Το 1% της διεθνούς ολιγαρχίας ανέβασε την κατοχή του στον παγκόσμιο πλούτο από το 48% στο 50%. Αυτό αποδεικνύει ότι ο πλούτος δεν χάνεται στην κρίση, απλά αλλάζει χέρια και φυσικά πηγαίνει πάντα προς τους ισχυρούς που βάζουν τους κανόνες της κρίσης.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η λύση είναι να επαναλειτουργήσουν τα εθνικά οικονομικά σύνορα που κατάργησε η παγκοσμιοποίηση. Έχω την άποψη ότι κανείς δεν μπορεί πλέον να επαναφέρει αυτά τα εθνικά σύνορα και δεν είμαι σίγουρος ότι το θέλει και ο κόσμος. Η εξέλιξη είναι ένα ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω. Μόνο με έναν παγκόσμιο πόλεμο θα μπορούσε να γίνει αυτό, αλλά και πάλι αμφιβάλλω.