Τα πρόσωπα που καταλαμβάνουν αξιώματα σε ένα κράτος, εκ των πραγμάτων συνδέονται με τον θεσμό που υπηρετούν. Ως εκ τούτου ο σεβασμός που όλοι οφείλουμε προς τον θεσμό κατά έναν τρόπο μεταγγίζεται και στο πρόσωπο. Υπό την προϋπόθεση ότι και το πρόσωπο σέβεται τον θεσμό που υπηρετεί, με την έννοια ότι στέκεται στο ύψος του αξιώματός του. Γράφω τα παραπάνω όχι με φιλοσοφική διάθεση, αλλά επειδή δεν πίστευα αυτά που άκουγα από το Νίκο Δένδια κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για την κύρωση των συμφωνιών με Ιταλία και Αίγυπτο.
Θα μπορούσε, ίσως, κανείς να τα θεωρήσει ατοπήματα λόγω του προφορικού λόγου, αλλά τα είδα να δημοσιεύονται επακριβώς και στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών. Ως εκ τούτου, ο υπουργός εννοεί στο ακέραιο όσα παρακάτω παραθέτω και τα οποία –παρεμπιπτόντως– πέρασαν στο "ντούκου". Αν και "βγάζουν μάτι" κανείς δεν τα σχολίασε!
Είπε, λοιπόν, ο υπουργός: «Θα ήθελα, επίσης, να πω ότι τα λεχθέντα περί μειωμένης επήρειας όσον αφορά τις δύο συμφωνίες, δεν είναι ακριβή. Αποτελούν μία θεολογική συζήτηση, η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι η επήρεια, για κάποιον πολύ περίεργο λόγο – οφείλω να σας πω ότι έχω επανειλημμένως απευθύνει ερώτημα, όχι εντός της αιθούσης, εκτός της αιθούσης, σε δημοσιογράφους, σε δημοσιολογούντες, τί σημαίνει επήρεια. Ουδείς μου απάντησε. Το μέγεθος είναι μεταφυσικό ή "θεολογικό" πλέον».