Το φιάσκο με την ψήφο των αποδήμων

Φιάσκο με την ψήφο των αποδήμων! Από τα πάνω-κάτω έξι εκατομμύρια ομογενών που παλεύουν ή ευημερούν άνετα στα ξένα, τελικά στις ερχόμενες εκλογές θα ψηφίσουν… 22.816 άτομα όλα κι όλα! Και μάλλον ούτε οι μισοί δεν θα πάνε, παρά την αίτηση που κατέθεσαν, διότι όταν την υπέβαλαν, δεν ήξεραν ότι για να ψηφίσουν θα πρέπει π.χ. να ταξιδέψουν από την Κίνα στην Κορέα και από τη Βενεζουέλα στο Τέξας! Αιτήσεις υποβλήθηκαν από 69 χώρες και στήθηκαν κάλπες μόνο σε 35! Βέβαια δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και τα έξι εκατομμύρια απόδημων που προαναφέραμε, αφού ο νόμος είναι εξαιρετικά περιοριστικός. Όμως σίγουρα είχαν – έστω και με αυτό τον πολύ αυστηρό νόμο – δικαίωμα να ψηφίσουν πάνω από 500.000 Έλληνες ομογενείς.

 

Brain drain: Η Ελλάδα επένδυσε δισεκατομμύρια σε επιστήμονες και τους έκανε δώρο στον κόσμο

Photo via sciencemag.org

Μία αποτυχία, η απόρριψη από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Βουλή των Εφήβων”, όταν ήταν μαθητής της Β’ Λυκείου τον ώθησε, όπως τονίζει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, να επιλέξει σπουδές στα πεδία της Οικονομικής Ανάπτυξης και της Πολιτικής Οικονομίας και να εστιάσει την έρευνά του στο πώς η ιστορική κληρονομιά, ο πολιτισμός και η βιογεωγραφία κάθε τόπου διαμορφώνουν την οικονομική δυναμική του. 

Ελληνική διασπορά, ομογένεια και νεομετανάστες

Οι νεομετανάστες του braindrain, ειδικά επειδή είναι μορφωμένοι, αποτελούν τους πρεσβευτές της Ελλάδας στο εξωτερικό, ενώ μπορούν να συμβάλλουν στην προβολή των κοινωνικών και πολιτικών απόψεων της Ελλάδας και των πραγματικών οικονομικών δεδομένων πέραν των όσων γράφουν τα ΜΜΕ. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό στις περιπτώσεις των χωρών της Ευρώπης όταν οι συνομιλητές τους ψηφίζουν για την διαμόρφωση πολιτικών έναντι της Ελλάδας. Τέλος, μπορούν να συμμετέχουν στην προώθηση επιχειρηματικών σχέσεων, αλλά και συνεργασιών, σε ερευνητικές προσπάθειες αλλά και στην προστασία της Ελληνικής άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στο εξωτερικό. 

Ανάλυση  

– του Παναγιώτη Χατζηπλή* 

Πολλές φορές ακούγονται εκφράσεις πως η Ομογένεια είναι μια ακόμα Ελλάδα εκτός συνόρων ή ότι οι ομογενείς αγαπούν περισσότερο την Ελλάδα. Πόσο όμως αυτά αντιστοιχούν στην πραγματικότητα; Και ακόμα περισσότερο πως αλλάζουν κατά την πάροδο του χρόνου ή πως διαφέρουν από την μία χώρα στην άλλη; Ακούγονται για την ομογένεια ιστορίες επιτυχίας ή πλουτισμού κάποιες φορά σε βαθμό υπερβολής. Αποσιωπώνται τα προβλήματα. Συχνά θυμούνται την ομογένεια όταν χρειάζεται βοήθεια ή τουλάχιστον ελπίδα, κάποιον θείο από την Αμερική… Ίσως σε μικρότερη κλίμακα απ’ότι στο παρελθόν αλλά ακόμα γίνεται αν θυμηθούμε τα ομόλογα της διασποράς του Παπανδρέου στην αρχή της κρίσης ή τις προσκλήσεις για επενδύσεις. Ομογενείς και Ελλαδίτες τρέφουν μια εικόνα για τον άλλον που μπορεί να είναι μεροληπτική ή ανακριβής και το οποίο εξαρτάται από τον χρόνο απουσίας, από τις εμπειρίες, από το περιβάλλον τους, από τις επιδιώξεις, από ειδήσεις. Καμιά φορά εκδηλώνεται και δυσπιστία. 

Ψήφος Εξωτερικού: Γιατί δεν έχει δοθεί και ποιοι την φοβούνται;

Ανάλυση

– του Παναγιώτη Χατζηπλή*

Πέρα από τεχνικά θέματα, η άρνηση παροχής ψήφου συνδέεται με πολλές προκαταλήψεις δηλωτικές της νοσηρότητας του παλαιοκομματισμού που χρεοκόπησε την Ελλάδα και διεκδικεί μόνος αυτός ίσως απ’ όλη την κοινωνία μαζί με ορισμένους ολιγάρχες και μεταπράτες το δικαίωμα να μείνουν αλώβητοι μέσα στην κρίση και να διατηρήσουν κεντρική θέση στην άσκηση της εξουσίας. Είναι σαν να έχουν εκτοπιστεί οι ομογενείς και μετανάστες στο εξωτερικό σαν να τους έχουν ξεγράψει ενσυνείδητα, να μην τους θέλουν να γυρίσουν ή να έχουν σχέση με την Ελλάδα. Είναι όμως καιρός να αλλάξει….

Το τελευταίο διάστημα ανακινείται όλο και πιο πολύ το θέμα της ψήφου από το εξωτερικό. Δεν είναι κάτι νέο. Τουλάχιστον από το 2007 αν όχι παλιότερα είχε υποσχεθεί η τότε κυβέρνηση ότι θα προωθούνταν άμεσα και έκτοτε το έχουν υποσχεθεί και πολλοί άλλοι….