«Η δημοκρατία είναι σαν το τραμ. Το οδηγείς στη στάση που θέλεις και μετά απλά κατεβαίνεις». Αυτή η δήλωση ανήκει στον Ταγίπ Ερντογάν, όταν τελούσε δήμαρχος Κωνσταντινούπολης προ εικοσαετίας. Καταδεικνύει τη συνειδητή στρατηγική που σφυρηλάτησε τεχνηέντως, εργαλειοποιώντας τους δημοκρατικούς θεσμούς, με στόχο την αναβίωση του νεοθωμανισμού και την ισλαμοποίηση της σύγχρονης Τουρκίας. Θύμα της συγκεκριμένης εργαλειοποίησης είναι η ίδια η δημοκρατία στην Τουρκία, καθώς ο Ερντογάν έχει προ πολλού κατέβει από το "δημοκρατικό τραμ".
Η φίμωση του Τύπου και των δημοσιογράφων, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την σύλληψη, φυλάκιση και τη δήμευση περιουσιών, χιλιάδων φερόμενων υποστηρικτών του κινήματος Νουρτζού του ιμάμη Γκιουλέν, αντιφρονούντων, ακόμα και βουλευτών που ανήκουν σε αντιπολιτευόμενα πολιτικά κόμματα, συνθέτουν το παζλ της αυταρχικής τουρκοϊσλαμικής διακυβέρνησης.