Είναι αδύνατον να υπολογίσει κανείς το κόστος της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας, των μελλοντικών προοπτικών της χώρας ή της δολοφονίας της τελευταίας ελπίδας των Ελλήνων – ούτε φυσικά της μεταφοράς της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο για τα επόμενα 99 χρόνια ή των κινδύνων για την εδαφική μας ακεραιότητα.
«Αναρωτιέμαι αν έχουμε ή δεν έχουμε Σύνταγμα. Εάν έχουμε, τότε τι νόημα έχουν όλα όσα γίνονται εναντίον του Συντάγματος; Αν πάλι δεν έχουμε, τότε τι μας χρειάζονται η Βουλή και η Γερουσία που για αυτά ξοδεύονται τόσα χρήματα από τα λιγοστά που έχουμε; Οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις μας προμηθεύουν καινούργιο Βασιλιά (=καθαιρούν ή διορίζουν τον εκάστοτε πρωθυπουργό σήμερα). Βασικά όμως δεν έχει σχεδόν τίποτα αλλάξει. Η ίδια κακοδαιμονία και η ίδια καταπιεστική ξενοκρατία. Δεν είναι τα πρόσωπα αυτά που φταίνε, αλλά οι Θεσμοί» (Κ. Κανάρης).
