Στο παράδειγμα της Ελλάδας, εντός της επικράτειας της οι πληρωμές θα γίνονταν με δραχμές, το εμπόριο με την ΕΕ και τον υπόλοιπο πλανήτη θα συνέχιζε με ευρώ, ενώ η κρατική χρηματοδότηση, η έκδοση ομολόγων δηλαδή, θα διεκπεραιωνόταν με τα ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα του ΔΝΤ.
Ανάλυση
Το ΔΝΤ δεν θέλει να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα, εάν δεν προηγηθεί μία μεγάλη διαγραφή χρέους εκ μέρους των Ευρωπαίων πιστωτών της χώρας μας – χωρίς δηλαδή να υπάρχει μια αντίστοιχη για το ίδιο. Εναλλακτικά προτείνει την αύξηση των μέτρων λιτότητας, σε συνδυασμό με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, για να καταστεί βιώσιμο το χρέος – μία πολιτική που θα έπρεπε όμως να στηριχθεί από όλα τα κόμματα και τους Πολίτες, αφού διαφορετικά δεν θα είχε επιτυχία.