Σε μία μάλλον ψηφιακά υπανάπτυκτη χώρα, όπου μέχρι πρότινος ανθούσαν συνωμοσιολογίες για τους ραβδοκώδικες (Barcodes) και το σατανικό 666 ή θεωρίες για ειδικές εμφυτευόμενες διατάξεις ημιαγωγών (Chips) με στόχο την παρακολούθηση και τον έλεγχο, κρίνεται ίσως φυσιολογικό να προωθείται ο μύθος της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Το τελευταίο δείγμα με θέμα την εκπαίδευση ή τα υποχρεωτικά ψηφιακά μηνύματα (SMS) και βασικό προβληματισμό την υποτιθέμενη προστασία τους, αποτελεί ακόμα μία μάλλον ανόητη έκφανση αυτής της γενικής ανοησίας.
Στην πραγματικότητα η επέλαση της νέας τεχνολογίας με βασικό πυλώνα της την τεχνητή νοημοσύνη, έχει προσφέρει εκτός των άλλων και τις δυνατότητες για την δημιουργία ενός ασύλληπτου μεγέθους δικτύου παρακολουθήσεων των πάντων. Μία καθημερινή δραστηριότητα με αυτοκίνητο λόγου χάρη, επιτρέπει στους ψηφιακούς αναγνώστες πινακίδων να καταγράφουν με κάθε λεπτομέρεια την μετακίνηση του οχήματος.