Από όταν προέκυψε η υπόθεση με τον Δήμαρχο Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη, με
την απαγωγή του από τις αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια με τις
ατεκμηρίωτες κατηγορίες έναντι του, που οδήγησαν στην πρωτόδικη καταδίκη
του, είχε γραφτεί πως η ελληνική κυβέρνηση δίσταζε να του
συμπαρασταθεί, συγκεκριμένα το υπουργείο Εξωτερικών. Η υφυπουργός
Εξωτερικών φέρονταν να είναι κάθετα αντίθετη στην σκλήρυνση της
ελληνικής στάσης έναντι των Τιράνων.
Πιθανώς
από εθελούσια οφθαλμαπάτη και πέραν κάθε κοινής λογικής, η υφυπουργός
διέβλεπε πως επίκειται η διάρρηξη της σχέσης του Ράμα με τον Ερντογάν,
με την Αθήνα να αντικαθιστά την Άγκυρα στην εξίσωση της υψηλής
διπλωματίας! Αν βάλει κανείς κάτω τις ανακοινώσεις του υπουργείου
Εξωτερικών, του ίδιου του πρωθυπουργού, άλλων παραγόντων, τις “διαρροές”
και κυρίως τα κατά παραγγελία δημοσιεύματα, εύκολα μπορεί κανείς να
συμπεράνει ότι η Αθήνα ακολουθούσε συγκρατημένη γραμμή, την στιγμή που
τα Τίρανα κλιμάκωναν και ο Μπελέρης άρχισε να υφίστατο διώξεις.