Κούρεμα καταθέσεων;

Υπογράφηκε η τρίτη δανειακή σύμβαση, μετά από μία πλήρως αποτυχημένη διαπραγμάτευση που ζημίωσε την Ελλάδα, αφελληνίσθηκαν οι τράπεζες και πρόκειται να καταργηθεί το μαξιλάρι κεφαλαιακής ασφάλειας των τραπεζών που είχε προβλεφθεί – το άκρον άωτο της ανοησίας.

Επενδύσεις & Αγορές 

Η Ελλάδα, μετά την ολοκλήρωση της τρίτης δανειακής σύμβασης τον Αύγουστο του 2018, θα προσπαθήσει να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές – με την οικονομική της κατάσταση απείρως χειρότερη, σε σχέση με το 2010 όπου έπαψαν να τη δανείζουν οι πάντες. Σύμφωνα τώρα με ανεπίσημες πληροφορίες, θα αναιρεθεί το ποσόν των 10 δις € που συμπεριλαμβανόταν στα 86 δις € και αφορούσε τις τράπεζες – ακόμη και αν αποφασισθεί ένα μεταβατικό πρόγραμμα στήριξης της χώρας! 

Το ΔΝΤ τώρα ανέφερε πολλές φορές στο παρελθόν ότι, οι τράπεζες θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν αυτό το ποσόν προληπτικά, πριν ολοκληρωθεί το 3ο πακέτο, έτσι ώστε να είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες – κάτι απολύτως σωστό, αφού κανένας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί μετά τον Αύγουστο του 2018. Εν τούτοις, σε μία χώρα που μεσουρανεί η ανοησία, δεν αποφασίσθηκε κάτι ανάλογο – πιθανότατα επειδή προϋποθέτει το έγκαιρο κλείσιμο της επόμενης αξιολόγησης, όπου η κυβέρνηση αντιδράει για να έχει τη ρεζέρβα της ηρωικής αντίστασης, στην περίπτωση που θα καταφύγει ξανά σε εκλογές. 

Ως εκ τούτου οι αυξήσεις κεφαλαίων των τραπεζών, όταν και εάν πραγματοποιηθούν, θα προέρχονται αποκλειστικά από τους ιδιώτες-μετόχους τους, χωρίς να υπάρχει ένα εναλλακτικό σχέδιο – υπενθυμίζοντας πως το ΤΧΣ κατέχει το 40% των μετοχών της ΕΤΕ (τρέχουσα αξία 1,27 δις €), το 25% της Πειραιώς (400 εκ. €), το 11% της ALPHA BANK (343 εκ. €) και το 2,3% της EUROBANK (44 εκ. €). Συνολικά λοιπόν κατέχει περίπου 2 δις € στις ελληνικές τράπεζες με τις σημερινές τιμές των μετοχών του – ένα ποσόν που αντιστοιχεί στο 13% των χρημάτων που έχει επενδύσει (άρα η ζημία του υπερβαίνει το 80%). 

Ολοκληρώνοντας, η κατάργηση του κεφαλαιακού μαξιλαριού αυξάνει σε μεγάλο βαθμό το ρίσκο – αφού στην περίπτωση που θα λείψουν κεφάλαια από τις τράπεζες και τους ιδιώτες μετόχους, θα πρέπει να διασωθούν από τους καταθέτες τους (Bail-in). Αυτό θα σήμαινε προφανώς κούρεμα των αποταμιεύσεων των Ελλήνων – οι οποίοι θα καλούνταν ακόμη μία φορά να πληρώσουν την ανικανότητα των κυβερνήσεων τους. 

Πρόκειται βέβαια για έναν μελλοντικό κίνδυνο, ο οποίος όμως δεν είχε κανένα λόγο να υπάρχει – αφού υπεγράφη η τρίτη δανειακή σύμβαση με τα τεράστια μειονεκτήματα της για τη χώρα, στην οποία υπήρχε πρόβλεψη για τις ενδεχόμενες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, πώς είναι δυνατόν να επιστρέψουν οι καταθέσεις στις τράπεζες, τις οποίες έχει απόλυτη ανάγκη η ελληνική οικονομία; Δεν αυξάνονται έτσι οι κίνδυνοι εκροών χρημάτων, εάν όχι μαζικών αναλήψεων; Κανένας δεν σκέφτεται το μέλλον της χώρας, αλλά μόνο την καρέκλα του;

Πηγή : https://analyst.gr