Ο Economist και οι θριαμβολογούντες

To έγκυρο περιοδικό Economist, στο τελευταίο τεύχος του, κατατάσσει την Ελλάδα πρώτη, ανάμεσα σε 35 πλούσιες  χώρες. Μας αναγνωρίζει, συγκεκριμένα, τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις, σχετικά με πέντε χρηματοοικονομικούς δείκτες (Πληθωρισμό 3.4% μεταβολή), (εύρος πληθωρισμού -13.3% ), (ΑΕΠ 1.2% μεταβολή), (Απασχόληση (1.1% μεταβολή), (Χρηματιστηριακή αξία της αγοράς (43.8% μεταβολή).

• Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη   

Να σημειώσω  καταρχήν, ότι είναι ευχάριστο, το ότι ο Economist ασχολείται με την Ελλάδα με θετικά, αυτή τη φορά σχόλια, σε αντίθεση με προηγούμενα, συχνά, ειρωνικού χαρακτήρα (όπως ο Πρωθυπουργός που εμφανιζόταν ως  ο καλύτερος μαθητής της ΕΕ).

 

Η πραγματική και όχι η εικονική κατάσταση της χώρας μας Αυτή είναι... Τα στατιστικά στοιχεία που το τεκμηριώνουν

Ακολουθεί μια παρουσίαση στατιστικών στοιχείων που αφορούν σε σημαντικούς τομείς που σχετίζονται άμεσα με την ζωή μας. Πολύ δύσκολο και μάλλον απίθανο να δείτε αυτά τα στοιχεία τα τεκμηριωμένα στα συστημικά ΜΜΕ.


Του Μπάμπη Παπασπύρου*

Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται οι τομείς της οικονομίας που αναλύονται στην συνέχεια του άρθρου.
 

Η “Λέσχη Ηλιθίων” που μας οδηγεί στον γκρεμό…

Χωρίς να έχει υπάρξει επίσημη κήρυξη πολέμου, χωρίς δηλαδή να έχει εξασφαλισθεί η αναγκαία πολιτική νομιμοποίηση από τα Κοινοβούλια των χωρών τους, οι ηγεσίες των χωρών της Δύσης και ιδιαιτέρως αυτές της ΕΕ, μία “Λέσχη Ηλιθίων“, έχουν εμπλακεί σε ένα υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Έναν πόλεμο που περιλαμβάνει δύο σκέλη. Το ένα σκέλος αποτελείται από τις πολεμικές επιχειρήσεις μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ουκρανίας. Με την τελευταία, ενθαρρυνόμενη και εφοδιαζόμενη από την Δύση, να έχει εμπλακεί σε ένα πόλεμο φθοράς, που οδηγεί στην διάλυση και στην καταστροφή της. Το άλλο σκέλος αποτελείται από την περίφημη δέσμη οικονομικών κυρώσεων που οι χώρες της Δύσης –με προεξάρχουσες αυτές της ΕΕ– έχουν ανακοινώσει, επιδιώκοντας, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, την «αποδυνάμωση της οικονομικής βάσης της Ρωσίας», ώστε η τελευταία να υποχρεωθεί να αποσυρθεί από την Ουκρανία και ενδεχομένως στην βίαιη αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας της.

Το μεγάλο παζάρι της Τουρκίας και το ελληνικό Βατερλό

Από όποια πλευρά κι αν προσπαθήσει να «διαβάσει» οποιοσδήποτε τις κυβερνητικές επιλογές στην εξωτερική πολιτική και ειδικά στα ελληνοτουρκικά δεν μπορεί να μην καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μέχρι στιγμής ζούμε ένα Βατερλό! Αρέσει δεν αρέσει στους κυβερνητικούς η πραγματικότητα είναι μία: έδωσαν τα πάντα στους Αμερικανούς αλλά και στους Ευρωπαίους, κατέστρεψαν ότι είχε απομείνει όρθιο στις ελληνορωσικές σχέσεις, έχουν εκθέσει τη χώρα σε απρόβλεπτους κινδύνους και το μόνο που έχουμε «εισπράξει» είναι να βλέπουμε τουρκικά F-16 στην Αλεξανδρούπολη!

Η κυβέρνηση για να μην χαλάσει την «επικοινωνιακή επιτυχία» της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ κράτησε μυστική την ιταμή πρόκληση των Τούρκων για 48 ώρες! Αυτό είναι το λιγότερο και δεν εκπλήσσει καθόλου. Η κυβέρνηση 3 χρόνια τώρα έχει διαχειριστεί όλες τις κρίσεις με «επικοινωνία» και αυτό δεν χρειάζεται πια ιδιαίτερη ανάλυση.

Ο Καθηγητής Ιωαννίδης «γκρεμίζει» τους μύθους: Η πραγματική θνητότητα, το τέλος της πανδημίας και η Ελλάδα

Τι δείχνει η νέα έρευνά του στο MedRxiv - Πώς διαμορφώνεται πλέον η θνησιμότητα από κορωνοϊό ανά ηλικιακή ομάδα

Τίτλοι τέλους στην επιχείρηση κατατρομοκράτησης του πληθυσμού και στην εργαλειοποίηση της πανδημίας τίθενται με τον πλέον θεαματικό τρόπο από τον επιφανή επιδημιολόγο, καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Στάνφορντ Γιάννη Ιωαννίδη με την προδημοσίευση μιας νέας μεταανάλυσής του στο MedRxiv.

