβου της διείσδυσης της Κίνας στην Ευρώπη, μέσω της Ελλάδας. Για την Ελλάδα βέβαια κάτι τέτοιο θα σημαίνει μόνο το ότι, θα διατηρείται η δαμόκλειος σπάθη του χρέους επάνω από το κεφάλι της στο διηνεκές – έτσι ώστε να μην αντιδρούν καθόλου οι Έλληνες σε όποια μέτρα θα τους επιβάλλονται, με στόχο τη μετατροπή τους σε φθηνούς σκλάβους χρέους, καθώς επίσης την ολοκλήρωση της λεηλασίας τους.

Άρης Οικονόμου

Πηγή : https://analyst.gr