Έχει πολύ ενδιαφέρον η καλοκαιρινή περίοδος που διανύουμε ειδικά αν αναλογιστούμε ότι με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία η ανθρωπότητα βιώνει μια πρωτοφανή οικονομική, ανθρωπιστική αλλά και πολιτισμική κρίση. Την ίδια στιγμή οι σάλπιγγες του πολέμου έχουν αρχίσει να “προθερμαίνονται” και στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, όπου οι Τούρκοι γείτονες ναι μεν βυθίζονται στη φτώχεια, αλλά ο εθνικισμός εθνικισμός! Το νεοοθωμανικό αφήγημα ήλθε να “κουμπώσει” με τις κεμαλικές βλέψεις στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Όταν λοιπόν στην Τουρκία κυριαρχεί πολεμικό κλίμα. αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον η αφασία που χαρακτηρίζει μεγάλη μερίδα της ελληνικής κυρίαρχης ελίτ, από το πολιτικό σύστημα μέχρι τον επιχειρηματικό κόσμο κι από το μιντιακό σύστημα μέχρι τους διανοούμενους-καλλιτέχνες. Όλοι αυτοί πεισματικά αρνούνται να ακούσουν τις σάλπιγγες, αρνούνται να δεχθούν ότι με τη μία ή την άλλη μορφή έρχεται τσουνάμι, ή τουλάχιστον είναι πολύ πιθανόν να έρθει.