Τελικώς, η Τεχεράνη εκτόξευσε ένα πλήθος drones αυτοκτονίας και
μικρότερο αριθμό πυραύλων εναντίον του Ισραήλ αργά τη νύκτα του
Σαββάτου. Παραλλήλως, η Χεζμπολάχ εκτόξευσε ρουκέτες εναντίον του
βορείου Ισραήλ, ενώ drones εξαπέλυσαν και οι Χούθι από την Υεμένη. Η
ιρανική επίθεση φαινομενικά ήταν επίθεση κορεσμού, δηλαδή ότι είχε σκοπό
ένα μέρος από τα drones και τους πυραύλους να καταφέρουν να διατρήσουν
την ισραηλινή αεράμυνα, η οποία θεωρείται από τις καλύτερες παγκοσμίως.
Τα
πρακτικά αποτελέσματα που είχε η ιρανική επίθεση ήταν σχετικά μηδαμινά.
Το ερώτημα που εγείρεται είναι εάν αυτό προέκυψε αποκλειστικά από την
αποτελεσματικότητα της ισραηλινής αεράμυνας, ή μήπως η επίθεση ήταν
εξαρχής σχεδιασμένη έτσι, ώστε να μην προκαλέσει σημαντικές απώλειες;
Όπως έχω εξηγήσει,
η Τεχεράνη δεν μπορούσε να αφήσει αναπάντητη την ισραηλινή επίθεση στο
ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό, επειδή εάν την άφηνε αναπάντητη θα
καταρρακωνόταν το κύρος της σε εχθρούς και φίλους. Από την άλλη πλευρά,
δεν ήθελε να απαντήσει κατά τρόπο που θα κλιμάκωνε και γενίκευε τη
σύγκρουση, επειδή κάτι τέτοιο θα έστρεφε εναντίον της όχι μόνο το
Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ.