Περπατάμε μέσα στο ναρκοπέδιο της διεθνούς πολιτικής και οι περισσότεροι ιθύνοντες νομίζουν ότι είναι ανθόσπαρτη παιδική χαρά. Εδραιωμένα ιδεολογήματα για το πώς εξελίσσεται ο κόσμος κυριαρχούν και σέρνουν την Ελλάδα από την μια παγίδα στην άλλη. Έτσι για τη Συμφωνία των Πρεσπών, την Αλβανία ή και την Τουρκία, για παράδειγμα, οι θέσεις που διατυπώνονται δημόσια από πολλούς φορείς πολιτικών ρόλων, δείχνουν ότι δεν υπάρχει γνώση και κατανόηση για τον κρατοκεντρικό χαρακτήρα του διεθνούς συστήματος.
Φαίνεται καθαρά πως μετά την «προδοσία» της παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας, όπου μέσω του Δούρειου Ίππου των Σκοπίων δρομολογείται ο διαμελισμός της Ελλάδας με επόμενο βήμα τη Θράκη, ακολουθούν οι προσπάθειες διχοτόμησης του Αιγαίου μέσω της Κύπρου και συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών μας αποθεμάτων – από μία Τουρκία εντελώς απομονωμένη γεωπολιτικά, με ένα δικτάτορα στην εξουσία και με τεράστια οικονομικά προβλήματα. Οι κίνδυνοι για την Ελλάδα είναι πάρα πολλοί, από ένα απλό θερμό επεισόδιο έως έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων των Η.Π.Α. με τη Ρωσία – ενώ ασφαλώς η πολιτική κατευνασμού της ελληνικής κυβέρνησης δεν βοηθάει καθόλου.