Ένας Γερμανός τραπεζίτης έχει το δικαίωμα να δεχθεί χρήματα ακόμη και αν γνωρίζει ότι προέρχονται από φοροδιαφυγή που έχει γίνει σε άλλα κράτη, από απάτη, παθητική δωροδοκία ή εκβιασμό. Είναι σαν να λέμε: Όσο οι παρανομίες γίνονται στο εξωτερικό, εμείς ευχαρίστως να επωφεληθούμε από αυτό το βρώμικο χρήμα. Απλά, εταιρείες όπως η Ζήμενς και όχι μόνο, είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές της μίζας και του λαδώματος και οι άνθρωποι τους όπως ο Χριστοφοράκος έχουν την προστασία του γερμανικού κράτους. Και τέλος, οι μεγαλύτεροι διακινητές μαύρου χρήματος και παράνομης εισαγωγής χρυσού είναι οι γερμανικές τράπεζες. Τελικά σκέφτεται κανείς πόσο δίκιο είχε ο Ουίνστον Τσώρτιλ όταν έλεγε ότι, “η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε πενήντα χρόνια. Οι ίδιοι Γερμανοί ξέρουν το γιατί”
Άποψη
– του Θεόδωρου Κατσανέβα