Γράφει ο δρ Δημήτρης Γκίκας
Στους
Πλατωνικούς διαλόγους αναπτύσσεται μια φιλοσοφική στάση ζωής που σήμερα
ξενίζει. Ο λόγος; Στη Σωκρατική και πλατωνική φιλοσοφία δεν
ακολουθείται καμία πολιτική ορθότητα. Η ίδια η δημοκρατία εγκαλείται,
διότι θεωρείται πως πολλές φορές καταντά οχλοκρατία. Τα πλούτη
θεωρούνται άχρηστα, όταν δεν παίζουν κανένα ρόλο στην πνευματική
ανάπτυξη. Ακόμα και η πιο εντυπωσιακή τέχνη, όταν καταντά επίδειξη
πολιτικής δύναμης ή δεν υπηρετεί την ηθική, αποκαλείται ανούσια (ο
Πλάτων τα έβαλε ακόμα και με τον Όμηρο). Ο δάσκαλός του, ο Σωκράτης,
εναντιώθηκε στους πολιτικούς «μαϊντανούς» της εποχής του που νόμιζαν
τους εαυτούς τους για σπουδαίους, τα’ βαλε με τους «διανοούμενους»
Σοφιστές που δεν δίδασκαν παρά την απόλυτη αμφισβήτηση και μάλιστα με το
αζημίωτο. Ο Πλάτων ταξίδεψε ακόμα και στη Σικελία για να διδάξει στον
αμαθή τύραννο των Συρακουσών Διονύσιο πώς να αντιμετωπίσει τους
Καρχηδόνιους, τον εθνικό κίνδυνο της εποχής εκείνης.