Oι θεσμοί της Ευρώπης πιέζουν με τη βαριά μπότα τους την Ιταλία, μη επιτρέποντας της καν να συζητήσει τον προϋπολογισμό της με την Κομισιόν – ενώ το αυταρχικό ευρωπαϊκό σύστημα γερμανικής επινόησης και ελέγχου, ρισκάρει την ανεξέλεγκτη έξοδο της Ιταλίας από την Ευρωζώνη, η οποία θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για ολόκληρο τον πλανήτη.
Ανάλυση
Υπάρχουν πραγματικά προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν σωστά στα πλαίσια ενός εθνικού κράτους – οπότε είναι θετική η συμμετοχή του σε διακρατικές ενώσεις, όπως η ΕΕ ή/και η Ευρωζώνη. Εν τούτοις, δεν υφίσταται καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, η αδυναμία ορισμένων χωρών προέρχεται ακριβώς από τη συμμετοχή τους – όπως στην περίπτωση της Ελλάδας που ενώ ευρίσκεται βυθισμένη σε μία βαθιά ύφεση (η ανάπτυξη 0,2% του 2ου τριμήνου του 2018 δεν ήταν προφανώς κάτι εξόχως θετικό, πόσο μάλλον όταν βασίσθηκε στην κατανάλωση και όχι στις επενδύσεις που συνεχίζουν να υποχωρούν), η Κομισιόν απαιτεί πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%!