Του Χασάπη Πέτρου
Σύμφωνα με την επιστήμη του συνταγματικού δικαίου, κόμμα είναι ένωση προσώπων (και διαφόρων συμφερόντων) που στόχο έχουν την κατάκτηση της εξουσίας. Αυτό μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια και κανένας δεν μπορεί να επιτρέψει ή να απαγορεύσει σε κάποια ομάδα προσώπων και συμφερόντων να διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών.
Από το άλλο μέρος,
το κοινοβουλευτικό κυβερνητικό σύστημα, δηλαδή η στήριξη της κυβέρνησης από τη Βουλή, η οποία δίνει και την εμπιστοσύνη της στην κυβέρνηση, μπορεί να δουλέψει μόνο με κόμματα και όχι με ανεξάρτητες προσωπικότητες. Είναι δηλαδή κομματική «δημοκρατία». Σε καμία περίπτωση ένας μεμονωμένος υποψήφιος, ακόμα αν λάβει στις βουλευτικές εκλογές πάνω από 50% (πράγμα αδύνατο, γιατί είναι υποχρεωμένος να περιοριστεί σε μια εκλογική περιφέρεια), δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Για να το επιτύχει αυτό θα πρέπει να του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης 151 βουλευτές. Άρα, θα πρέπει να έχει κόμμα ή να συμμαχήσουν μαζί περισσότερα κόμματα. Αντιθέτως, αν τα κόμματα συμφωνήσουν μπορούν να διορίσουν και μη εκλεγμένο πρωθυπουργό (π.χ. Παπαδήμος, Μόντι κ.λ.π.).