Η έρευνα αυτή καταλήγει στο συμπέρασμα πως η θνησιμότητα από τη λοίμωξη του Covid (Infection Fatality Rate) ανέρχεται για τις ηλικίες από 0 έως 19 ετών μόλις στο 0,0013%, ενώ για τους άνω των 70 ετών κυμαίνεται μεταξύ του 2,9% έως το 4,9%.

Η Πραγματικότητα και οι «Ψευδαισθήσεις»

Βελισαριος

Η Αριστερά έχει μία ιδιόρρυθμη αντίληψη για τον Κόσμο.

Η Αριστερά, από τη φύση της, διακατέχεται από μια ρομαντική αντίληψη για το πώς λειτουργεί, αλλά και πώς οφείλει να λειτουργεί, ο Κόσμος. Διακατέχεται, επιπλέον, και από μία βαθιά βεβαιότητα για την εγκυρότητα της αντίληψης αυτής, που βασίζεται σε ατελείωτες εμβριθείς θεωρητικές μελέτες για τη φύση των πραγμάτων.

Η Αριστερά στην πραγματικότητα έχει μικρή επαφή με την πραγματικότητα – διακατέχεται από «Ψευδαισθήσεις». Όταν, σπανίως, έρχεται στην εξουσία, η σύγκρουση με την πραγματικότητα είναι σφοδρή κι επώδυνη.

Η ωμή πραγματικότητα για την ανεργία

του Μιχάλη Χαιρετάκη

Την ίδια ώρα που η υφυπουργός πανηγυρίζει ότι πέφτουν τα ποσοστά ανεργίας, 3 στους 4 σχεδόν εργαζόμενους απο 15-74 ετων δεν έχουν μια κανονική δουλειά με πλήρη απασχόληση. 

Αυτό λέει ο πρώτος πίνακας της Eurostat που παραθέτω εδώ. 

Το 70+ % των εργαζομένων στην Ελλάδα είναι πλέον "απασχολήσιμοι", με δουλειές part-time και όχι με πραγματικές δουλειές.

2018: Ας πούμε επιτέλους την πικρή αλήθεια

Του Νίκου Σκουλά, τ. Υπουργού

Η ωραιοποίηση της ζοφερής κατάστασης και η αγνόηση της πραγματικότητας οδηγεί τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία σε επιταχυνόμενη καταστροφική πορεία

Με πολύ απλά λόγια, χωρίς στατιστικά μαγειρέματα, αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου (τη γνώμη ενός απλού πολίτη), η αλήθεια στην αρχή του νέου έτους χωρίς βέβαια να διεκδικώ το αλάθητο:

10 πράγματα που μας έμαθε η επίσκεψη Έρντοαν

Εκτός από τη διπλωματία υπάρχει και η πραγματικότητα. Δηλαδή, η καθημερνή ζωή. Ο Έρντοαν ήρθε και φεύγει. Αφήνει, όμως, πίσω του απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτηματικά των Ελλήνων πολιτών. Για τη ζωή τους. Απαντήσεις που απευθύνονται κυρίως σε επικίνδυνους θεωρητικάριους υπουργούς που κρατάνε την Παιδεία των Ελλήνων στα χέρια τους. Μάθαμε 10 πράγματα από την επίσκεψη Έρντοαν. Το πρώτο είναι αυτό που μας άφησε παρακαταθήκη ο Κολοκοτρώνης: Ο Τούρκος, φίλος δεν πιάνεται. 

Έθνη και Ναρκισσισμός

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ 

«Ο βάρβαρος, όπως το θηρίο, είναι κακός, αλλά δεν έχει την κακία του πολιτισμένου ανθρώπου. Η κακία είναι η εκδίκηση του ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία για τους περιορισμούς που επιβάλλει. Αυτή η εκδικητικότητα ενθαρρύνει τον επαγγελματία μεταρρυθμιστή και τον μηχανορράφο… 

Οι πιο δυσάρεστες συνήθειες και η πιο κακή ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου, ο δόλος του, η δειλία του, η έλλειψη σεβασμού έχουν γεννηθεί από την ελλιπή προσαρμογή του σε έναν σύνθετο, συμπλεγματικό πολιτισμό. Είναι το αποτέλεσμα της πάλης ανάμεσα στα ένστικτα και στην κουλτούρα μας».

«Κόκκινος» συναγερμός στην πραγματική οικονομία

Η ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΣ

Του Βασίλη Σ. Κανέλλη

Με μια γνωστή ρήση του Μαρκ Τουέν απάντησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στα σενάρια περί «εξαφάνισής» του μετά το Eurogroup και στις φήμες ότι στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχουν συγκρούσεις για την πορεία των διαπραγματεύσεων. Ομως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις και τις (μη) αποφάσεις που ελήφθησαν στις Βρυξέλλες, θα ήταν πιο ταιριαστό αυτό που είπε ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας: «Ποτέ μην αναβάλλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις μεθαύριο». 

