Η δήλωση του κ. Σκέρτσου για την παραγραφή του γερμανικού κατοχικού χρέους δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Hταν αναμενόμενη, επειδή λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά ότι το κόμμα της Ν.Δ. εξυπηρετεί τα γερμανικά συμφέροντα, όπως άλλωστε πράττουν όλα τα κόμματα εξουσίας.
Ο
κ. Σκέρτσος, όμως, για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν θα τολμούσε να
εκφραστεί χωρίς πολιτική καθοδήγηση, επειδή το αποτέλεσμα των ελληνικών
εκλογών πάντα το διαμορφώνουν πρώτα η Ουάσινγκτον και μετά το Βερολίνο, καθώς οι πολιτικοί αρχηγοί επιλέγονται επί τη βάσει αμερικανοφιλίας ή γερμανοφιλίας. Ο κ. Τσίπρας
πριν γίνει πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Ουάσινγκτον όχι μόνο για να
πάρει το χρίσμα, αλλά και για να επιβεβαιώσει την παραδοσιακή ελληνική
αμετροέπεια, με το να μη διστάσει να εκφραστεί πολιτικά μέσω μιας
ιδιότυπης αγγλοελληνικής διαλέκτου που καλλιέργησαν τα ελληνικά καμάκια
τη δεκαετία του 1960 στις παραλίες. Η Ουάσινγκτον ικανοποιήθηκε με τον
αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου και την αποστολή του οπλισμού τους στην
Ουκρανία.