Αυτό που έχει ουσιαστικά σημασία, όσον αφορά ένα πολίτευμα, είναι ο ηγέτης ή/και η κυβέρνηση που το εφαρμόζει – οπότε είναι ασφαλώς καλύτερα να κρίνει κανείς από τις πράξεις, παρά από τις «ταμπέλες» που τοποθετούν τα κόμματα στον εαυτό τους.
«Νομικά, η προδοσία ορίζεται ως το έγκλημα της απιστίας ενός ατόμου απέναντι στο Έθνος ή στο κράτος του – ενώ προδότης θεωρείται αυτός που υπαναχωρεί όσον αφορά έναν όρκο του, μία υπόσχεση και μία δέσμευση του που αφορά την πατρίδα του, συνεργαζόμενος εκούσια και εσκεμμένα με έναν εχθρό της. Στις Η.Π.Α. η προδοσία ορίζεται στο άρθρο 3 του Συντάγματος – ενώ συνηθίζεται η έκφραση, σύμφωνα με την οποία: πολλοί αγάπησαν την προδοσία, αλλά τον προδότη κανένας«.
