Η διαδήλωση της Κυριακής αντιμετωπίζεται από τις δυνάμεις κατοχής της χώρας ως η βασικότερη πρόβα της κυβέρνησης, όσον αφορά τον έλεγχο της ελληνικής κοινωνίας – τη διατήρηση της παθητικής στάσης και της μη αντίδρασης των Ελλήνων, η οποία τους έχει καταστήσει ιδανικό πειραματόζωο της νέας τάξης πραγμάτων.
«Βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα ιστορικό δίλημμα: ή να αφήσω να συνεχιστεί ο αγώνας και να καταλήξει σε ολοκαύτωμα ή να υπακούσω στις παρακλήσεις και να αναλάβω της πρωτοβουλία της συνθηκολόγησης. Τόλμησα το δεύτερο και δεν υπολόγισα ευθύνες, ενώ μέχρι σήμερα δεν μετάνιωσα για το τόλμημα μου, αλλά αισθάνομαι υπερήφανος« (Τσολάκογλου).