Έκθεση «κόλαφος»: Γιατί η Ελλάδα δεν θα προσελκύσει επενδύσεις ούτε το 2017

Πόσες πιθανότητες έχει η Ελλάδα να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει με ή χωρίς μνημόνιο; Υπάρχει μέλλον για τις οικονομικά ενεργές γενιές, αλλά και τις νέες που ακολουθούν, δηλαδή τα παιδιά μας; Στηρίζονται πάνω σε ρεαλιστικές βάσεις οι εξαγγελίες της κυβέρνησης περί αναμενόμενης έκρηξης της ανάπτυξης, η οποία να βασίζεται σε επενδύσεις; Σύμφωνα με την έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2017, το μέλλον για τη χώρα μας διαγράφεται κάτι παραπάνω από δυσοίωνο. Η Ελλάδα βρίσκεται στον «πάτο» όλων των δεικτών που καθορίζουν ένα υγιές περιβάλλον για οικονομική ανάπτυξη, επενδύσεις και εξέλιξη. Μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία, συνθέτουν ένα εκρηκτικό ευρωπαϊκό τρίο, το οποίο, ενδεχομένως, εξηγεί και τις εξελίξεις σε κάθε μία περίπτωση ξεχωριστά. 

Η σπηλιά του Πλάτωνα

Μέχρι στιγμής η κατάσταση στην Ελλάδα έχει διατηρηθεί σχετικά ήρεμη – η κοινωνική συνοχή υπάρχει, αναταραχές δεν διαπιστώνονται, ενώ έχουν σταματήσει ακόμη και οι αρχικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, απέναντι στην εισπρακτική, «αιμοχαρή» και βίαιη πολιτική που επιβάλλεται από τους δανειστές της χώρας. 

Παρά το ότι οι μισθοί έχουν «κατακρεουργηθεί», οι συντάξεις επίσης, η ανεργία μαίνεται, οι χρεοκοπίες ιδιωτών και επιχειρήσεων μεσουρανούν, τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων έχουν σχεδόν εντελώς απαξιωθεί, η υγεία καταρρέει, η παιδεία επίσης, ενώ δεν φαίνεται καμία προοπτική, καμία ελπίδα για το μέλλον ή, έστω, ένα «αμυδρό φως στην άκρη του τούνελ», συνεχίζει να επικρατεί η ησυχία και η τάξη – γεγονός που είναι αρκετά παράδοξο για μία χώρα, η οποία δεν φημίζεται για την υπομονή, για την παθητικότητα ή για την «ανεκτικότητα», τη δουλικότητα της ίσως, απέναντι σε ξένους κατακτητές. 

Η «δικτατορία της Δημοκρατίας» και οι Δυτικοί… ζηλωτές

Του Γιώργου Αναγνωστόπουλου

Παραλογίζομαι; Δε νομίζω. Η Δημοκρατία ως όρος και ως ταμπέλα υπάρχει παντού, ξεκινάει από την Δημοκρατία των πολλών για να φτάσει στην Δημοκρατία του ενός. Κανένα πολιτικό σύστημα στον κόσμο δεν τολμάει να αποποιηθεί την ταμπέλα η τον όρο Δημοκρατία κι ας είναι η πιο στυγνή και απολυταρχική Δικτατορία (λέγε με Βόρια Κορέα).

Γιατί αυτό; Ίσως διότι στο υποσυνείδητο όλων η Δημοκρατία για κάποιον λόγο έχει συνδεθεί με το ενδιαφέρον και την ευημερία του συνόλου των ανθρώπων μιας χώρας. Έχει αυτό σχέση με την αλήθεια; Σαφώς όχι, αυτό είναι ένας απολύτως αυθαίρετος ορισμός της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα αποφάσεων και διοίκησης και τίποτε άλλο, ένα σύστημα όπου η πλειοψηφία αποφασίζει για το σύνολο, τέλος.

Συρία: Το γέλιο της… αρκούδας

Μέσα σε ένα μόλις 15μερο, τα ρωσικά αεροσκάφη, του θρυλικού σοβιετικού κατασκευαστή, Σουχόϊ, διαφόρων τύπων, νέας γενιάς και εκμοντερνισμένα παλιότερης, κατέστρεψαν πάνω από το 50% των υποδομών του αυτοαποκαλούμενου "Ισλαμικού κράτους", επιχειρώντας από ένα και μόνο αεροδρόμιο, αυτό της συριακής πόλης Λαττάκεια. 

Η Ρωσία, από τις 28 Σεπτέμβρη, για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, έβγαινε με αξιώσεις στο διεθνή στίβο. Και για να μην αφήσει περιθώρια "παρερμηνείας" σε όσους έσπευσαν να φωνασκήσουν ασυστόλως και ξεδιάντροπα για "λάθος κτυπήματα" και "απώλειες αμάχων", η Μόσχα έστειλε και καμιά 25ριά πυραύλους με την ονομασία "Καλίμπρ", από την Κασπία (!).